Μ’ αυτή την έννοια δεν αρκεί η διαβεβαίωση περί καλύτερης οργάνωσης του ΟΠΕΠΕΚΕ για πιο σωστές και δίκαιες πληρωµές. Συµπληρώνονται φέτος 20 χρόνια από τη µεγάλη µεταρρύθµιση του Φραντς Φίσλερ το 2003 και την εισαγωγή των δικαιωµάτων άµεσων ενισχύσεων της ΚΑΠ. Κι όµως, η χώρα µας δεν έχει διαµορφώσει όλα αυτά τα χρόνια ένα αξιόπιστο σύστηµα υποβολής -ελέγχου των δηλώσεων και πληρωµής των ενισχύσεων.
Αντίθετα, ενώ τα χρήµατα κάθε χρόνο µειώνονται, αυξάνονται οι διαρροές πόρων. Κι αυτό γιατί, πληθαίνουν οι «διαµεσολαβητές» που διεκδικούν µερίδιο από τις ενισχύσεις, ενώ έχουν προορισµό τους αγρότες. Σύµβουλοι, µελετητές, Κέντρα Υποδοχής ∆ηλώσεων, Συντονιστές και κάθε λογής καλοθελητές, έχουν ανακαλύψει τρόπους να στερούν ποσά από τους αγρότες και να εξασφαλίζουν το δικό τους µερίδιο, δυσχεραίνοντας την παραγωγή και αυξάνοντας κατακόρυφα τη γραφειοκρατία.
Μέσα σ’ αυτόν τον Κυκεώνα κανόνων και υποχρεώσεων, ακόµα και τα αυτονόητα θα πρέπει να περάσουν από ένα σύνθετο πλέγµα εξακριβώσεων, κάνοντας τη ζωή του αγρότη δύσκολη και µειώνοντας συνεχώς το εισόδηµά του. Χαρακτηριστικό παράδειγµα οι πρόσθετες υποχρεώσεις που θεσµοθετούνται µε το λεγόµενο νέο πρασίνισµα, ακόµα και για ιστορικές καλλιέργειες όπως είναι αυτές της ελιάς και της αµπέλου. Ποιος δεν ξέρει αλήθεια ότι αυτές οι δύο καλλιέργειες δεσµεύουν διοξείδιο του αζώτου και απελευθερώνουν οξυγόνο;
Γιατί θα πρέπει κι εδώ η ενίσχυση που αφορά στο πρασίνισµα να επιβεβαιώνεται µε χίλιους δύο άλλους τρόπους και να µην εξασφαλίζεται αυτοδίκαια; Πολύ περισσότερο που αυτές οι δύο καλλιέργειες, καλύπτοντας κατά βάση ορεινές και µειονεκτικές εκτάσεις, αποτρέπουν τη διάβρωση του εδάφους, συγκρατούν το νερό, προστατεύουν και οµορφαίνουν τη φύση.
Κατανοητό το αίτηµα του υπουργού Λευτέρη Αυγενάκη, να ζητάει χρόνο και εµπιστοσύνη για έναν δίκαιο, διαφανή και λειτουργικό ΟΠΕΚΕΠΕ. Ωστόσο η εµπειρία λέει ότι δύσκολα θα φθάσει στο στόχο του, όσο, στον κρίσιµο πυρήνα των συµβούλων του διατηρούν τον πρώτο λόγο εκείνοι που ενδιαφέρονται πρώτα απ’ όλα για το δικό τους µερίδιο στην κατανοµή των επίµαχων ενισχύσεων.
Οι επικείµενες αλλαγές στο νέο εθνικό στρατηγικό σχέδιο της ΚΑΠ οφείλουν να προάγουν τη µέγιστη δυνατή απλοποίηση των κανόνων και στην προετοιµασία της επόµενης µεταρρύθµισης. Εκείνης που δεν θα προβλέπει δικαιώµατα επί άµεσων ενισχύσεων παρά µόνο κατοχή γης και ενισχύσεις βάσει των αντίστοιχων καλλιεργειών και εκτροφών επ’ αυτής.
