Γνώμες

Το πιο κρίσιµο θέµα που καλούνται να απαντήσουν σ’ αυτή τη φάση οι ιθύνοντες των Βρυξελλών και µαζί οι ελληνικές αρχές, είναι πως θα γίνει ο τοµέας της γεωργίας ξανά ελκυστικός. ∆εν είναι κάτι απλό, θα λέγαµε ότι είναι πολύ σύνθετο.

Το 2014, ο Στίβεν Χόκινγκ εξέφρασε σοβαρές προειδοποιήσεις σχετικά µε τις απειλές της Τεχνητής Νοηµοσύνης. Ωστόσο, οι ανησυχίες του δεν βασίζονταν σε κάποια αναµενόµενη κακή πρόθεση. Αντίθετα, ήταν από την ιδέα της Τεχνητής Νοηµοσύνης που θα επιτύχει τη «µοναδικότητα». Αυτό αναφέρεται στο σηµείο κατά το οποίο η τεχνητή νοηµοσύνη ξεπερνά την ανθρώπινη νοηµοσύνη και επιτυγχάνει την ικανότητα να εξελίσσεται πέρα από τον αρχικό της προγραµµατισµό, καθιστώντας την ανεξέλεγκτη.

«Αυτό που δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν πολλές φορές στην κυβέρνηση είναι ότι, ο θυµός νικάει τη λογική», δηλώνει στην Agrenda κτηνοτρόφος µε βαθιά γνώση των αγροτικών θεµάτων και µάλιστα φίλα προσκείµενος στο κυβερνών κόµµα. Και συνεχίζει: «∆εν έχει σηµασία αν ο Μητσοτάκης παίζει χωρίς αντίπαλο, όταν η οργή των αγροτών ξεχειλίζει, οι αποφάσεις δεν υπακούν στη λογική».

Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραµπ επέβαλε νέους σαρωτικούς δασµούς στα εισαγόµενα αγαθά στις 2 Απριλίου 2025, ανατρέποντας το παγκόσµιο εµπόριο και στέλνοντας τις αγορές σε δίνη, παρουσίασε την κίνηση αυτή ως απάντηση σε µια κρίση. Σε ένα εκτελεστικό διάταγµα που κυκλοφόρησε την ίδια ηµέρα, ο Λευκός Οίκος δήλωσε ότι η κίνηση ήταν απαραίτητη για την αντιµετώπιση «της εθνικής έκτακτης ανάγκης που δηµιουργεί το µεγάλο και επίµονο εµπορικό έλλειµµα».

Ένας παγετός εδώ, µια ευλογιά των προβάτων εκεί, ένα χαλάζι παραπέρα και ο σύντοµος γενικά πολιτικός χρόνος που έχει στη διάθεσή του κάθε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων, περνάει.

Για όποιον δεν το καταλαβαίνει, τα πράγµατα, αυτόν τον καιρό, αλλάζουν παγκοσµίως, µε καταιγιστικούς ρυθµούς. ∆εν είναι µόνο ο Τραµπ και οι επιλογές του για τους δασµούς που το καθορίζουν. Ίσως οι αποφάσεις Τραµπ έρχονται ως µια απάντηση (σωστή ή λάθος, θα το δείξει ο χρόνος) στην πορεία που έχει πάρει η παγκόσµια οικονοµία και στα αδιέξοδα που δηµιουργούνται.

Σε όλη την Ευρώπη, ο Αµερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραµπ θεωρείται ως παράγοντας χάους µε ένα «αντίστροφο χρυσό άγγιγµα»: ό,τι ακουµπάει καταλήγει χειρότερο από ό,τι το βρήκε. Ωστόσο, παρά τις αναχρονιστικές απόψεις του στα περισσότερα θέµατα, είναι η τέλεια ενσάρκωση της εποχής µας.

Η αγορά οµολόγων µίλησε: ο Τραµπ οπισθοχώρησε. Η «θεωρία του µαρουλιού» της Λιζ Τρας [σσ. το πείραµα που συνέκρινε τη διάρκεια ζωής ενός µαρουλιού και τη διάρκεια της θητείας της πρώην πρωθυπουργού του ΗΒ] αποδεικνύεται αληθής: Κανένας ηγέτης, ούτε καν αυτός που έχει αγνοήσει απόπειρες δολοφονίας και µια δίκη για απάτη, δεν µπορεί να παραµείνει ακλόνητος µπροστά σε µια πολιτική που προκαλεί meltdown και τιµωρεί τους ψηφοφόρους.

Ένα µεγάλο κεφάλαιο στην υπόθεση ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας είναι η εκπαίδευση. Σύµφωνα µε πρόσφατα στοιχεία µελέτης του ∆ιαΝεοσις την οποία υπογράφει ο ∆ρ Μιχάλης Καθαράκης, µόλις το 0,7% των Ελλήνων αγροτών έχει λάβει ολοκληρωµένη επαγγελµατική κατάρτιση, τη στιγµή κατά την οποία, σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερµανία, οι αγρότες µε πλήρη αγροτική εκπαίδευση ξεπερνούν το 30%.

Τελικά, όπως όλα δείχνουν η υπόθεση των δασµών Τραµπ δεν είναι τόσο απλή, όπως πολλοί νόµιζαν ή ήλπιζαν. Έρχεται να βάλει βαριά τη σφραγίδα στο παγκόσµιο εµπόριο και να ανατρέψει πολλά από αυτά που τις τελευταίες δεκαετίες η διεθνής κοινότητα θεωρούσε δεδοµένα.

Μια διαρροή του προσχέδιου από τις συζητήσεις του γερµανικού κυβερνητικού συνασπισµού αποκαλύπτει σαφή διαφωνία σχετικά µε το αν η Γερµανία πρέπει να τηρήσει τη δέσµευσή της να διαθέτει το 0,7% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήµατος σε Επίσηµη Βοήθεια Ανάπτυξης (ΟDA).

Τελικά, όπως όλα δείχνουν η υπόθεση των δασµών Τραµπ δεν είναι τόσο απλή, όπως πολλοί νόµιζαν ή ήλπιζαν. Έρχεται να βάλει βαριά τη σφραγίδα στο παγκόσµιο εµπόριο και να ανατρέψει πολλά από αυτά που τις τελευταίες δεκαετίες η διεθνής κοινότητα θεωρούσε δεδοµένα.

Μπορεί η τελευταία δέσµη πληρωµών από τον ΟΠΕΚΕΠΕ να ήταν κάπως καλύτερη από άλλες φορές ή τουλάχιστον να βγήκε στην ώρα της, όµως αυτό δεν µπορεί να κρύψει την κακοδαιµονία στη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων και τις φουρτούνες που έχει µπροστά του ο Οργανισµός Πληρωµών.

Οι συνοµιλίες µεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον στη Σαουδική Αραβία όχι µόνο δεν οδήγησαν σε κάποια σηµαντική πρόοδο, αλλά φαίνεται να κατέληξαν σε ολική αποτυχία

Για τις πρώην αυτοκρατορικές δυνάµεις, οι Ευρωπαίοι φαίνονται παράξενα σε αµυντική θέση, καθώς οι σφαίρες επιρροής του 19ου αιώνα επιστρέφουν ως η οργανωτική αρχή των παγκόσµιων υποθέσεων. Η απάντηση δεν είναι η επιστροφή στον ιµπεριαλισµό, που οδήγησε σε δύο καταστροφικούς παγκόσµιους πολέµους. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι δεν επενδύουν αρκετά στη δηµιουργία της δικής τους σφαίρας επιρροής ως κεντρικό στοιχείο της γεωπολιτικής και στρατηγικής τους ισχύος, για να αντιµετωπίσουν την επαναπροσαρµογή της διατλαντικής σχέσης που επιθυµεί ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραµπ.

Σε επιτάχυνση της συγκέντρωσης των αγροτικών εκµεταλλεύσεων σε όλο και λιγότερους αγρότες διαχειριστές ή κεφαλαιουχικά σχήµατα, οδηγούν οι συνθήκες ανταγωνισµού στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής µε τους ιθύνοντες βέβαια να… κάνουν πλάτες, διευκολύνοντας επί της ουσίας αυτή τη διαδικασία.

Οι καιροί δείχνουν δύσκολοι για τον αγροτικό χώρο, ωστόσο οι χρηµατοδοτικές ευκαιρίες που έχουν µπροστά τους, κατά το αµέσως προσεχές διάστηµα, οι αγρότες, είναι ενδιαφέρουσες και από την αξιοποίησή τους ή µη θα κριθεί τελικά το ποιοι θα µείνουν και θα ξεχωρίσουν στο επάγγελµα και ποιοι θα χάσουν οριστικά το παιχνίδι της παραγωγής.

Μετά τον ήδη διαβόητο καβγά του Ντόναλντ Τραµπ και του Βολοντίµιρ Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο, οι διατλαντικές σχέσεις παίρνουν την κατιούσα.