Το 2020 ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τον αμπελοοινικό τομέα της χώρας. Οι εξαγωγές των κρασιών αλλά και η εγχώρια ζήτηση ήταν ανοδική, οι οινοποιίες κονταροχτυπήθηκαν το 2019 για την παραλαβή όλο και περισσότερου και ποιοτικότερου σταφυλιού και το χαμόγελο επέστρεψε στα χείλη των αμπελουργών. Όλα έδειχναν ότι το 2020 θα ήταν επωφελές για όλους τους εργαζόμενους στον αμπελοοινικό τομέα και το μέλλον του κλάδου φάνταζε ευοίωνο. Και ήρθε ο κορωνοϊός να αλλάξει τη χαρούμενη εικόνα του κλάδου. Από το Μάρτη και μετά, το γενικευμένο lock-down ανέκοψε την ανοδική πορεία των εξαγωγών και περιόρισε δραματικά τις πωλήσεις στο εσωτερικό, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (φθηνά επώνυμα κρασιά). Παράλληλα οι πτωτικές πωλήσεις των ελληνικών κρασιών στο εξωτερικό ανέδειξαν το πρόβλημα της μη αναγνωρισιμότητάς τους και την ανάγκη ακόμη μεγαλύτερης προβολής του ελληνικού κρασιού ως value for money.
Οι εργασίες στους αμπελώνες αρχικά καθυστέρησαν, στην πορεία όμως η κατάσταση ομαλοποιήθηκε και οι καλλιεργητικές εργασίες έγιναν στην ώρα τους. Βέβαια, όπως έχω επισημάνει πολλές φορές στο παρελθόν, η εξεύρεση εργατικών χεριών στις μεγάλες εκμεταλλεύσεις θα είναι ένα πρόβλημα που ο κλάδος θα κληθεί να αντιμετωπίσει στο μέλλον, με δεδομένη την απροθυμία εργασίας των νέων ανθρώπων στους αμπελώνες.
Διαβάστε περισσότερα στο Winetrails που κυκλοφορεί το Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου μαζί με την Agrenda.
