Η ασθένεια παρουσιάζεται στα μήλα και τα κυδώνια ως εντοπισμένη νέκρωση υπό μορφή βυθισμένων μικρών κηλίδων στα άκρα των καρπών μετά τη συγκομιδή κατά τη διάρκεια της διατήρησής τους στις ψυχρές αποθήκες. Η ονομασία της οφείλεται στην πικρή γεύση των ιστών των μήλων που έχουν τις παραπάνω κηλίδες. Οι κηλίδες αποτελούνται από φελλοποιημένα σπογγώδη νεκρά κύτταρα, κάτω από την επιφάνεια της επιδερμίδας των καρπών.
Η ασθένεια προκαλείται από έλλειψη ασβεστίου στο έδαφος ή μη διαθεσιμότητας του στοιχείου αυτού στα επάκρια σημεία των δένδρων. Όταν η προσβολή είναι σοβαρή, ένα μέρος των καρπών εκδηλώνει πικρή κηλίδωση στη φυτεία κατά την ωρίμανση των μήλων και των κυδωνιών.
Στα περιβόλια με μηλιές των οποίων οι καρποί της προηγούμενης χρονιάς κατά τη διατήρησή τους στις αποθήκες και τα ψυγεία, παρουσίασαν συμπτώματα πικρής κηλίδωσης, θα πρέπει αυτή την εποχή να γίνει κατάλληλος προληπτικός ψεκασμός ώστε να αποφύγουμε την ασθένεια στη τρέχουσα παραγωγή.
Ο προληπτικός ψεκασμός των δένδρων γίνεται με χλωριούχο ασβέστιο 0,45% ή νιτρικό ασβέστιο 0,75% με διαβρεκτική ουσία. Το χλωριούχο ασβέστιο μπορεί να αναμειχθεί με τα περισσότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για ψεκασμούς αυτή την εποχή στις μηλιές.
Το νιτρικό ασβέστιο είναι εξίσου αποτελεσματικό, αλλά λόγω της περιεκτικότητάς του σε άζωτο μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη του χρώματος στους καρπούς και να οψιμίσει την παραγωγή.
Πρέπει να γίνει προσπάθεια για καλή διαβροχή των καρπών με το ψεκαστικό υγρό. Όταν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα πικρής κηλίδωσης στα μήλα, πρέπει να γίνονται τουλάχιστον δύο ψεκασμοί, ο δε τελευταίος να είναι πλησίον της ημερομηνίας συλλογής των μήλων.
