Ο φετινός τρύγος αν δεν διεξάγονταν σε συνθήκες πανδημίας, σε ότι αφορά τα ζητήματα της αγοράς, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως προς τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά με βάση τα ως τώρα δεδομένα, εξαιρετικός με αντίκρισμα ανάλογων τιμών για τον παραγωγό. Τώρα, οι επιπτώσεις από τη μείωση του κύκλου εργασιών στην αμπελοοινική οικονομία δημιουργούν ασφυκτικές πιέσεις. Τα συνεταιριστικά οινοποιία πάντως αποφάσισαν να δώσουν ίδιες τιμές με πέρυσι, προβάλλοντας την αξία του «συνεταιρίζεσθαι» και να μην δώσουν ώθηση στις τάσεις εγκατάλειψης που οδηγούν οι δύσκολες συνθήκες. Σιγή ασυρμάτου οι ιδιώτες.
Υβρίδια
Να ‘χαμε να λέγαμε και η ερώτηση των 34 βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ για ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, τα γνωστά μας de minimis, στους ελαιοπαραγωγούς, ελέω δάκου, χαμηλών τιμών και covid 19.
Τώρα πόσο ρεαλιστική, μπορεί να είναι η πρόταση για στήριξη με 120 εκατ. ευρώ της ελαιοκαλλιέργειας, δεν ξέρω. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι δημιουργεί προσδοκίες, στους παραγγωγούς και όχι μόνο.
Παίζει άραγε να καταστεί το κράτος αγοραστής «ύστατης καταφυγής» και να διαθέσει ποσότητες ελαιόλαδου σε Κοινωφελή Ιδρύματα και συμπολίτες μας που έχουν πληγεί οικονομικά από την πανδημία; Στην Ιταλία πάντως το κάνανε.
