Για πρώτη φορά µετά από δεκαετίες η κατανάλωση ελαιολάδου αναµένεται ότι θα υπερβεί την παραγωγή, κατά 200.000 περίπου τόνους. Στο άκουσµα της εκτίµησης αυτής, οι τιµές στην Ισπανία, απ’ όπου άλλωστε προέρχεται ο αναλυτής Χουάν Βιλλάρ, που υπογράφει τη σχετική έκθεση, κινήθηκε ανοδικά σχηµατίζοντας κατακόρυφη σχεδόν καµπύλη. Σύµφωνα µε τον ίδιο, τα επίπεδα τιµών θα κινηθούν τουλάχιστον κατά τις πρώτες εβδοµάδες της νέας περιόδου σε επίπεδα άνω των 3 ευρώ το κιλό.
Όψιµη δείχνει ότι είναι η χρονιά στους ελαιώνες της χώρας, µε τις πρώτες λαδιές του βασικού όγκου παραγωγής να αναµένονται το δεύτερο δεκαπενθήµερο του Νοεµβρίου, δίνοντας έτσι χρόνο σε συνεταιρισµούς και εµπόριο για µεγαλύτερη απορρόφηση των περσινών αποθεµάτων, τώρα που η αγορά εµφανίζει κινητικότητα σε βελτιωµένες τιµές παραγωγού.
Εμβληματική χαρακτηρίζεται, με βάση το Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης για την μεταλιγνιτική εποχή, η επένδυση για την ανάπτυξη μονάδας ευφυούς κτηνοτροφίας και ζωοτροφών με στόχο την αύξηση της παραγωγής στην Αρκαδία κατά 50%.
Τα λίγα καλά μηνύματα έρχονται από μικρές ομάδες παραγωγών που επιχειρούν καθετοποίηση παραγωγής. Το παράδειγµα του ελαιολάδου και η δύσκολη οικονοµική θέση της πλειοψηφίας των παραγωγών που δραστηριοποιούνται στην ελαιοκαλλιέργεια, είναι ενδεικτικό της σύγχρονης ιστορίας που διέπει τα θέµατα οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής.
Θετικές εμπορικές ισορροπίες αποτυπώνει η τελευταία μεσοπρόθεσμη έκθεση της Κομισιόν για τα αγροτικά εμπορεύματα, που κάνει λόγο για αύξηση των εξαγωγών ελαιολάδου στη νέα εμπορική χρονιά, έλλειμμα στην παραγωγή σιτηρών της ΕΕ που ευνοεί τιμολογιακά το σκληρό σιτάρι και το καλαμπόκι αλλά και μεγέθυνση της αγοράς γαλακτοκομικών προϊόντων.
Με το παράδοξο σχήµα η πράσινη ελιά Χαλκιδικής να είναι περιζήτητη, καθώς η παραγωγή της υπολείπεται των εκτιµήσεων, αλλά η τιµή της να µην «ξεκολλάει» από το 1 ευρώ το κιλό για τα 110 τεµάχια, µπαίνει στην 3η εβδοµάδα συγκοµιδής, που γίνεται µετ’ εµποδίων, λόγω δυστοκίας στην εύρεση εργατικών χεριών.
Σε ανοδική τροχιά βρίσκεται η αγορά ελαιολάδου στην Ευρώπη, που επιστρέφει από το στραβοπάτηµα του 2019, ενισχυµένη από την αυξηµένη ζήτηση και κατανάλωση. Οι τιµές για την εµπορική περίοδο 2020-2021 τείνουν σε υψηλότερα από τα περσινά επίπεδα και οι συνεπείς παραγωγοί δέχονται προτάσεις για σταθερές συνεργασίες µε την ανερχόµενη µεταποίηση. Σηµαντική από εδώ και στο εξής η παρουσία µικρών και µεσαίων επιχειρήσεων που τυποποιούν, διεκδικώντας µερίδια στην εγχώρια αλλά και τις διεθνείς αγορές.
Σχέδιο 17 δισ. ευρώ με πόρους αποκλειστικά από το Ταμείο Ανάκαμψης εκπόνησε η Ιταλία, όσο και η Γαλλία θα κατευθύνει πάνω από 1,2 δισ. στην πρωτογενή παραγωγή της στις προσπάθειες επανεκκίνησης της οικονομίας της.
Σε µια καλή χρονιά, η φηµισµένη για το ελαιόλαδό της Σητεία της Κρήτης, βγάζει µια λαδιά κοντά στους 13.000 τόνους. Από αυτούς όµως µόλις και µετά βίας οι 1.000 τυποποιούνται καταφέρνοντας να συγκρατήσουν στην τοπική οικονοµία την προστιθέµενη αξία του εκλεκτού προϊόντος που µε επιµέλεια παράγεται στα χωριά της περιοχής. Ο βασικός όγκος της παραγωγής «κρύβεται» σε δεξαµενές της Απουλίας, της Τοσκάνης και της Ούµπρια, βελτιώνοντας τα χαρµάνια του Monini, του De Carlo και άλλων επιφανών Ιταλών τυποποιητών.
Με τη συγκομιδή της ελιάς να ξεκινά το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου στους Αγίους Αποστόλους, το εμπόριο, πριν καλά καλά γεμίσει το πρώτο σακί της χρονιάς, έκλεισε συμφωνία στα 3,80 ευρώ το κιλό για το φετινό αγουρέλαιο.