Αυτονόητα, κάθε εξέλιξη στην προσπάθεια µιας κοινωνίας να ξεκολλήσει από την παρακµή και να τρέξει στον δρόµο της προόδου ξεκινά από την ξεκάθαρη προστασία της ατοµικής περιουσίας και ιδιοκτησίας. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξουν αναπτυξιακές προοπτικές και δυναµική οικονοµική ανέλιξη αν η ατοµική ιδιοκτησία βρίσκεται εκτεθειµένη στις αρπαγές της φορολογίας και της κρατικής γραφειοκρατίας; [...]
Στον τοµέα ιδιαίτερα των επενδύσεων από το εξωτερικό, ένα σταθερό φορολογικό καθεστώς που θα αφήνει απρόσβλητη την ιδιωτική περιουσία, και κυρίως την ιδιοκτησία, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την προσέλκυση κεφαλαίων – του «επενδυτικού κοπαδιού» όπως το έχει πετυχηµένα αποκαλέσει ο Αµερικανός συγγραφέας Τόµας Φρίντµαν. [...] Η εξασφάλιση µιας απόλυτα κατοχυρωµένης ατοµικής ιδιοκτησίας βάζει τις βάσεις της ταχείας οικονοµικής ανάπτυξης. Και µια ισχυρή οικονοµικά χώρα εµπνέει σεβασµό σε γείτονες και ανταγωνιστές. Βλέπε τα παραδείγµατα της Σιγκαπούρης και της Εσθονίας που µε τη στιβαρή τους οικονοµία σαν όπλο ξεπέρασαν αλώβητα τις αναταραχές που µαστίζουν τις γειτονιές τους. [...].Για πολλούς, µια απόλυτα κατοχυρωµένη προστασία της ιδιοκτησίας δυνατόν να σηµαίνει µαταίωση των εξισωτικών τους οραµάτων. Που στηρίζονται όµως στην κρατική αυθαιρεσία και στην ανάληψη του ρόλου του καλού Σαµαρείτη, ξοδεύοντας όµως τα χρήµατα που άλλοι έχουν µε κόπο κερδίσει. Όπως είχε πει όµως και η Μάργκαρετ Θάτσερ: «Το δυστύχηµα µε τους Σοσιαλιστές είναι πως κάποτε τελειώνουν τα χρήµατα των άλλων!». [...]
Μια µατιά στις περιπέτειες της ιδιοκτησίας στην Ελλάδα αποτυπώνει ανάγλυφα την κακοδαιµονία του τόπου [...].Πόσοι φορολογικοί νόµοι ψηφίζονται κάθε χρόνο; Και που η συντριπτική τους πλειοψηφία αντικατοπτρίζει εφόδους κατά της ιδιοκτησίας; Ακόµα και ο ΕΝΦΙΑ, που θεσπίστηκε από δεξιά (υποτίθεται) κυβέρνηση και που οδηγεί σταδιακά (µειωµένος ή όχι) σε δήµευση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Από εκεί λοιπόν πρέπει όλα να ξεκινήσουν…
*Πολιτικού και πανεπιστηµιακού, το άρθρο δηµοσιεύτηκε στα ΝΕΑ
