Έτσι, πολύ λίγο επηρεάζονταν (συνήθως με καθυστέρηση) από τις αντικειμενικές συνθήκες των αγορών και τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης
Το φαινόμενο αυτό δεν καταγράφεται μόνο στις πολυετείς καλλιέργειες, όπου οι αλλαγές καθίστανται πιο δύσκολες και απαιτητικές, αλλά παραμένει ζωηρό σε όλο το φάσμα της γεωργικής δραστηριότητας, υπαγορεύοντας μια σταθερή εναλλαγή (αμειψισπορά) ακόμα και για φυτά με μονοετή ή μικρότερο κύκλο ζωής
Τα πολύ παλιότερα χρόνια, αυτό ήταν καθαρά αποτέλεσμα των καιρικών και κλιματολογικών συνθηκών που επικρατούσαν, καθώς τα τεχνικά μέσα για την υποστήριξη της παραγωγικής διαδικασίας ήταν πολύ λίγα, πολύ ακριβά και δυσεύρετα. Υπήρχε αδήριτη αναγκαιότητα για μέγιστη δυνατή προσαρμοστικότητα στο κλίμα και τις συνθήκες κάθε περιοχής, με όσο δυνατόν λιγότερες παρεμβάσεις
Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι ενώ τα πράγματα έχουν αλλάξει, οι καλλιεργητικές επιλογές δεν ακολουθούν με την ίδια αμεσότητα το πνεύμα της εποχής. Τα μεγάλα και εξελιγμένα αγροτικά μηχανήματα είναι σε θέση να δαμάζουν τη γη με τον τρόπο τους. Στον τομέα των εισροών οι διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις προσφέρουν τη δυνατότητα για ευρεία γκάμα υποστηρικτικών μέσων. Τέλος οι ψηφιακές κατακτήσεις και η ρομποτική μπορούν να κάνουν θαύματα
Ωστόσο, η βραδύτητα με την οποία λαμβάνουν χώρα οι καλλιεργητικές προσαρμογές στη χώρα μας είναι μάλλον απογοητευτική. Ίσως γιατί, η ίδια η ενσωμάτωση των καλλιεργητικών μέσων καθυστερεί. Είναι σαφές ότι οι περισσότεροι εκ των συντελεστών του χώρου αισθάνονται πιο ασφαλείς ακολουθώντας την πεπατημένη. Την ίδια στιγμή, η έλλειψη κεφαλαίων, η απουσία γνώσης και τα αμφίβολα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα προσαρμογών δυσκολεύουν τις περαιτέρω αποφάσεις. Μ’ αυτή την έννοια, το βαμβάκι και το καλαμπόκι, καλλιέργειες με σοβαρές απαιτήσεις και ανάγκες σε επενδυμένα κεφάλαια συνεχίζουν να δεσμεύουν στη χώρα μας πολύ μεγάλες και παραγωγικές εκτάσεις, χωρίς να εγγυώνται ένα αξιόπιστο οικονομικό αποτέλεσμα. Αρκετές φορές, ακόμα και για λόγους συναισθηματικούς, οι αγρότες αρνούνται πεισματικά να αλλάξουν πεδίο δράσης. Κι αυτό, είναι κάτι που κοστίζει.
Το φαινόμενο αυτό δεν καταγράφεται μόνο στις πολυετείς καλλιέργειες, όπου οι αλλαγές καθίστανται πιο δύσκολες και απαιτητικές, αλλά παραμένει ζωηρό σε όλο το φάσμα της γεωργικής δραστηριότητας, υπαγορεύοντας μια σταθερή εναλλαγή (αμειψισπορά) ακόμα και για φυτά με μονοετή ή μικρότερο κύκλο ζωής
Τα πολύ παλιότερα χρόνια, αυτό ήταν καθαρά αποτέλεσμα των καιρικών και κλιματολογικών συνθηκών που επικρατούσαν, καθώς τα τεχνικά μέσα για την υποστήριξη της παραγωγικής διαδικασίας ήταν πολύ λίγα, πολύ ακριβά και δυσεύρετα. Υπήρχε αδήριτη αναγκαιότητα για μέγιστη δυνατή προσαρμοστικότητα στο κλίμα και τις συνθήκες κάθε περιοχής, με όσο δυνατόν λιγότερες παρεμβάσεις
Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι ενώ τα πράγματα έχουν αλλάξει, οι καλλιεργητικές επιλογές δεν ακολουθούν με την ίδια αμεσότητα το πνεύμα της εποχής. Τα μεγάλα και εξελιγμένα αγροτικά μηχανήματα είναι σε θέση να δαμάζουν τη γη με τον τρόπο τους. Στον τομέα των εισροών οι διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις προσφέρουν τη δυνατότητα για ευρεία γκάμα υποστηρικτικών μέσων. Τέλος οι ψηφιακές κατακτήσεις και η ρομποτική μπορούν να κάνουν θαύματα
Ωστόσο, η βραδύτητα με την οποία λαμβάνουν χώρα οι καλλιεργητικές προσαρμογές στη χώρα μας είναι μάλλον απογοητευτική. Ίσως γιατί, η ίδια η ενσωμάτωση των καλλιεργητικών μέσων καθυστερεί. Είναι σαφές ότι οι περισσότεροι εκ των συντελεστών του χώρου αισθάνονται πιο ασφαλείς ακολουθώντας την πεπατημένη. Την ίδια στιγμή, η έλλειψη κεφαλαίων, η απουσία γνώσης και τα αμφίβολα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα προσαρμογών δυσκολεύουν τις περαιτέρω αποφάσεις. Μ’ αυτή την έννοια, το βαμβάκι και το καλαμπόκι, καλλιέργειες με σοβαρές απαιτήσεις και ανάγκες σε επενδυμένα κεφάλαια συνεχίζουν να δεσμεύουν στη χώρα μας πολύ μεγάλες και παραγωγικές εκτάσεις, χωρίς να εγγυώνται ένα αξιόπιστο οικονομικό αποτέλεσμα. Αρκετές φορές, ακόμα και για λόγους συναισθηματικούς, οι αγρότες αρνούνται πεισματικά να αλλάξουν πεδίο δράσης. Κι αυτό, είναι κάτι που κοστίζει.
