Παρατηρούμε στον τομέα της Φυτοπροστασία και θρέψης, μια τάση για όλο και πιο ήπιες παρεμβάσεις με όλο και πιο φιλικές προς το περιβάλλον λύσεις. Τι σημαίνει οικονομικά αυτό, τόσο για τον παραγωγό όσο και τις επιχειρήσεις του κλάδου;
Έχει δημιουργηθεί λανθασμένα η εντύπωση ότι τα νέα ήπια ΦΠΠ είναι ακριβότερα από τα μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενα ΦΠΠ. Αυτή η εντύπωση συχνά δημιουργείται επειδή τα νέα ήπια ΦΠΠ προστίθενται σε ένα υφιστάμενο παραδοσιακό πρόγραμμα φυτοπροστασίας ενώ θα έπρεπε να αντικαταστήσουν μέρος ή και το σύνολο αυτού. Αν ο παραγωγός εμπιστευτεί τα νέα ήπια ΦΠΠ θα διαπιστώσει ότι η συνολική φυτοπροστασία των καλλιεργειών του γίνεται αποτελεσματικότερα και συνήθως οικονομικότερα λόγω της πιο ισορροπημένης διαχείρισης του οικοσυστήματος.
Για τις επιχειρήσεις του κλάδου θα υπάρξουν αλλαγές τόσο στα διατιθέμενα προϊόντα όσο και στο οικονομικό τους αποτέλεσμα ανάλογα με τον βαθμό προσαρμογής τους στο νέο περιβάλλον.
Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια την φυτοπροστασία με την θρέψη των φυτών να έρχονται όλο και πιο κοντά. Ισχύει; Και που οδηγεί αυτή η σύγκλιση;
Είναι προφανές ότι η σωστή λίπανση λειτουργεί συνεργιστικά με την φυτοπροστασία αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να την υποκαταστήσει. Ο ρόλος της θρέψης είναι διακριτός και κάθε απόπειρα ταύτισης της δράσης των προϊόντων θρέψης ως φυτοπροστατευτικών είναι παραπλανητική. Η σύγκλιση προϊόντων θρέψης με την φυτοπροστασία δεν μπορεί να γίνει χωρίς την απαραίτητη συμμόρφωση αυτών των προϊόντων με τους κανονισμούς εγκρίσεων που διέπουν τα ΦΠΠ και που διασφαλίζουν και εγγυούνται την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια για το περιβάλλον και τον χρήστη.
Η νέα τεχνολογία διαχείρισης των εφαρμογών φυτοπροστασίας και θρέψης , δηλαδή το πλέγμα της «ευφυούς γεωργίας», επιδρά και πόσο στις στρεμματικές αποδόσεις και πως συνδέεται με το οικονομικό αποτέλεσμα των εκμεταλλεύσεων;
Η νέα τεχνολογία σαφώς θα έχει θετική επίδραση στο οικονομικό αποτέλεσμα των εκμεταλλεύσεων βελτιώνοντας ποσοτικά και ποιοτικά την παραγωγή. Οι νέες τεχνολογίες που θα επιλεγούν πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στην διάρθρωση της Ελληνικής Γεωργίας (ανομοιόμορφο ανάγλυφο εδάφους, πολυτεμαχισμένος κλήρος, μικρές εκμεταλλεύσεις, μεγάλη μέση ηλικία αγροτών, λίγα και αδύναμα συνεταιριστικά σχήματα) και ταυτόχρονα να λαμβάνει υπόψη και τις επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής. Η υιοθέτηση της νέας τεχνολογίας από τους παραγωγούς έχει όμως ως απαραίτητη προϋπόθεση την στήριξη του ΥΠΑΑΤ. Απαιτείται λοιπόν μία διαφορετική οργανωτική δομή του ΥΠΑΑΤ καθώς και των εποπτευόμενων οργανισμών του, έτσι ώστε τόσο στο επίπεδο της εκπαίδευσης όσο και στο επίπεδο της εφαρμογής, να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα.
Νικόλας Ζιούβας, Γεωπόνος, MSC Οικονομική και Περιφερειακή Ανάπτυξη, Δντης Πωλήσεων στη Χελλαφάρμ Α.Ε.
