«Μισακά» θέλουν και το πετρέλαιο;

Για να το πούµε πιο σωστά, µ’ αυτού του είδους την προσέγγιση από πλευράς αρµοδίων, οι µόνοι που χαίρονται, είναι οι τύποις αγρότες. Που δεν ασκούν πραγµατικά αγροτική δραστηριότητα, δεν ξοδεύονται για την υποστήριξη της παραγωγής, δηλώνουν αγρότες στα χαρτιά και αυτό που εισπράττουν τους φαίνεται δωράκι.

Η τελευταία πράξη για την επιστροφή του ειδικού φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο, έρχεται να δικαιώσει αυτή την κατηγορία. Προφανώς για να αποφευχθούν µια σειρά από διαδικασίες, στις οποίες, ως γνωστόν, οι γραφειοκράτες δείχνουν δυσανεξία, η κυβέρνηση επέλεξε να κινηθεί µε συνοπτικές διαδικασίες. Έτσι, αντί να ληφθούν υπόψη οι πραγµατικές ανάγκες της εκµετάλλευσης σε δαπάνες για καύσιµα, προκρίθηκε να κατανεµηθεί το διαθέσιµο ποσό µε βάση τις δηλώσεις ΟΣ∆Ε. ∆ηλαδή µε βάση το εύρος της εκµετάλλευσης και το είδος των δραστηριοτήτων (καλλιέργειες ή εκτροφές) που την απαρτίζουν.

Να αναφερθεί εδώ ότι έτσι κι αλλιώς τα χρήµατα ήταν λίγα. Το διαθέσιµο προς κατανοµή ποσό, µε τη µορφή βέβαια της επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για αγροτικό πετρέλαιο ήταν αυτή τη φορά, κάτι λιγότερο από 70 εκατ. ευρώ. Όταν σε παλιότερες εποχές (δηλαδή πριν από το 2015) έφτανε ακόµη και τα 160 εκατ. ευρώ.

Για να αποφευχθεί ο απόλυτος κατακερµατισµός του παραπάνω ποσού επιλέχθηκε µάλιστα:

α) να έχουν δικαίωµα σ’ αυτή την επιστροφή φόρου  µόνο οι κατά κύριο επάγγελµα αγρότες

β) να δοθεί µόνο το 50% της προβλεπόµενης δαπάνης ανά καλλιέργεια και ανά στρέµµα, όπως υπολογίζονταν σε έναν παλιότερο πίνακα

Προφανώς δεν λήφθηκε υπόψη µια διαρκής παραδοξότητα που διέπει τη δοµή της αγροτικής δραστηριότητας στην Ελλάδα. Κι αυτή έχει να κάνει µε το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις, άλλοι είναι αυτοί οι οποίοι εµφανίζονται στις δηλώσεις ΟΣ∆Ε ή ακόµα και στις φορολογικές δηλώσεις, ως ασκούντες την αγροτική δραστηριότητα και άλλοι είναι οι πραγµατικοί καλλιεργητές. Πρόκειται για το θέµα µε τα λεγόµενα «µισακά».