Η δέσµευση αυτή προσθέτει ένα σηµάδι αναγνώρισης στο παραδειγµατικό µοντέλο Tit-for-Tat (µία σου και µία µου) στη θεωρία των παιγνίων: εάν µπορείτε να δεσµευτείτε ότι θα συνεργαστείτε, οι άλλοι θα διατρέχουν λιγότερους κινδύνους στη συνεργασία µαζί σας και όλοι θα ωφεληθούν (Το βιβλίο του Robert Axelrod του 1984 The Evolution of Cooperation, το οποίο ανέπτυξε ένα απλό µοντέλο χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας, δηµιούργησε µια ογκώδη βιβλιογραφία). Με άλλα λόγια, εάν εσείς είστε ενάρετοι και αρκετοί άλλοι στο περιβάλλον σας είναι κι αυτοί ενάρετοι, τότε η σηµατοδότηση της αρετής σας είναι µια καλή στρατηγική. Αν οι άλλοι ξέρουν ότι έχετε τη συνήθεια της ειλικρίνειας, η ζωή σας θα γίνει πιο εύκολη.
Στο πλαίσιο µιας ελεύθερης κοινωνίας, η δέσµευση στις αρχές της αµοιβαιότητας µεταξύ «φύσει ίσων» µερών (σύµφωνα µε τον όρο του James Buchanan) θα συµβάλει επίσης στη διατήρηση ή την ανάπτυξη αυτής της κοινωνίας. Αυτή είναι από τις σηµαντικότερες ιδέες του βιβλίου Why I, Too, Am Not a Conservative (Γιατί κι εγώ δεν είµαι συντηρητικός) του Buchanan.
Η ιδέα της δέσµευσης σε ηθικές αρχές έχει επιπτώσεις ακόµη και στη διεξαγωγή του πολέµου. Η προσπάθεια απόκτησης ηθικού πλεονεκτήµατος σε καιρό πολέµου µπορεί να µην οδηγήσει τον εχθρό σε έναν τέτοιο ανταγωνισµό: άλλωστε, εάν η δική σας πλευρά διεξάγει έναν δίκαιο πόλεµο, τότε οι ηθικές αρχές µάλλον δεν είναι το δυνατό σηµείο του εχθρού. Ωστόσο, οι ηθικές αρχές όταν σηµαδοτούνται από πολιτικούς ηγέτες µπορεί να βοηθήσουν ώστε να διατηρηθεί ένας βαθµός ανθρώπινης ευπρέπειας στους στρατιώτες τους, κάτι που θα είναι χρήσιµο µετά την αποστράτευσή τους. Επιπλέον, αυτή η στρατηγική θα συµβάλει επίσης σίγουρα στην ενίσχυση του κεφαλαίου κεφάλαιο της υποστήριξης από άλλους ανθρώπους µε ηθικές αρχές στον κόσµο. (Ο Μπιουκάναν και ο Χάγιεκ ήταν πιθανώς λιγότερο ριζοσπαστικοί από τις ιδέες που εκφράζω ως προς ζητηµατα πολέµου, αλλά θα µε εξέπληττε αν δεν συµφωνούσαν µε αυτήν την παράγραφο).
