Για την επίτευξη υψηλής ποιοτικής παραγωγής, η επιλογή του λιπάσματος θα πρέπει να καθοριστεί από την εδαφική ανάλυση και την φυλλοδιαγνωστική.
Αναλυτικά, το άζωτο αυξάνει τη βλάστηση, το ύψος των φυτών, καθώς και τον αριθμό των ανθέων και καρπών και αυξάνει την απόδοση της καλλιέργειας της τομάτας.
Ο φώσφορος, αν και είναι δυσκίνητο στοιχείο για τα φυτά, είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για τη ριζικό σύστημα της ρίζας. Επιταχύνει την αύξηση του ριζικού συστήματος και την ανάπτυξη των καρπών (αύξηση μεγέθους).
Το κάλιο αυξάνει τα σάκχαρα των καρπών, προωθεί την ομοιομορφία των καρπών και την σύνθεση χρωστικών και ενισχύει το σχήμα και τη συνεκτικότητα τους. Επίσης, το κάλιο αυξάνει την αντοχή των φυτών στους αβιοτικούς παράγοντες καταπόνησης όπως είναι η ξηρασία.
Για την καλλιέργεια της τομάτας κρίσιμη είναι και η περιεκτικότητα ασβεστίου στο φυτό, καθώς συμβάλλει στην ανάπτυξη του ριζικού συστήματος, στο ύψος των φυτών και στον αριθμό των φύλλων. Επιπλέον, η έλλειψη ασβεστίου προκαλεί ποιοτική υποβάθμιση των καρπών, λόγω της εμφάνισης της ξηρής σήψης της κορυφής.
Τα λιπάσματα θα μπορούσαν να χορηγηθούν από την αρχή της ανάπτυξης του φυλλώματος και μέχρι την ανθοφορία. Το άζωτο χορηγείται η μισή ποσότητα της συνολικής ποσότητας του αζώτου (Ν) τοποθετείται σε βασική μορφή, 20 ημέρες πριν την εγκατάσταση της φυτείας και το υπόλοιπο επιφανειακά.
Μεγαλύτερες ανάγκες φωσφόρου (Ρ) έχουν τα φυτά στο πρώτο στάδιο της ανάπτυξής τους. Το μισό της συνολικής ποσότητας χορηγείται με τη βασική λίπανση και το υπόλοιπο με την επιφανειακή, όπως και το άζωτο.
Η τομάτα θεωρείται καλιόφιλο φυτό. Οι εφαρμογές του καλίου, εκτός από τη βασική λίπανση, ξεκινούν με μικρές ποσότητες στην καρπόδεση, οι οποίες αυξάνουν όσο ο καρπός προχωρά προς την ωρίμανση.
Η ορθή αναλογία αζώτου και καλίου στην τομάτα βελτιώνει τη γεύση των καρπών. Έλλειψη του καλίου (Κ) δημιουργεί καρπούς υδαρείς, με κακή γεύση και μικρή αντοχή.
