του Τζούλιαν Λι*
Εάν επικυρωθεί ο τελευταίος γύρος κυρώσεων, θα είναι επίσης παράνοµο να απασχολούνται ευρωπαϊκά πλοία µε αυτού του είδους το εµπόριο. Η Μόσχα έχει ήδη χάσει ένα µεγάλο κοµµάτι της ευρωπαϊκής αγοράς της, µε τους αγοραστές να αποφεύγουν τα προϊόντα της ακόµη και πριν την απαγόρευση. Ωστόσο, η χώρα εξακολουθεί να στέλνει περίπου 630.000 βαρέλια την ηµέρα σε χώρες της ΕΕ. Ο όγκος ρωσικού αργού το οποίο µεταφέρεται παγκοσµίως µε πλοία που ανήκουν σε ευρωπαϊκές εταιρείες είναι σηµαντικά µεγαλύτερος.
Η Ρωσία δεν έχει πολλές προφανείς επιλογές για την ανακατεύθυνση αυτών των ποσοτήτων και σχεδόν καµία που να είναι γεωγραφικά κοντά της. Οι πωλήσεις στην Ινδία και, σε µικρότερο βαθµό, στην Κίνα και την Τουρκία, αυξήθηκαν τις εβδοµάδες αφότου ο πρόεδρος Πούτιν διέταξε τα στρατεύµατά του να εισβάλουν στην Ουκρανία. […] Ο Πούτιν έχει δηλώσει ότι η χώρα του δεν θα πουλά αργό σε αγοραστές που επιδιώκουν να επιβάλουν ανώτατο όριο τιµής, ενώ ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Αλεξάντερ Νόβακ δήλωσε ότι «ο µηχανισµός αυτός είναι απαράδεκτος».
Μπορούν οι αγορές πετρελαίου να αντιµετωπίσουν αυτή τη νέα απώλεια παραγωγής, πέραν της µείωσης κατά 2 εκατ. βαρέλια την ηµέρα στους στόχους παραγωγής του OPEC+, που θα τεθεί σε ισχύ τον Νοέµβριο; Το πρώτο πράγµα το οποίο πρέπει να έχουµε κατά νου είναι ότι η κίνηση του OPEC+ είναι κυρίως «ψευδαίσθηση».[…]. Ταυτόχρονα, οι προβλέψεις για τη ζήτηση µειώνονται, λόγω υψηλών τιµών και της επικείµενης ύφεσης. Αυτοί οι παράγοντες µπορεί να σηµαίνουν ότι ο κόσµος θα χρειάζεται λιγότερο ρωσικό αργό το επόµενο διάστηµα. Όµως, µε τόσους πολλούς µη δεδοµένους παράγοντες και τη Ρωσία να κάνει ό,τι µπορεί για να κρατήσει τις αγορές στο «όριο» καθώς πλησιάζει η προθεσµία επιβολής των κυρώσεων, καλύτερα να µην περιµένετε ότι οι αγορές θα «τσουλήσουν» ήσυχα προς τον χειµώνα.
*Αναλυτή για ορυκτά έλαια στο Bloomberg
