Αυτό που λείπει είναι το όραμα

Συνήθως, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτοµέρειες! Μόνο που στην περίπτωση του Ταµείου Εγγυοδοσίας Επιχειρήσεων και των δανείων που χορηγούνται για κεφάλαια κίνησης, κάποιες λεπτοµέρειες… βγάζουν µάτι. Αρκεί να αναφερθεί ότι µε βάση τους κανόνες που έχουν ανακοινωθεί, ένας αγρότης µε ετήσιο κύκλο εργασιών 50.000 ευρώ και µια επιχείρηση µε κύκλο εργασιών 50 εκατ. ευρώ, µπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. ∆ικαιούνται δηλαδή δανειοδότηση µέχρι το 25% του τζίρου τους!

Agronews

07/09/2020, 13:07 μμ

Ανισότητες

Αυτό σηµαίνει ότι η µεν αγροτική εκµετάλλευση δικαιούται δανειοδότηση µέχρι 12,5 χιλιάδες ευρώ, η δε µεγάλη επιχείρηση µέχρι 12,5 εκατ. ευρώ. Εκτός από το ότι τα χρήµατα στην πρώτη περίπτωση είναι λίγα για να καλύψουν τις έκτακτες ανάγκες της εκµετάλλευσης, στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτό που συµβαίνει είναι τα χρήµατα να εξαντλούνται στις µεγάλες χρηµατοδοτήσεις και οι µικρές, απλά να περιµένουν.

Προφάσεις

Αν οι µέχρι σήµερα προσεγγίσεις δεν συνιστούν προφάσεις εν αµαρτίαις, καλό είναι οι ιθύνοντες να αναζητήσουν ένα άλλο πλαίσιο για τις χρηµατοδοτικές διευκολύνσεις των αγροτών. Ας υπάρξει ένα υποσύνολο προϋπολογισµού δανείων, το οποίο θα απευθύνεται και θα διευκολύνει χρηµατοδοτικά τις αγροτικές επιχειρήσεις και µόνο.

Ασάφεια

Γι’ αυτό φωνάζω άλλωστε από τον Μάρτιο ότι αποτελεί αδήριτη ανάγκη να καταστεί σαφές το ευρύτερο πλαίσιο αντιµετώπισης των αγροτών σε σχέση µε τις οικονοµικές επιπτώσεις που υφίστανται από την πανδηµία. Έχουν περάσει 6 µήνες από την έλευση του κορωνοϊού και ελάχιστοι αγρότες γνωρίζουν αν ανήκουν στους κλάδους που έχουν πληγεί. Έτσι, ανεξαρτήτως της όποιας ειδικής ενίσχυσης περιµένουν (όπως τα 4 ευρώ για κάθε θηλυκό ζώο των αιγοπροβατοτρόφων) παραµένει ασαφές αν και ποιοι µπορούν να κάνουν χρήση των ειδικών µέτρων που τίθενται σε εφαρµογή για την ανακούφιση των πληγέντων από την πανδηµία.

Aναγέννηση

Κι όµως, αυτή η περίοδος, θα µπορούσε να αποτελέσει αφετηρία πραγµατικής αναγέννησης της ελληνικής γεωργίας. Γιατί το ασφυκτικό πλαίσιο 40 χρόνων της ΚΑΠ χαλαρώνει, γιατί εξασφαλίζεται πρόσβαση σε σηµαντικούς νέους χρηµατοδοτικούς πόρους, γιατί υπάρχει στροφή στα τοπικά αγροτικά προϊόντα, γιατί ενισχύονται οι µικρές εκµεταλλεύσεις, γιατί διευκολύνονται οι µεταβιβάσεις και βρίσκουν χώρο οι νέοι αγρότες, γιατί βοηθάει πολύ η νέα τεχνολογία, γιατί κεφαλαιοποιεί την αξία της η αγροτική παραγωγή της Μεσογείου.

Χωρίς όραµα

Αυτό που λείπει είναι η πίστη στην αγροδιατροφή, η ειλικρινής διασύνδεσή της µε τους επόµενους κρίκους της αλυσίδας αξίας, ο συνειδητός σχεδιασµός για την επιστροφή υπεραξίας στον παραγωγό, η ανάδειξή της µεσογειακής δίαιτας σε ακρογωνιαίο λίθο του τουριστικού προϊόντος, η αναζωογόνηση των κοινωνιών της υπαίθρου µε το όραµα της κυκλικής οικονοµίας και του σεβασµού στο περιβάλλον. Με λίγα λόγια, αυτό που λείπει είναι το όραµα. Και το όραµα δεν αφυπνίζεται από κανένα Ταµείο Ανάκαµψης.