Σε δύσκολη φάση δείχνουν να εισέρχονται τα θέµατα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, κι αυτή τη φορά λόγω Βρυξελλών, καθώς η περίπτωση του νέου Επιτρόπου, Γιάνους Βοϊτσεχόφσκι δεν φαίνεται να διευκολύνει ιδιαίτερα την εξέλιξη των πραγµάτων προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της παραγωγικότητας της ευρωπαϊκής γεωργίας.
Έτσι, πέραν της περιορισµένης όσµωσης που διαθέτει γύρω από τα αγροτικά ζητήµατα, αυτό το οποίο του καταλογίζεται σ’ αυτή τη φάση είναι µια επιµονή σε περιβαλλοντικά ζητήµατα, τα οποία όχι µόνο δεν βοηθούν αλλά σε κάποιες περιπτώσεις υπονοµεύουν την αγροτική ανάπτυξη στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έγκυροι αναλυτές επισηµαίνουν ότι η περίπτωση Βοϊτσεχόφσκι µοιάζει να έχει µπλοκάρει κατά κάποιο τρόπο τα αγροτικά ζητήµατα, γεγονός το οποίο αν συνδυασθεί και µε τις δυσκολίες του Συµβουλίου Κορυφής να καταλήξει στο πολυετές δηµοσιονοµικό πλάνο της Ε.Ε. κάνει τα πράγµατα πολύ δύσκολα για την διαµόρφωση ενός αξιόπιστου οδικού χάρτη για τη νέα ΚΑΠ (2021-2027).
Η εξέλιξη αυτή δείχνει να έχει επιπτώσεις και στην Ελλάδα, καθώς το µούδιασµα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνει να έχει αποσυντονίσει πλήρως το άπειρο στα κοινοτικά ζητήµατα επιτελείο της πλατείας Βάθη και ειδικά τον αρµόδιο επ’ αυτών γενικό γραµµατέα.
Οι πληροφορίες θέλουν τις περιφερειακές συσκέψεις που γίνονται µε θέµα τη διαµόρφωση του εθνικού φακέλου για τη νέα ΚΑΠ να εξαντλούνται σε πολιτική επικοινωνία των κυβερνητικών παραγόντων µε αγρότες και κατά τόπους συντελεστές του αγροτικού χώρου, χωρίς να οδηγούν σε γραµµή πλεύσης γι΄αυτά τα ζητηµατα. Κατά τον ίδιο τρόπο, άγονος µοιάζει µέχρι τώρα και ο ρόλος τον οποίο καλούνται να παίξουν οι τεχνοκράτες του υπουργείου και οι συνεργάτες από τον επιστηµονικό χώρο.
Η εµπειρία έχει δείξει ότι τεχνοκράτες και επιστήµονες είναι εκεί για να τεκµηριώσουν µε τα απαραίτητα στοιχεία τις επί µέρους αποφάσεις σε καυτά ζητήµατα, βάσει µιας κατ’ αρχήν πολιτικής κατεύθυνσης την οποία οφείλει να δίνει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Εδώ, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν συµβαίνει. Ο αρµόδιος γενικός γραµµατέας που οφείλει να είναι πιο βαθιά στα ζητήµατα, δείχνει να µην έχει τη δέουσα άποψη, ο υπουργός και οι δύο υφυπουργοί εκ του ρόλου τους είναι δύσκολο να εµβαθύνουν τόσο πολύ επ’ αυτών, οπότε τα πράγµατα µένουν σε ένα ρηχό επίπεδο αναζητήσεων και επισηµάνσεων το οποίο δεν συνάδει µε το πνεύµα της εποχής. Χαρακτηριστικό είναι το ζήτηµα των ιστορικών δικαιωµάτων και η γραµµή την οποία καλείται να χαράξει η κυβέρνηση επ’ αυτού.
Στατιστικά ευρήµατα και επιστηµονικές µελέτες γύρω από το ζήτηµα υπάρχουν, το πώς θα τις αξιοποιήσει όµως η υπεύθυνη για τη χάραξη πολιτικής και διαµόρφωσης του εθνικού φακέλου ηγεσία, παραµένει ζητούµενο. Εκτιµάται ότι η επιλογή σε ένα τόσο κεφαλαιώδους σηµασίας ζήτηµα θα έπρεπε να έχει γίνει και παράλληλα να έχει προχωρήσει η τεκµηρίωση για να υποστηριχθεί ανάλογα µέσα στην αγροτική κοινωνία.
Ταυτόχρονα, η όποια επιλογή επ’ αυτού, αναµένεται να επηρεάσει ποικιλοτρόπως και τις επί µέρους παρεµβάσεις στα θέµατα της νέας ΚΑΠ, καθώς ο όποιος προϋπολογισµός του εθνικού φακέλου υπόκειται σε τελειώς διαφορετική αξιοποίηση. Να γιατί, οι εδώ αρχές δεν θα πρέπει να περιµένουν ούτε τις Βρυξέλλες ούτε τον Πολωνό, Βοϊτσεχόφσκι.
Το άρθρο φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 14 Μαρτίου μαζί με το περιοδικό Fertilizer Management.
