Απόψεις

Η οριακή οικονοµική λειτουργία για τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτικών εκµεταλλεύσεων στην Ελλάδα δεν αφήνει περιθώρια για αξιόλογες επενδύσεις, κάτι που επιδρά αρνητικά χρόνο µε το χρόνο και στην ανταγωνιστικότητα των µονάδων.

Η παγκόσµια «περιοδεία εργασίας» του Ντόναλντ Τραµπ για διπλωµατικό εκφοβισµό µέσω της εµπορικής πολιτικής απέφερε τη νεότερη συµφωνία του: µια βασική δασµολογική επιβολή 15% στα ευρωπαϊκά προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ, µειωµένη από την πρόσφατη απειλή του για ποσοστό 30%, σε αντάλλαγµα µιας φαινοµενικά εκτενούς σειράς ευρωπαϊκών επενδύσεων στις ΗΠΑ, καθώς και µεγάλων αγορών ενεργειακών πόρων και στρατιωτικού εξοπλισµού των ΗΠΑ από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συµφωνία στην οποία κατέληξαν το βράδυ της περασµένης Κυριακής Ντόναλτ Τραµπ και Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν είναι µια καλή συµφωνία για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σύντοµα αυτό θα γίνει ευρύτερα αντιληπτό, µε αιχµή τα αγροτικά προϊόντα.

Αλήθεια, ποιος χαίρεται από το deal της φον ντερ Λάιεν µε τον Τραµπ για δασµούς 15% από 10%; Γλιτώσαµε, λέει, το τσουνάµι και ήρθε απλά καταιγίδα.

Κατάθεση ψυχής και όχι ένα απλό προϊόν είναι το τσίπουρο, και ειδικά το παλαιωµένο, σύµφωνα µε τον εµβληµατικό αποσταγµατοποιό Κώστα Τσιλιλή, τον άνθρωπο που ίδρυσε το πρώτο αποστακτήριο τσίπουρου στη Θεσσαλία. «Σκεφτείτε πόσα χρόνια, πόσος κόπος, πόσα χρήµατα χρειάζονται συνολικά για ένα παλαιωµένο τσίπουρο, για παράδειγµα12 ετών, και µάλιστα χωρίς καµµιά εγγύηση επιτυχίας», θα πει ο ίδιος, συµπληρώνοντας ότι ο πάθος του παραγωγού, η αφοσίωσή του και τελικά η αλήθεια του φαίνεται στην κάθε σταγόνα του αποστάγµατός του.

Στις 3 Ιουλίου 2025, η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραµπ άρει απροσδόκητα τους περιορισµούς στην πώληση λογισµικού σχεδιασµού τσιπ στην Κίνα. Αυτή η εξέλιξη ήταν απάντηση στην επιβράδυνση των αδειών εξαγωγής σπάνιων µεταλλευµάτων από το Πεκίνο, η οποία είχε διαταράξει µια ευρεία γκάµα αµερικανικών βιοµηχανιών

Μάλλον δεν έχει γίνει αρκούντως κατανοητό σε πόσο δύσκολη θέση έχει περιέλθει η ελληνική γεωργία τα τελευταία χρόνια. Η δυσώδης υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ ήρθε να αναδείξει την µία µόνο πλευρά του νοµίσµατος. Αυτή της «συµµορίας», που είχε στηθεί γύρω από τις κοινοτικές ενισχύσεις και άρπαζε για χρόνια τον µόχθο των γνήσιων αγροτών oρίζοντας µάλιστα σε πολύ µεγάλο βαθµό την προσαρµογή των κανόνων της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής στην ελληνική πραγµατικότητα.

Αλήθεια, µε τα όσα κυοφορεί για τους Έλληνες αγρότες η νέα περικοµµένη ΚΑΠ, σε επιτελικό επίπεδο δεν δείχνει να απασχολεί ιδιαίτερα.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων μετά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, η... γυναίκα με τα μαύρα, προτίμησε τα κόκκινα!

Στις 2 Ιουλίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε έναν νέο στόχο για το 2040: µία καθαρή µείωση των εκποµπών αερίων του θερµοκηπίου κατά 90% σε σχέση µε τα επίπεδα του 1990. Ωστόσο, µόνο το 7% των παγκόσµιων εκποµπών προέρχεται από την ΕΕ.

Το καλύτερο που γράφτηκε αυτές τις µέρες µε αφορµή τη δυσώδη υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, είναι ένα άρθρο του καθηγητή Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήµιο της Σορβόνης, Γιώργου Πρεβελάκη, που έχει τίτλο «Προσοδοθηρική Ελλάς». Μεταξύ άλλων επισηµαίνει ότι µε τα εργαλεία γεωγραφικής θεωρίας τεκµηριώνεται η σχέση αιτίου και αιτιατού, ανάµεσα στη µετάβαση από το οθωµανικό στο νεωτερικό σύστηµα και τις σηµερινές «παθογένειες».

Οι υποστηρικτές ενός ισχυρού ευρώ πρέπει να προσέχουν τι εύχονται. Αν το κοινό νόµισµα ενισχυθεί πολύ περισσότερο, θα πνίξει την οικονοµική ανάκαµψη της ευρωζώνης - αν και πιθανότατα αναιµική - προτού καν ξεκινήσει. Αν η εµπειρία της τελευταίας δεκαετίας αποδειχθεί αληθινή, ένα πολύ ισχυρό ευρώ είναι το τελευταίο πράγµα που χρειάζεται η ευρωζώνη.

Με τα όσα συµβαίνουν αυτά τα χρόνια στον ΟΠΕΚΕΠΕ και µε τις παθογένειες που συντηρούνται στη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων, η µόνη που δεν χάνει είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τουλάχιστον όσον αφορά στις προβλεπόµενες χρηµατοδοτικές ροές. Όσο η Ελλάδα επιµένει να µοιράζει τα κοινοτικά κονδύλια µε τον λάθος τρόπο, τα κοινοτικά ταµεία, µε τη στενή έννοια του όρου, µόνο να ωφεληθούν έχουν απ’ αυτή την υπόθεση.

Μα πώς χώρεσαν τόσα βοσκοτόπια χωρίς ζώα, μέσα σε μια γουλιά φραπέ;

Με τα όσα συµβαίνουν αυτά τα χρόνια στον ΟΠΕΚΕΠΕ και µε τις παθογένειες που συντηρούνται στη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων, η µόνη που δεν χάνει είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τουλάχιστον όσον αφορά στις προβλεπόµενες χρηµατοδοτικές ροές. Όσο η Ελλάδα επιµένει να µοιράζει τα κοινοτικά κονδύλια µε τον λάθος τρόπο, τα κοινοτικά ταµεία, µε τη στενή έννοια του όρου, µόνο να ωφεληθούν έχουν απ’ αυτή την υπόθεση.

Αξιωµατούχοι από όλο τον κόσµο συναντήθηκαν στη Σεβίλλη για την 4η ∆ιεθνή ∆ιάσκεψη για τη Χρηµατοδότηση της Ανάπτυξης. Η προηγούµενη διάσκεψη, που πραγµατοποιήθηκε το 2015 στην Αντίς Αµπέµπα, έθεσε τις κατευθύνσεις για τη δεκαετία που πέρασε για την καταπολέµηση της φτώχειας και τη βελτίωση των βιοτικών συνθηκών.

Ένας από τους λόγους, αν όχι ο κυριότερος, που άντεξε τόσο πολύ στο χρόνο και µάλιστα µε τον καιρό απέκτησε τόση δύναµη η «δυναστεία του ΟΣ∆Ε», είναι η βοήθεια την οποία παρείχε στη συγκάλυψη των περιπτώσεων καραµπινάτης απάτης, ορισµένες εκ των οποίων βλέπουν το φως της δηµοσιότητας το τελευταίο διάστηµα.

Αυτοί που φεύγουν σφίγγουν τα χείλια πνίγουν τα δάκρυα να μη φανούν κι αυτοί που μένουν κουνούν μαντήλια κι αναστενάζουν γιατί πονούν.