Από τις εργαστηριακές αναλύσεις των δειγµάτων σε µεγάλη αλυσίδα της Γερµανίας, όπου έφτανε το προϊόν, προκύπτει ότι η περιεκτικότητα σε αγελαδινό γάλα ήταν από 50%-80%. Ο νόµος λέει ότι η Φέτα παρασκευάζεται από 70% πρόβειο γάλα και 30% γίδινο. Άρα το προϊόν δεν ήταν Φέτα, καθώς δεν ακολουθούσε τους κανόνες του Προϊόντος Ονοµασίας Προέλευσης, γιατί, ως γνωστόν, Φέτα ίσον ΠΟΠ.
Ακούγονται πολλά αυτές τις ηµέρες για το θέµα, µε την αρµόδια εποπτική αρχή για το ΠΟΠ στη Φέτα να στέλνει προς το παρόν… τη µπάλα στην κερκίδα. Όσο το θέµα σέρνεται, η ζηµιά που γίνεται στη φήµη της Φέτας και στη διαδικασία κατοχύρωσής της ως προϊόντος ΠΟΠ που παράγεται αποκλειστικά και µόνο στην Ελλάδα είναι µεγάλη.
Αν ήθελαν οι εδώ αρχές να λύσουν άπαξ και δια παντός το ζήτηµα, αυτό το οποίο θα έπρεπε να έχουν θεσπίσει είναι ο αµετάκλητος αποκλεισµός από την παραγωγή Φέτας, δηλαδή προϊόντος ΠΟΠ, κάθε τυροκόµου ή τυροκοµικής επιχείρησης που έστω και µια φορά υποπίπτει σε νοθεία, παραβαίνοντας τους κανόνες του ΠΟΠ.
Για να το πούµε πιο απλά, επειδή η παράβαση, πιθανότατα δεν θέτει σε κίνδυνο την υγεία των καταναλωτών, η εν λόγω επιχείρηση θα µπορεί να συνεχίζει τη δραστηριότητά της δεν θα έχει ωστόσο ξανά το δικαίωµα να παράγει προϊόν ΠΟΠ.
Ο αποκλεισµός από τη βιτρίνα του ΠΟΠ, δηλαδή από την παραγωγή Φέτας, θα πρέπει να είναι άµεσος και οριστικός.
Μόνο έτσι θα αποκατασταθεί και θα ενισχυθεί η φήµη της Φέτας, µόνο έτσι η τιµή της θα µπορούσε να πιάσει, όχι τα 6 και 7 ευρώ, αλλά πολύ περισσότερο. Μόνο έτσι και το αιγοπρόβειο γάλα θα µπορούσε να φύγει ακόµα πιο πάνω από το ένα ευρώ.
Αυτό κάνουν οι Ιταλοί µε το Parmigiano, αυτό κάνουν ως γνωστόν και οι Γάλλοι µε το Ροκφόρ.
