Σ’ αυτή τη φάση βέβαια, γίνεται λόγος µόνο για αγροκτήµατα τα οποία είναι όµορα µε εκτάσεις τις οποίες έχει ήδη στην κατοχή του και καλλιεργεί ο αγρότης.
Ακόµα κι αν η εµβέλεια εφαρµογής του µέτρου είναι κάπως περιορισµένη, πρόκειται για ρύθµιση η οποία ξεφεύγει από τη ρηχή αντιµετώπιση των θεµάτων αγροτικής πολιτικής. Απαντάει σε πραγµατική ανάγκη των γνήσιων επαγγελµατιών του αγροτικού χώρου και βάζει ένα λιθαράκι στο τεράστιο ζήτηµα της διεύρυνσης του αγροτικού κλήρου, προς όφελος εκείνων που τιµούν το αγροτικό επάγγελµα και στηρίζουν την αγροτική παραγωγή.
Σίγουρα χρειάζεται να γίνουν ακόµα πολλά σ’ αυτή την υπόθεση. Η επιλογή Γεωργαντά δεν θα επιλύσει από τη µια µέρα στην άλλη το µείζον διαρθρωτικό πρόβληµα της ελληνικής γεωργίας που είναι το ιδιοκτησιακό. Ανοίγει ωστόσο θαρραλέα αυτό το ζήτηµα και όταν ένα τέτοιο σοβαρό θέµα τίθεται επί τάπητος, ανοίγει και ένα παράθυρο για την επίλυσή του.
Είναι από τις λίγες φορές που µια πολιτική επιλογή ξεφεύγει της πεπατηµένης. Είναι πολλά χρόνια τώρα που η κεντρική διοίκηση δεν παράγει πολιτικές. Η δηµόσια διοίκηση έχει πάψει να προσφέρει ιδέες και οι εκάστοτε κυβερνώντες περιορίζονται σε απλή διαχείριση της καθηµερινότητας, είτε «πουλώντας» µε πελατειακούς όρους του κοινοτικό χρήµα, είτε µοιράζοντας αποζηµιώσεις και οικονοµική στήριξη, όταν δεν µπορεί να γίνει διαφορετικά (θεοµηνίες και οικονοµικές καταστροφές).
Μ’ αυτή την έννοια, η ιδέα της επιδότησης των αγροτών για την αγοράς γης, έστω και όταν πρόκειται για µόνο για τα όµορα αγροκτήµατα, δηλαδή για αγροτεµάχια που συνορεύουν µε την ιδιόκτητη εκµετάλλευση του παραγωγού, επιχειρεί να βάλει τα πράγµατα σε µια άλλη σειρά. Ξεκινάει από µια πραγµατική ανάγκη που είναι η ανάπτυξη των αγροτικών των εκµεταλλεύσεων µε σταδιακή διεύρυνση των εκτάσεων τις οποίες διαχειρίζονται και βρίσκει έναν πρακτικό τρόπο αξιοποίησης κοινοτικών πόρων σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Ανεξάρτητα από το πόσο γρήγορα θα συµβάλει στην προσέγγιση του στόχου, το σίγουρο είναι ότι τέτοιου είδους αποφάσεις ενθαρρύνουν την αγροτική δραστηριότητα, επιβραβεύουν τους νέους που επιλέγουν το αγροτικό επάγγελµα, έρχονται να τονίσουν ότι δεν έχει χαθεί ακόµα η ελπίδα της πολιτικής και µάλιστα προς όφελος των πολλών που επιµένουν στο δρόµο της παραγωγής.
Ήδη, η αποστασιοποίηση Γεωργαντά από µηχανισµούς και στερεότυπα, αφήνει περιθώρια για ελεύθερη σκέψη και εµπνευσµένες πολιτικές. Ο ίδιος και η κυβέρνησή του, µόνο να κερδίσουν έχουν από παρόµοιες αποφάσεις. Κι αυτό γιατί ο δρόµος της υποταγής στη διαπλοκή και τα λεγόµενα µεγάλα συµφέροντα, έχει γίνει ξεκάθαρα αδιέξοδος.
10-10-2022 13:00Πασχάλης Σιακοβέλλης
είναι γνωστά τα γλυφιτζούρια σας στον εκάστοτε υπουργό, αλλά με αυτά δεν απαντάνε τι γίνεται με την πλειοψηφία αυτών, που εντάχθηκαν με μισθωμένα και αποζητούν την βιωσιμότητα με την αγορά αγροτεμαχίων
Απάντηση Συνολικές απαντήσεις (1)