Οι αλλαγές στα ζιζάνια προϋποθέτoυν νέα χημεία για τα σιτηρά

Παλιά οι εταιρείες εισροών εξέταζαν 2.000 ενώσεις δραστικών για να αναπτύξουν ένα ζιζανιοκτόνο. Πλέον πρέπει να εξετάσουν 160.000 και να ξοδέψουν ένα ποσό που υπολογίζεται περί τα 280 εκατ. ευρώ καθώς η χηµεία έχει κορεστεί. Σε συνδυασµό µε την ανθεκτικότητα που έχει εµφανιστεί στο 65% των ζιζανίων και τις κλιµατικές συνθήκες που αλλάζουν τη φυσιολογία τους και τις ιδιότητές τους, η σωστή επιλογή ζιζανιοκτόνου και η ρύθµιση παραγόντων από τα µπεκ µέχρι τον τρόπο κατεργασίας του εδάφους, µοιάζει για τους παραγωγούς σιτηρών ως η πιο σπουδαία απόφαση που θα πάρουν µέσα στη χρονιά.

Από τη µία, η εισαγωγή των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας στη γεωργία έχει εφοδιάσει τους παραγωγούς µε νέα εργαλεία που επιτρέπουν την πιο τακτική και ορθολογική κατανοµή των διαθέσιµων πόρων και εισροών. Από την άλλη, την κατάσταση έρχονται να δυσκολέψουν έτι περαιτέρω οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά µε τους περιορισµούς στη φυτοπροστασία και το ακόµα πιο αυστηρό περιβαλλοντικό πλαίσιο που θέλει να επιβάλει στην αγροτική οικονοµία. Παράλληλα, φαινόµενα όπως η ξηρασία και ο καύσωνας που είναι όλο και πιο συχνά, εκτιµάται πως θα παρατείνουν τη µακροβιότητα των σπόρων των ζιζανίων στο έδαφος, µε όποιες συνέπειες στις καλλιέργειες. Έναν οδηγό για το πώς θα µπορέσουν οι παραγωγοί σιτηρών να αντιµετωπίσουν τα σηµαντικά ζητήµατα της ζιζανιοκτονίας τώρα που ασχολούνται µε µεταφυτρωτικές φροντίδες, δίνει ο οµότιµος καθηγητής Ζιζανιολογίας, Ηλίας Ελευθεροχωρινός (σελ. 14). Ο ίδιος συνιστά µεγάλη προσοχή ιδιαίτερα στο βαθύ όργωµα του εδάφους αλλά και στην εναλλαγή του ζιζανιοκτόνου τουλάχιστον µέσα στην τριετία χρήσης και όσο είναι ακόµα αποτελεσµατικό, προς αποφυγήν εξελίξεων ανθεκτικότητας.