Σ’ αυτό συνηγορούν τα κονδύλια του Ταµείου Ανασυγκρότησης, το νέο Πρόγραµµα Αγροτικής Ανάπτυξης και η ενδιαφέρουσα βελτίωση που παρατηρείται στις τιµές των αγροτικών προϊόντων διεθνώς.
Σε µια οργανωµένη χώρα, αυτή η συγκυρία κι αυτό το οικονοµικό περιβάλλον, θα έδινε αφορµή για µια ολοκληρωµένη συζήτηση µεταξύ των ιθυνόντων και των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής, έτσι ώστε να διαµορφωθεί µια γραµµή πλεύσης που θα αξιοποιεί τις παραπάνω δυνατότητες και θα βάζει τις βάσεις για την ανασυγκρότηση του χώρου. Στην Ελλάδα κι αυτή η ευκαιρία κινδυνεύει να χαθεί, καθώς απουσιάζουν εµφαντικά και το όραµα και ο σχεδιασµός.
Προφανώς δεν αρκεί η πρόβλεψη που γίνεται στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαµψης και Ανθεκτικότητας για ένα ποσό της τάξεως των 520 εκατ. ευρώ το οποίο θα στηρίξει, όπως αναφέρεται, τον µετασχηµατισµό του αγροδιατροφικού τοµέα.
Το πρόβληµα ξεκινάει από το γεγονός ότι δεν έχει προηγηθεί κάποια ουσιαστική συζήτηση µεταξύ των ενδιαφεροµένων, έτσι ώστε να εκτιµηθούν οι ανάγκες και να προσδιορισθούν οι προτεραιότητες. Θα µπορούσε να πει κανείς πως το παραπάνω ποσό αντανακλά ότι περίσσεψε σαν συνέχεια των απαιτήσεων που προέβαλαν άλλοι χώροι και ο επιµερισµός του δεν προοιωνίζει αποτελεσµατική διαχείριση.
Στο θέµα της αναδιάρθρωσης καλλιεργειών για παράδειγµα, όπου έχει προβλεφθεί ένα ποσό της τάξεως των 170 εκατ. ευρώ, τόσο οι επιλογές των προωθούµενων προϊόντων όσο και ο τρόπος µε τον οποίο ορίζεται η όλη διαδικασία ενίσχυσης, δηµιουργεί εύλογες ανησυχίες. Εικάζεται ότι ήδη τα βουλευτικά γραφεία σπεύδουν να επικοινωνήσουν κατά προτεραιότητα στους «ψηφοφόρους» την ευκαιρία αξιοποίησης της δυνατότητας που θα υπάρξει.
Εύλογες είναι επίσης οι απορίες αναφορικά µε την οδό που θα ακολουθηθεί για τον ψηφιακό µετασχηµατισµό της γεωργίας. Κι εδώ εικάζεται ότι πρώτοι έχουν στρώσει τραπέζι, αυτοί οι οποίοι έχουν ορθώσει τείχη στην πραγµατική ψηφιακή µετάβαση, αποκόπτοντας τα αγροτικά από το σύνολο των έργων της ψηφιακής διακυβέρνησης, υπονοµεύοντας στην ουσία τις αρχές του opengov.
