Η απουσία αξιόλογων συνεργατικών σχηµατισµών σε συνδυασµό µε τον «αποκεφαλισµό» που υπέστη το συνεταιριστικό κίνηµα, µετά τη διάλυση της ΠΑΣΕΓΕΣ, έχει αποµονώσει πολιτικά τις δυνάµεις της αγροτικής παραγωγής.
Σήµερα στο όνοµα των αγροτών µιλούν όλοι, πλην των αγροτών. Την έλλειψη παρεµβατικού λόγου ακολουθεί η αποδυνάµωση της διαπραγµατευτικής θέσης των παραγωγών και η παρακµή των αγροτικών εκµεταλλεύσεων.
Την ίδια στιγµή, η ανοµοιογένεια που χαρακτηρίζει σήµερα το ψηφιδωτό του πρωτογενούς τοµέα δεν αφήνει περιθώρια αυτοδιαχείρισης ως προς την ανάπτυξη πρωτοβουλιών, που θα αποκαταστήσουν τη συνεργατική τάξη.
Χρειάζεται αναµφίβολα µια διευκόλυνση εκ των άνω. Οι κυβερνώντες από την πλευρά τους, βλέποντας όλη αυτή την κατάσταση αρνούνται να πάρουν στα χέρια τους την «καυτή πατάτα». Ενδεχοµένως να ασκούνται και πιέσεις από ισχυρά οικονοµικά κέντρα που δείχνουν στην κυβέρνηση το δρόµο της αναβλητικότητας, έτσι ώστε ιδιωτικά συµφέροντα να επωφεληθούν, τουλάχιστον βραχυπρόθεσµα, του κενού που αφήνει η απουσία ισχυρών συνεταιριστικών µονάδων.
Οι φέροντες την πολιτική ευθύνη των αποφάσεων, καλούνται να επιλέξουν αν θα διευκολυνθεί θεσµικά, ενδεχοµένως και φορολογικά, η επανασυσπείρωση των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής γύρω από νέα - σύγχρονα συνεργατικά σχήµατα. Η άλλη λύση είναι να αφεθούν τα πράγµατα να εξελιχθούν, κάτι που σηµαίνει να επιταχυνθεί η παρακµή των εκµεταλλεύσεων µικρής και µεσαίας κλίµακας προς όφελος του συγκεντρωτισµού. ∆ηλαδή της άσκησης της αγροτικής δραστηριότητας από πολύ λιγότερους και προφανώς πολύ µεγαλύτερους.
*Εκδότης-Διευθυντής εφημερίδα Agrenda
02-10-2019 19:48Νικόλαος Μηνάς
Δυστυχώς κύριε Διευθυντά έχετε απολύτως δίκιο. Πιστεύω όμως ότι θα έπρεπε να είσασταν πιο επιθετικός στα γραφόμενά σας. Σε λίγο καιρό αν συνεχιστεί έτσι αυτή η κατάσταση θα λέμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται με άλλα δεδομένα ( ολίγους και κολίγους). Δυστυχώς για αυτούς εγώ είμαι ένας από αυτούς που δεν θα πέσει αμαχητί. Με οδηγό την συλλογικότητα, τον διάλογο, με δημοκρατικές διαδικασίες θα διεκδικήσουμε αυτά τα εργαλεία που θα κάνουν την δενδροκαλλιέργεια βιώσιμη. Οι εποχές άλλαξαν, δεν θα γίνουμε ζητιάνοι του παρελθόντος, θα παλέψουμε για την γη που παραλάβαμε από τους παππούδες μας, τους πατεράδες μας, την γη που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Άλλωστε έναν δεν μπορέσουμε να πείσουμε αυτούς που αποφασίζουν για εμάς, τότε πως θα μπορέσουμε να πείσουμε τα φυσικά μας πρόσωπα να μας ξανακάνουν αύριο ,εμάς και αυτούς, αυτό που είμαστε σήμερα. Ο πρόεδρος του ΟΠΑΣ Καλυβίων
Απάντηση