Η Κίνα είναι η τρίτη μεγαλύτερη γαλακτοπαραγωγός χώρα στον κόσμο, με γύρω στις 13 εκατομμύρια αγελάδες και ο μέσος πολίτης υπολογίζεται ότι από ‘κει που δεν έπινε καθόλου γάλα, σήμερα καταναλώνει περίπου 30 κιλά προϊόντα με βάση το γάλα τον χρόνο.
Το τρέχον, 13ο πενταετές σχέδιο του κυβερνώντος κόμματος αναφέρει σαν μία από τις βασικές του προτεραιότητες τη στροφή από τα μικρά κοπάδια σε μεγαλύτερες βιομηχανικές, εργοστασιακές φάρμες για να συνεχίσει ο πληθυσμός του 1.4 δις να καταναλώνει γάλα, σημειώνει η Felicity Lawrence στην ηλεκτρονική έκδοση του Guardian.
Η κατανάλωση γαλακτοκομικών αυξήθηκε στην Κίνα κατά τη δεκαετία του ’80 και στις αρχές του ’90 με το δυτικό μοντέλο λιανικής των σουπερ-μάρκετ να φτάνει στις πόλεις. Τα πενταετή κυβερνητικά πλάνα, από το 1990 και μετά, εισήγαγαν σειρά ενισχυτικών μέτρων για τις γαλακτοκομικές επιχειρήσεις. Το κράτος διευκόλυνε τα δάνεια σε εταιρείες για να αγοράζουν αγελάδες, έδωσε σε όσες δραστηριοποιούνται στην επεξεργασία φοροαπαλλαγές και διέθεσε δεκάδες εκατομμύρια κεφάλαια δημοσίου χρέους για να βελτιωθεί το ζωικό κεφάλαιο, οι υπηρεσίες άμελξης και συσκευασίας ενώ σε ερημικές περιοχές δημιουργήθηκαν εγκαταστάσεις για μεγάλες εργοστασιακές φάρμες.
Ένα φάντασμα που σημειώνεται ότι κρύβεται πίσω από την τρέχουσα πολιτική είναι τα χρόνια του λιμού και οι συνεχείς ελλείψεις στα τρόφιμα που θυμούνται πολίτες μεγαλύτερης ηλικίας.
Ο κινηματογραφιστής Jian Yi που ζει στο Πεκίνο εντοπίζει τη στιγμή που μπήκε στη ζωή του το γάλα. «Ήταν τη δεκαετία του ’90 και το είδα για πρώτη φορά σε μια διαφήμιση στην τηλεόραση που έλεγε ότι η κατανάλωση γάλακτος θα έκανε την Κίνα πιο δυνατή, θα έσωζε το έθνος.» Όπως και οι περισσότεροι Κινέζοι που ανήκουν στην εθνότητα Χαν, που συναπαρτίζει το 95% του πληθυσμού, είχε δυσανεξία στη λακτόζη, βρίσκοντάς το δύσκολο να το μεταβολίσει. Οι γονείς του δεν κατανάλωναν καθόλου γάλα όσο μεγάλωναν.
Το 2000 άρχισε ένα πρόγραμμα καθημερινής διανομής ενός ποτηριού δωρεάν γάλακτος στα παιδιά που πήγαιναν σχολείο στις πόλεις, που στη συνέχεια επεκτάθηκε στις αγροτικές περιοχές.
Κινεζικές γαλακτοβιοµηχανίες µε ξένους επενδυτές
Το 1949, έτος εκκίνησης της Λαϊκής ∆ηµοκρατίας της Κίνας, η χώρα λέγεται ότι διέθετε µόλις 120.000 αγελάδες. Το γκρουπ Yili έχει επενδύσει σε µονάδες παραγωγής γάλακτος στη Νέα Ζηλανδία και µεταφέρει ότι συµµετέχει σε σύµπραξη στα πλαίσια της πρωτοβουλίας για ∆ρόµο του Μεταξιού (Belt and Road Dairy Alliance). Οι εταιρείες Yili, Mengniu και Shengmu διαθέτουν αρκετά κεφάλαια, µε ιδιώτες µετόχους και ξένους επενδυτές αλλά το κράτος διατηρεί την εποπτεία µε διάφορους τρόπους, κρατώντας σηµαντικό ποσοστό, εξασφαλίζοντας προτιµητέα πρόσβαση σε κρατικό τραπεζικό δανεισµό ή κεφάλαια δηµοσίου όπως γη ή καταχώρηση στο χρηµατιστήριο. Εκ µέρους της Rabobank ο αναλυτής Peter Paul Coppes παρατηρεί: «Υπάρχει µακρόπνοο ενδιαφέρον του κινεζικού κράτους για συνεργασία µε διεθνείς εταίρους, ωστόσο οι τελευταίοι πρέπει να περιοριστούν σε µειοψηφική απόκτηση µετοχών».
