Έχουν περάσει 25 ολόκληρα χρόνια από τις πρώτες αυθόρµητες συγκεντρώσεις τρακτέρ στον κόµβο της Βιοκαρπέτ. Σ’ αυτά τα χρόνια έχει κυλίσει πολύ νερό κάτω από τα γεφύρια. Έχει αλλάξει εκ βάθρων το αγροτικό επάγγελµα, έχει αναγνωρισθεί ο ρόλος του παραγωγού, έχουν αµβλυνθεί τα πολιτικά πάθη, τουλάχιστον στις τάξεις των πολιτών. Ακόµα, έχει πυκνώσει η επικοινωνία της περιφέρειας µε το κέντρο, «τρέχει» η ενηµέρωση, έχει εξελιχθεί απίστευτα η τεχνολογία, έχει κατακτηθεί σε µεγάλο βαθµό η σύγχρονη τεχνογνωσία.
Το µόνο που µοιάζει να µένει ίδιο και απαράλλαχτο, είναι η προσκόλληση µιας κάστας αυτόκλητων -κατά βάση- αγροτοσυνδικαλιστών σε µια µέθοδο διαµαρτυρίας µε εθιµικά χαρακτηριστικά, χωρίς επεξεργασµένη ατζέντα και σαφές διεκδικητικό πλαίσιο. Μια κινητοποίηση βασισµένη στη λογική... πάµε και θα δούµε.
Με έναν κόσµο που βιώνει τις οικονοµικές δυσκολίες, αρνείται ωστόσο να αναζητήσει τις πραγµατικές αιτίες αυτών των δυσκολιών, µε ένα πλήθος επαγγελµατιών που κινείται κατά βάση από τη δύναµη της αδράνειας και µε ένα... κόµµα που βρίσκει κάθε χρόνο την ευκαιρία να «τρέξει» τον γνωστό κύκλο µαθηµάτων επαναστατικής γυµναστικής.
∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι σοβαρές ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση, έχει και η άλλη πλευρά. Ο λόγος για τους κυβερνώντες -τους εκάστοτε κυβερνώντες- που έχουν µάθει στη λογική του διαίρει και βασίλευε, που αρνούνται να αντικρίσουν την πραγµατικότητα. Που δυσκολεύονται να µελετήσουν το βάθος των ζητηµάτων, που αρκούνται σε µια επιδερµική προσέγγιση και µια δήθεν πολιτική, που έχουν µάθει να πουλάνε εκδούλευση στις «µικροπαρέες», αντί να εκπαιδεύονται σε σχεδιασµό δράσης προς όφελος της κοινωνίας.
Η τελευταίες συναντήσεις των γνωστών συνδαιτυµόνων µε το κυβερνητικό κλίµάκιο στην πλατεία Βάθη, επιβεβαίωσαν για µια ακόµη φορά, τον λάθος χορό µε υπόκρουση φάλτσας µουσικής που χορεύεται εδώ και χρόνια. Είναι όµως καιρός να αλλάξουν πολλά.
*Εκδότης-Διευθυντής εφημερίδα Agrenda
