Ρυθµό φαίνεται ότι βρίσκει η εγχώρια αλλά και ευρωπαϊκή αγορά ελαιολάδου καθώς συνεχίζεται η συγκοµιδή ελιάς στα βασικά παραγωγικά κέντρα της Μεσογείου, όσο η διόρθωση των προηγούµενων εβδοµάδων επιβραδύνεται µιας και τα νέα επίπεδα τιµών ενεργοποίησαν τη ζήτηση.
Ολα τα φώτα είναι στραμμένα στον κλάδο του ελαιολάδου αυτή την περίοδο, σε μια συγκυρία που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στα πρόσφατα χρονικά.
Εντείνεται η πίεση των τιµών στην ευρωπαϊκή αγορά ελαιολάδου µε τις τιµές στην Ιταλία να υποχωρούν, όσο στην Ελλάδα οι πράξεις γίνονται µε αξιοσηµείωτη δυσκολία, αφού τη δεδοµένη στιγµή οι αγοραστές εµφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί, ενώ οι εταιρείες αξιοποιούν στρατηγικά αποθέµατα, ακριβά αγορασµένα, προσδοκώντας σε µια περαιτέρω υποχώρηση των τιµών παραγωγού.
Σε εξέλιξη βρίσκεται μια ιδιαίτερη ελαιοκομική περίοδος για την αγορά της επιτραπέζιας ελιάς, αφού από τη μια η μικρή παραγωγή στις βασικές ποικιλίες που δίνουν «την προσωπικότητα» της ελληνικής παραγωγής στις διεθνείς αγορές και από την άλλη ο έμμεσος ανταγωνισμός από τις υψηλές πτήσεις της αγοράς ελαιολάδου, υπαγορεύουν τους τιμοκαταλόγους των μεταποιητικών μονάδων.
Τα πρώτα σηµάδια κόπωσης είναι ήδη εµφανή στην εγχώρια αγορά ελαιολάδου, µε τη ροή των εµπορικών πράξεων να περιορίζεται, σε ένα διεθνές περιβάλλον που από τη µία θέλει τις τιµές στην Ισπανία να πιέζονται και από την άλλη την ιταλική βιοµηχανία να επικαλείται για την ώρα γεµάτες δεξαµενές, χωρίς όµως να µεταβάλλονται οι τιµές στη γειτονική χώρα.
Βάσιμες αποδείχθηκαν οι προσδοκίες που έτρεφαν οι ελαιοπαραγωγοί πράσινης επιτραπέζιας ελιάς Χαλκιδικής για καλύτερη τιμή στο προϊόν, καθώς, μέσα στο Σαββατοκύριακο, ντόπιοι μεταποιητές κυκλοφόρησαν τιμοκαταλόγους στο 1,20 ευρώ το κιλό για τα 110 τεμάχια και ελαφρώς «τσιμπημένες» και τις επόμενες δύο πρώτες κατηγορίες τεμαχισμού.
Σε επίκινδυνα μονοπάτια φαίνεται ότι εισέρχεται η ελαιοκαλλιέργεια στην Ελλάδα, αφού ήταν αρκετή μια χρονιά υψηλού κόστους εισροών για να εκτροχιάσει μια και καλή τα οικονομικά δεδομένα χιλιάδων εκμεταλλεύσεων, όσο το κυρίαρχο ρεύμα της αγοράς αρνείται να διαμορφώσει επίπεδα τιμών ικανά να ισορροπήσουν την κατάσταση.
Κατεξοχήν εξαγωγικός είναι ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Στυλίδας που διαθέτει στο εξωτερικό έως και το 80% της παραγωγής του, όπως λέει ο επικεφαλής Οικονομικών, Χρήστος Στάμος, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στην διεθνή έκθεση τροφίμων, Anuga, στην Κολωνία της Γερμανίας.
Απόσταγμα του υπεραιωνόβιου ελαιώνα της Κέρκυρας, η ποικιλία της Λιανολιάς, στα ακούραστα χέρια της οικογένειας Δαφνή, ξεδιπλώνει το χαρακτήρα της και κερδίζει την εκτίμηση γευσιγνωστών και καταναλωτικού κοινού.
Σε ανοδικό κύκλο εισέρχονται οι τιμές του ελαιολάδου στη χώρα μας αλλά και διεθνώς, ως αποτέλεσμα της τόνωση της ζήτησης στην οποία οδηγούν οι νέες διατροφικές συνήθειες μετά την έλευση της πανδημίας αλλά και της μείωσης που προβλέπεται στην παραγωγή των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, πιθανότατα πλην της Ισπανίας.
