Οι «αφυπνισµένοι», σύµφωνα µε αυτήν την αφελή ερµηνεία δεν προσπαθούν να επιβάλουν µια συγκεκριµένη ιδεολογία σε κάποιους. Απλώς θέλουν να µας κάνουν να σταµατήσουµε να κάνουµε δυσφηµιστικές, γενικευτικές δηλώσεις για ολόκληρες οµάδες ανθρώπων. Το να είναι κανείς «αφυπνισµένος» σηµαίνει απλώς το να αντιτίθεται στα αρνητικά στερεότυπα. [...]. Αυτό καταδεικνύεται στο βιβλίο The Rich in Public Opinion (Οι πλούσιοι στην κοινή γνώµη) του Rainer Zitelmann, ιστορικού και κοινωνιολόγου µε έδρα το Βερολίνο. Ο Ζίτελµαν καταδεικνύει ότι ο «ανωφερής ταξισµός» είναι διαδεδοµένος στα µέσα ενηµέρωσης, στη λαϊκή κουλτούρα και διασκέδαση, και ευρύτερα στον δηµόσιο διάλογο.
Ο Ζίτελµαν δεν επιχειρεί να παίξει σε ένα δικό του παιχνίδι «πολιτικής ταυτοτήτων». Το επιχείρηµά του δεν είναι ότι οι πλούσιοι αποτελούν µια καταπιεσµένη µειονότητα, στην οποία θα πρέπει να αναγνωριστεί η ιδιότητα του θύµατος.[...]. Στον ταξισµό, όπως επισηµαίνει, στο βαθµό που έχει ερευνηθεί, η εστίαση είναι σχεδόν αποκλειστικά στον κατωφερή ταξισµό. Στη συνέχεια καλύπτει αυτό το κενό µε δική του εµπειρική έρευνα, συγκρίνοντας τέσσερις µεγάλες δυτικές χώρες: Ηνωµένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Γερµανία, Γαλλία. Και στις τέσσερις αυτές χώρες οι πλούσιοι αντιµετωπίζονται ευρέως µε ένα µείγµα θαυµασµού και καχυποψίας. Στη λαϊκή φαντασία ο «τυπικός» εκατοµµυριούχος µοιάζει µε κακό του Τζέηµς Μποντ: έξυπνος και ικανός, αλλά σκληρόκαρδος και ανελέητος.
Πρέπει άραγε αυτό να µας αφορά ως φιλελεύθερους υποστηρικτές της ελεύθερης αγοράς; Υπερασπιζόµαστε τη διαδικασία της αγοράς και το δικαίωµα να πλουτίζει κανείς µέσα από συναλλαγές στην αγορά - αλλά δεν υπερασπιζόµαστε τους «πλουσίους» καθαυτούς. Γιατί λοιπόν έχει σηµασία αν οι πλούσιοι αντιµετωπίζονται µε αντιπάθεια ως καρικατούρες; Η απάντηση είναι ότι η προκατάληψη εναντίον των πλουσίων συνδέεται πολύ στενά µε κακά οικονοµικά. […]. ∆εδοµένης της αντίδρασης εναντίον των «Μαντελσονιανών» στάσεων σε ολόκληρο το πολιτικό φάσµα, και την ανάδυση του «σικ της γκιλοτίνας» στην Αριστερά, το βιβλίο αυτό ήρθε ακριβώς την κατάλληλη στιγµή.
*Eπικεφαλής θεµάτων Πολιτικής Οικονοµίας στο Institute of Economic Affairs
