Αυτό ισχύει δεδοµένου ότι η καταχρεωµένη ιταλική οικονοµία είναι δέκα φορές µεγαλύτερη από την ελληνική, καθώς και ότι η ευρωπαϊκή οικονοµία ήδη έχει να αντιµετωπίσει την έναρξη µιας γερµανικής οικονοµικής ύφεσης και την ολοένα και µεγαλύτερη πιθανότητα το Ηνωµένο Βασίλειο υπό τον Μπόρις Τζόνσον να αποχωρήσει από την Ευρώπη χωρίς συµφωνία στις 31 Οκτωβρίου. Τώρα που ο κ. Σαλβίνι έβγαλε από την πρίζα την ιταλική κυβέρνηση συνεργασίας, η Ιταλία πιθανότατα θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές µέχρι το τέλος του Οκτωβρίου. Αυτό θα προκαλέσει µια νέα περίοδο σηµαντικής πολιτικής αβεβαιότητας. [...]
Η Ιταλία χρειάζεται απεγνωσµένα οικονοµική ανάπτυξη και χαµηλά επιτόκια για να ξεφύγει από το βάρος του υψηλού της χρέους και να ενισχύσει το κλυδωνιζόµενο τραπεζικό της σύστηµα. Οµως σε ένα επιδεινούµενο παγκόσµιο περιβάλλον ανάπτυξης, µια νέα περίοδος πολιτικής αστάθειας στη χώρα θα καταστήσει αυτές τις προϋποθέσεις ανέφικτες. Με τη γερµανική οικονοµία σε ύφεση και την οικονοµία του Ηνωµένου Βασιλείου να επίκειται πιθανότατα να δεχθεί πλήγµα από το Brexit, η Ιταλία λίγη οικονοµική υποστήριξη µπορεί να προσδοκά από τους Ευρωπαίους εταίρους της. [...]
Μια ατυχής συνέπεια µιας ιταλικής κρίσης χρέους είναι ότι θα επέτεινε τις εντάσεις στο εµπόριο ΗΠΑ και Ευρώπης, που µπορεί να πλήξουν περαιτέρω την ήδη αδύναµη ευρωπαϊκή οικονοµία, καθώς κάθε περαιτέρω χαλάρωση της νοµισµατικής πολιτικής της ΕΚΤ ως αντίδραση σε µια ιταλική οικονοµική κρίση πιθανότατα θα αποδυναµώσει το ευρώ. [...] Ας ελπίσουµε ότι η κυβέρνηση Τραµπ παρατηρεί µε προσοχή τις πολιτικές και οικονοµικές εξελίξεις στην Ιταλία και προετοιµάζει µια απάντηση στην κρίση σε συνεργασία µε τους Ευρωπαίους οµολόγους της. Αν αυτό δεν συµβαίνει, θα πρέπει να ετοιµαζόµαστε για ένα πολύ δύσκολο φθινόπωρο...
*Μέλος του American Enterprise Institute
