Τον Οκτώβριο του 1996, στο τελευταίο συνέδριο του κόµµατός του πριν από τις εκλογές που θα τον οδηγούσαν στο αξίωµα του πρωθυπουργού του Ηνωµένου Βασιλείου, ο Τόνι Μπλερ προσπάθησε να ορίσει την ουσία του Νέου Εργατικού Κόµµατος.
Σπούδασα οικονοµικά στο Πανεπιστήµιο του Εδιµβούργου, που σηµαίνει ότι διάβασα πολλά για την οικονοµική ιστορία της βόρειας Βρετανίας - και για τον Τζοέλ Μοκίρ, έναν από τους τρεις οικονοµολόγους που κέρδισαν εσχάτως το βραβείο Νόµπελ.
Η ζηµιά που γίνεται στην εγχώρια κτηνοτροφία λόγω της µεγάλης έκτασης που έχει λάβει η νόσος της Ευλογιάς είναι τεράστια. Επιβάλλει την άµεση λήψη µέτρων στήριξης των παραγωγών και όχι απλά τη συγκρότηση µιας ακόµα επιτροπής που θα εξετάσει το θέµα.
Το Ισραήλ και η Χαµάς κατέληξαν σε συµφωνία κατάπαυσης του πυρός, το πρώτο στάδιο ενός σχεδίου 20 σηµείων για τον τερµατισµό του πολέµου. Σηµαίνει αυτό, όπως λέει ο Ντόναλντ Τραµπ, ότι βρισκόµαστε στο κατώφλι της αιώνιας ειρήνης στη Μέση Ανατολή;
Ένας τρόπος για να αντιµετωπίσουµε τους σύγχρονους καιρούς µας είναι να κοιτάξουµε πίσω, στο παρελθόν.
Οι επόµενες δύο εβδοµάδες αναµένεται να αποδειχθούν ιδιαίτερα κρίσιµες για την πορεία των θεµάτων στον αγροτικό τοµέα. Το λεπτό σηµείο βέβαια, είναι οι πληρωµές. Τους τελευταίους µήνες, λείπει από το τραπέζι της αγροτικής οικονοµίας πάνω από 1 δισ. ευρώ.
Καλά τα… θα και τα όταν µε τα οποία ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Τσιάρας και τα υπόλοιπα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν τον τελευταίο καιρό να διαχειριστούν επικοινωνιακά το αγροτικό ζήτηµα, όπως αυτό έχει αναδειχθεί µετά τις αποκαλύψεις στο θέµα του ΟΠΕΚΕΠΕ, όµως µπορεί να δώσει κάποιος µια καθαρή εικόνα του τι µέλλει γενέσθαι; Όχι µόνο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά στην αγροτική οικονοµία.
«Έξω οι ΗΠΑ!»: είναι ίσως ο απλούστερος τρόπος για να κατανοήσουµε την αλλαγή στάσης του Τραµπ απέναντι στην Ουκρανία, όταν ξαφνικά επέµεινε ότι το Κίεβο µπορεί, µε την υποστήριξη της Ευρώπης, να ανακτήσει όλα τα εδάφη που έχει καταλάβει η Ρωσία.
Το ψύχος του φθινοπώρου στη βόρεια Ευρώπη µάλλον προδιαθέτει για έναν σκληρό χειµώνα.
Το post-game της συνάντησης των µη δυτικών ηγετών που πραγµατοποιήθηκε το προηγούµενο διάστηµα κοντά στο Πεκίνο είναι έτοιµo.
Την περασµένη εβδοµάδα, το ισχυρό Κρατικό Συµβούλιο της Κίνας παρουσίασε ένα φιλόδοξο όραµα για την ταχεία διάχυση της τεχνητής νοηµοσύνης σε έξι βασικούς τοµείς, από την επιτάχυνση της επιστηµονικής έρευνας και ανάπτυξης έως τη βελτίωση της διοικητικής ικανότητας.
Οι Ηνωµένες Πολιτείες διεξάγουν ένα τολµηρό οικονοµικό πείραµα που ονοµάζεται «Οικονοµικός Τραµπισµός». Η βασική του υπόθεση είναι αποπροσανατολιστικά απλή: αποµονώστε την οικονοµία του έθνους από τον ξένο ανταγωνισµό και τις εισαγόµενες βιοµηχανικές πρώτες ύλες µε υψηλούς δασµούς, ελπίζοντας ότι η βιοµηχανία θα ανθίσει εγχώρια. Αυτή η προσέγγιση απορρίπτει την περίπλοκη βιοµηχανική πολιτική, βασιζόµενη αντ’ αυτού σε ένα «µεγάλο, όµορφο τελωνειακό τείχος» που η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι παράγει δισ. έσοδα.
Προς τον κάθε καλόπιστο Έλληνα Πολίτη και ιδιαιτέρα προς τους εμπλεκόμενους στα Πολιτειακά με ανιδιοτελείς προθέσεις...
Στις πρόσφατες συναντήσεις των ∆υτικών συµµάχων, οι Ευρωπαίοι συµµετέχοντες έχουν δεχτεί κριτική από τους ψηφοφόρους τους για το ότι δείχνουν υπερβολική υποχώρηση απέναντι στον Αµερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραµπ.
Όταν η πολιτική υπακούει στα ευρήµατα των δηµοσκοπήσεων, είναι φυσικό το «καράβι» να οδηγείται σε λάθος κατεύθυνση και να φτάνει αργά ή γρήγορα η ώρα του ναυαγίου.
Η ανθρωπότητα αποφάσισε συλλογικά να συνεχίσει να «κακοµαθαίνει» τη βιοµηχανία ορυκτών καυσίµων παρά το γεγονός ότι γνωρίζει εδώ και δεκαετίες ότι τα προϊόντα της είναι όχι µόνο επιβλαβή για τη µακροπρόθεσµη ευηµερία αλλά και άµεσα αντικαταστάσιµα. ∆εν πρέπει να κάνει το ίδιο λάθος µε την τεχνητή νοηµοσύνη.
Η ζηµιά που έχει γίνει τον τελευταίο χρόνο στην εγχώρια αιγοπροβατοτροφία εξαιτίας ζωοονόσων, όπως η πανώλη µικρών µηρυκαστικών και η ευλογιά, είναι ανυπολόγιστη. ∆εν είναι µόνο ότι χάθηκαν εκατοντάδες κοπάδια -εκτιµάται ότι έχουν γίνει περί τις 125.000 θανατώσεις ζώων- αλλά, το κυριότερο, τείνει να εκλείψει κάθε ενδιαφέρον νέων για ανάπτυξη δραστηριότητας στον κλάδο.
Ένας στους δύο αγρότες της Ε.Ε. δηλώνει αποφασισµένος να φύγει από το επάγγελµα τα προσεχή δέκα χρόνια, ενώ το 5% επιθυµεί να σταµατήσει άµεσα.
Έχει νόηµα η µελέτη µιας οικονοµικής πολιτικής που εφαρµόστηκε πριν από ακριβώς έναν αιώνα; Μπορεί να µας βοηθήσει να καταλάβουµε το σήµερα;