Το θέµα, όπως κάθε φορά, διανθίστηκε µε διάφορα σχόλια. Ο νυν υπουργός Βορίδης µίλησε για τη µεθοδική και αποτελεσµατική δουλειά που γίνεται στο υπουργείο του, ενώ ο τέως υπουργός Αποστόλου έσπευσε να δηλώσει στεναχωρηµένος που ο κ. Βορίδης ξέχασε ότι «αυτό γίνεται χάρις στην αποτελεσµατική υποστήριξη της προσφυγής µας από την προηγούµενη Κυβέρνηση». Λες και το ζητούµενο είναι πιο θα λάβει τα εύσηµα….Ή µάλλον είναι;
Στα γραφεία του Οργανισµού Πληρωµών βρέθηκε προ ηµερών κλιµάκιο της Νέας ΠΑΣΕΓΕΣ για να ενηµερώσει, µεταξύ άλλων, τον νέο πρόεδρο για τα κακώς κείµενα µε τον µηχανογράφο και τις τρικλοποδιές που βάζει… Μάλιστα, σε ανακοίνωση γράφει ότι «διαπιστώθηκε η απολύτως θετική διάθεση του προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο οποίος και ακούγοντας τις σοβαρές και πολύ συγκεκριµένες παρατηρήσεις της Νέας ΠΑΣΕΓΕΣ, τόνισε ότι ο Οργανισµός δεν υποκύπτει σε εκβιασµούς, απ’ όπου και αν αυτοί προέρχονται». Τα ξανακούσαµε!
Μέτρα για τη στήριξη της τιµής του ελληνικού ελαιολάδου έψαξαν από κοινού πριν λίγες µέρες οι επιτελείς της πλατείας Βάθη και η ∆ιεπαγγελµατική του κλάδου. Όπως λέει το σχετικό δελτίο τύπου, «άπαντες συµφώνησαν ότι το ζήτηµα της διαµόρφωσης της τιµής του ελαιολάδου συνδέεται µε τη µεγάλη προσφορά, η οποία οφείλεται κυρίως στη µεγάλη παραγωγή ισπανικού ελαιολάδου». ∆ηλαδή φταίνε οι άλλοι και µάλιστα οι ξένοι! Η λύση βρέθηκε, θα εκπονηθεί στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη της ελαιοκοµίας στην Ελλάδα, που θα θέτει βραχυπρόθεσµους και µεσοπρόθεσµους στόχους… Η φετινή χρονιά χάθηκε, άραγε θα προλάβουµε την επόµενη;
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη Θεσσαλία το 2017 διαµορφώθηκε στα 12.191 ευρώ, σου λένε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Οι ανισότητες µεταξύ των περιφερειών, κατά τα γνωστά, πολλές, ενώ πάνω από το 60% του ΑΕΠ παράγεται σε Αττική και Κεντρική Μακεδονία. Πλουσιότερος νοµός της Θεσσαλίας είναι αυτός τη Λάρισας και φτωχότερος της Καρδίτσας, µε τη Μαγνησία στη δεύτερη θέση και τα Τρίκαλα στην τρίτη.
Στη Θράκη, πάντως, οι καπνοπαραγωγοί για ακόµα µια χρονιά είναι στα χειρότερά τους. Μιλούν για εξευτελιστικές τιµές, που δεν φτάνουν καν τα 5 ευρώ, οι οποίες όχι µόνο δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής, αλλά δεν τους επιτρέπουν ούτε να ζήσουν τις οικογένειές τους. Σηµειωτέον ότι ο αριθµός των παραγωγών κάθε χρόνο µειώνεται, αφού οι περισσότεροι τα εγκαταλείπουν…. Κάποιοι λένε, δεν έχει γυρισµό!
ο µΠΛΟΚΑΤΖΗΣ
