Παράλληλα µε την κύρια δραστηριότητά του ως τεχνικός ανελκυστήρων µε δική του εταιρεία, δηµιούργησε κάποιες κυψέλες στην Αθήνα. Κάποια στιγµή αποφάσισε να µετοικίσει στην Άνδρο, από όπου κατάγεται. Και έτσι η µελισσοκοµία έγινε το κύριο επάγγελµα τόσο για τον ίδιο όσο και για την κόρη του Κατερίνα. «Αυτό που προσέλκυσε το ενδιαφέρον µου ήταν η µέλισσα και ο τρόπος που αυτή ζει και κινείται, όντας το κυρίαρχο ον που καθορίζει τον κύκλο της ζωής του ανθρώπου µέσω της επικονίασης. Στην πορεία άρχισα να παράγω µεγαλύτερες ποσότητες µελιού και µε το πέρασµα των ετών η επιχείρηση κατάφερε να αποφέρει κέρδη», περιγράφει ο µελισσοκόµος. «Η µελισσοκοµία είναι σαν αρρώστια και κόλλησα µ’ αυτή. Ένας µαγικός και ιδιαίτερος κόσµος στον οποίο όταν κάποιος µπει, δεν θέλει να ξαναφύγει».
Επένδυση σε επισκέψιµο µελισσοκοµείο
Στα πλάνα της οικογενειακής επιχείρησης είναι η ολοκλήρωση των εργασιών για τη δηµιουργία ενός επισκέψιµου µελισσοκοµείου, µε ενίσχυση µέσω Leader, το οποίο κατασκευάζεται στις εγκαταστάσεις ενός παλαιού ελαιοτριβείου στο χωριό Χάρτες, σε απόσταση 13 χιλιοµέτρων από το λιµάνι της Άνδρου. Επιδίωξη είναι η εξάπλωση του δικτύου διανοµής και διάθεσης σε καταστήµατα λιανικής. Ωστόσο όπως λέει ο Μ. Τριδήµας η πώληση σε καταστήµατα προϋποθέτει αρκετά φθηνό µέλι, δυνατότητα που δεν υφίσταται για ένα µελισσοκοµείο που δραστηριοποιείται σε νησιωτική περιοχή, κυρίως λόγω του αυξηµένου µεταφορικού κόστους.
Προϊόντα από θυμάρι και ρείκι μέχρι σφένδαμο και θρούμπι
«Έκανα την αρχή στην Αθήνα ως ερασιτέχνης µελισσοκόµος κι εκεί διαπίστωσα ότι το µεγαλύτερο πλήγµα για τη µελισσοκοµία ήταν η κλοπή κυψελών. Ζούσα πάντα µε το φόβο ότι θα πήγαινα στα µελίσσια µου και δεν θα έβρισκα τίποτα γιατί κάποιοι θα τα είχαν κλέψει. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους της µετακόµισής µου στην Άνδρο. Έτσι, ενώ έκανα κάτι αποκλειστικά για λόγους προσωπικής ευχαρίστησης, παράλληλα προετοιµαζόµουν ψυχολογικά για την επόµενη µέρα», λέει ο Μιχάλης Τριδήµας.
«Έχτισε» τα µελίσσια του αποκλειστικά από δικούς του πόρους και σταδιακά µε τα χρήµατα που έβγαζε, κατάφερε να αναπτύξει την παραγωγή του. Αναφορικά µε τις ποικιλίες που αξιοποιούνται, το νησί προσφέρει κυρίως δύο σε ικανοποιητικές ποσότητες µε τις νοµές να επικεντρώνονται στο θυµάρι και το ρείκι. Ωστόσο, σε χρονιές µε έντονη βλάστηση και όταν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες, παράγει µέλι από άνθος ή από µελίτωµα σφενδάµου καθώς και µέλι από θρούµπι. «Ο σφένδαµος αποδίδει παραγωγή από το άνθος του κατά τη διάρκεια της άνοιξης, ενώ το µελίτωµα δίνει παραγωγή τους καλοκαιρινούς µήνες, την ίδια χρονική περίοδο µε το θυµάρι. Προσφέρει έντονα αρωµατικό και ανοιχτόχρωµο µέλι. Αντίστοιχα το θρούµπι παράγεται κι αυτό το καλοκαίρι, αλλά κρυσταλλώνει αρκετά γρήγορα», όπςω µας εξηγεί.
Εκτός από το µέλι διαθέτει όλα τα παράγωγα ενός µελισσιού όπως βασιλικό πολτό, πρόπολη, γύρη, κερί που χρησιµοποιείται για ιατρικούς σκοπούς καθώς και κηραλοιφές.
Ο ίδιος διευκρινίζει ότι η σηµαντικότερη δυσχέρεια για έναν µελισσοκόµο που δραστηριοποιείται σε νησί, είναι οι µετακινήσεις, καθώς περιορίζουν τη δυνατότητα ενός παραγωγού να ασκήσει νοµαδική µελισσοκοµία, συλλέγοντας νοµές και από άλλες περιοχές της Ελλάδας. «Ταυτόχρονα ερχόµαστε αντιµέτωποι µε τις απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες. Το 2021 χάσαµε το 50% των ποσοτήτων µας. Βέβαια, βασικό µας πλεονέκτηµα είναι η διάθεση των προϊόντων µας στους τουρίστες», τονίζει.
Φωτογραφίες: Γεωργία Καραμαλή
