Κόβουν δρόµο
Η Αλήθεια πως ο πρώτος δρόµος είναι ο εύκολος κι αυτός τον οποίο διαλέγουν οι περισσότεροι. Αυτό δικαιολογεί και την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η χώρα. Είναι πολλά χρόνια τώρα, που η επίπλαστη ευηµερία κάνει τους ιθύνοντες να είναι αναβλητικοί.
Άστο γι’ αργότερα
Το ίδιο συµβαίνει και στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής. Ειδικά µετά την είσοδο της χώρας στην ΕΕ και µε άλλοθι τα µεγάλα ποσά επιδοτήσεων που εισπράττει η χώρα, κανείς δεν δείχνει διατεθειµένος για τις µεγάλες αλλαγές που χρειάζεται ο χώρος.
Όλοι για τα έτοιµα
ειδικα οι πολιτικές ηγεσίες και οι κάθε είδους πολιτευτές, ξοδεύουν περισσότερο χρόνο για τη µοιρασιά από τα έτοιµα, παρά στη δηµιουργία περιβάλλοντος για την ενδυνάµωση της παραγωγής. Ακόµα και τα τελευταία δύσκολα χρόνια, αν έχουν γίνει κάποια πράγµατα, είναι γιατί η ίδια η αγορά και οι πρωτοπόροι του αγροτικού χώρου είδαν τα πράγµατα αλλιώς. Το κράτος ακολουθεί... στα λόγια.
Γιατροσόφια
τα Λεω αυτά γιατί αυτές τις µέρες κρίθηκε, ως ένα βαθµό δηλαδή για το 2021, το θέµα των ιστορικών δικαιωµάτων. Και φυσικά τα πράγµατα έµειναν ως είχαν. Υπάρχει µια ακόµα ευκαιρία. Μέχρι τον Αύγουστο η χώρα θα πρέπει να επιλέξει τι θα κάνει µε τα ιστορικά δικαιώµατα και τον επόµενο χρόνο, δηλαδή το 2022.
Ούτε πριµ εξόδου;
αν θελετε τη γνώµη µου, πάλι δεν βλέπω να αλλάζει κάτι. Πρώτον γιατί δεν διακρίνω πολιτική τόλµη και δεύτερον γιατί ο το ενδεχόµενο για εθνικές εκλογές το Φθινόπωρο παραµένει ανοικτό. Κι όµως, αν έφευγαν από τη µέση τα ιστορικά δικαιώµατα, αν έµπαινε σε εφαρµογή και το πριµ εξόδου (µια 7ετία πριν από τη σύνταξη) η ελληνική γεωργία θα αποκτούσε άλλη δυναµική.
Συµψηφισµός
προσ το παρον είτε µε ιστορικά είτε µικροί µεγάλοι, κλαίνε τη µοίρα τους. Κι αν κρατάω κάτι, είναι η πίκρα που βγάζει στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραµµής ένας αγρότης από τη Γαλάτεια Πτολεµαΐδας. Περίµενα αυτές τις µέρες, µου λέει, την αποζηµίωση του ΕΛΓΑ. Περί τις 5.000 ευρώ. Ήξερα ότι χρωστούσα κάτι λιγότερο από 3.000 ευρώ. Πριν από λίγες µέρες τα 1.800 ευρώ απ’ αυτά πήγαν και στην εφορία (ΑΑ∆Ε). Την Τετάρτη που οι άλλοι συγχωριανοί µου πληρώθηκαν εγώ δεν πήρα φράγκο. Γράψτε κάτι!
Χάνεται χρόνος
Απο την αλλη µεριά, αν βρεθείς στον προθάλαµο ενός υπουργικού γραφείου, ειδικά αυτόν τον καιρό, βλέπεις κι ακούς δύο πράγµατα. Εκείνους που έρχονται να γνωρίσουν και να πουν τον πόνο τους στον υπουργό, κι εκείνους που πασχίζουν να βρουν κάπου δουλειά και κατά προτίµηση στο ∆ηµόσιο! Έτσι δουλεύει το πελατειακό σύστηµα, κι έτσι χάνεται και ο χρόνος των υπουργών.
