Οι διεθνείς οργανισμοί, θεσμικά, αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη να γνωρίζει ο κάθε πολίτης τη σημασία και την προσφορά των δασών στην οικονομία και ανάπτυξη της ορεινής υπαίθρου και τη σταθερότητα του κλίματος, αναδεικνύουν την ανάγκη μέσα από την εκπαίδευση να εδραιωθούν κοινωνικά αυτά τα χαρακτηριστικά των δασικών οικοσυστημάτων.
Ιδιαίτερα στα μεσογειακά οικοσυστήματα, όπου η κλίμακα του φυσικού τοπίου και οι διαδεχόμενες χρήσεις γης αυξάνουν τον κίνδυνο από δασικές πυρκαγιές κρίνεται ιδιαίτερης σημασίας να κατανοηθούν αυτά τα χαρακτηριστικά των δασών και η ανάγκη ανάπτυξης των απαραίτητων μηχανισμών για την αποτελεσματική προστασία τους, τη μείωση των κινδύνων που τα απειλούν και την ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας των πολιτών.
Η Δασοπονία σαν δραστηριότητα που στηρίζεται στην επιστήμη, καθορίζει και οριοθετεί τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο δάσος ως φυσικού πόρου και τον άνθρωπο-«διαχειριστή» του οικοσυστήματος. Η Δασοπονία καθορίζει τον τρόπο διαχείρισης και προστασίας των δασών αλλά και της αειφορικής ανάπτυξης όλων των οικοσυστημικών λειτουργιών του δάσους.
Όπως επισημαίνει σε μήνυμά του το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας: «Αυτή τη μέρα που είναι αφιερωμένη στο ‘να μάθουμε να αγαπάμε τα δάση’ πρέπει μέσα από τον θεσμικό μας ρόλο, να αναδείξουμε πολιτικά και επιστημονικά την απαίτηση για μια σύγχρονη δασική πολιτική που θα βασίζεται στις αξίες και τις αρχές της δασοπονίας πολλαπλών σκοπών και θα στηρίζει τον παραγωγικό και οικονομικό χαρακτήρα των δασών.
Το ΓΕΩΤΕΕ ως θεσμοθετημένος σύμβουλος της πολιτείας σε θέματα ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα παραγωγής της χώρας, αλλά και προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, ζητά από την ελληνική πολιτεία να υιοθετήσει και να εφαρμόσει αυτό το πλαίσιο πολιτικής εναρμονίζοντας την εθνική με την ευρωπαϊκή στρατηγική, οργανώνοντας και αξιοποιώντας τους διαθέσιμους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους, στη βάση του δημόσιου χαρακτήρα των ελληνικών δασών και της προσφοράς τους στην ελληνική κοινωνία.»
