Έχοντας γνώση του πώς κατανέμεται η αξία μέσω των συστημάτων αγροδιατροφής στον κόσμο, η δουλειά της βελτιστοποίησής τους γίνεται εύκολη υπόθεση.
Με σκοπό να συμβάλει στην απαιτούμενη βάση αποδεικτικών στοιχείων, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) αναπτύσσει ένα νέο σύνολο δεδομένων για να παρακολουθεί τον τρόπο ροής των πόρων στην οικονομία και να αξιολογεί πόσοι από αυτούς καταλήγουν στον αγροτικό τομέα.
Ο νέος τομέας αυτός της αλυσίδας αξίας τροφίμων είναι πλέον διαθέσιμος στην πύλη του FAOSTAT. Η παρουσίαση αυτών των δεδομένων στοχεύει στο να διερευνήσει την κατανομή των εθνικών δαπανών τροφίμων από τους τελικούς καταναλωτές στα διάφορα στάδια των αλυσίδων αξίας αγροδιατροφικών προϊόντων, ακολουθώντας την προσέγγιση «Food Dollar» που πρωτοστάτησε η Υπηρεσία Οικονομικής Έρευνας (ERS) του Υπουργείου Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών (USDA).
Ο FAO, το Πανεπιστήμιο Cornell και το ERS ένωσαν τις δυνάμεις τους για να προσαρμόσουν και να κλιμακώσουν την προσέγγιση του USDA, με στόχο την καλύτερη κατανόηση του ρόλου που διαδραματίζει η διαμεσολάβηση της αλυσίδας αξίας τροφίμων μετά τη συγκομιδή, όπως η επεξεργασία, η αποθήκευση, η μεταφορά και η χονδρική πώληση.
Ο νέος τομέας δεδομένων του FAOSTAT, ο οποίος θα επεκτείνει σταθερά την κάλυψη, παρέχει πληροφορίες για 65 χώρες σε διάστημα δεκατίας, από το 2005 έως το 2015 και αποδεικνύει ότι περίπου το 20% των δαπανών για τρόφιμα στο σπίτι προέρχεται από τον αγρότη, περίπου το 25% στη μεταποίηση και σχεδόν το 50% στη λιανική και χονδρικό εμπόριο.
Εν τω μεταξύ, μόνο περίπου το 6,7% των καταναλωτικών δαπανών για τρόφιμα μακριά από το σπίτι βαρύνουν τον αγρότη. Αυτός ο αριθμός μειώνεται σταθερά, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να δοθεί προσοχή στη διάσταση μετά τη φάρμα-πύλη των αλυσίδων αξίας τροφίμων.
Συγκριτικά, οι αγρότες στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κέρδισαν 14,5 σεντς για κάθε καταναλωτικό δολάριο που ξοδεύονταν σε εγχώρια παραγόμενα τρόφιμα και έξι σεντς για κάθε δολάριο που ξοδεύονταν σε τρόφιμα εκτός σπιτιού.
Τα συνεπή δεδομένα αυτού του είδους είναι καίριας σημασίας, μεταξύ άλλων πολιτικών ατζέντηδων, για τη στρατηγική ανάλυση της ικανότητας δημιουργίας θέσεων απασχόλησης σε ολόκληρο το σύστημα αγροδιατροφής.
Ο νέος τομέας FAOSTAT σηματοδοτεί μια σημαντική και πολύπλοκη στροφή προς τη μετάβαση της στατιστικής συλλογής και ανάλυσης από την εστίαση στον αγροτικό τομέα στα συστήματα αγροδιατροφής γενικότερα, δήλωσε ο Jose Rosero Moncayo, επικεφαλής της Στατιστικής Διεύθυνσης του FAO. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πρωτοποριακή δουλειά που κάνει η FAOSTAT σχετικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε όλη τη φάρμα για να σχηματίσει φάσμα.
Κατανοώντας τα δεδομένα
Το μερίδιο του αγρότη για μη τοπικά τρόφιμα, ποικίλλει σημαντικά σε όλο τον κόσμο, από λιγότερο από 0,5% στη Σιγκαπούρη έως 25% στην Ινδία.
«Συνήθως, τα σούπερ μάρκετ και οι μεταποιητές τροφίμων αποκτούν μεγάλη ισχύ έναντι των αγροτών, και αυτά τα δεδομένα το καταδεικνύουν», δήλωσε ο Αναπληρωτής Διευθυντής Στατιστικής Πιέρο Κονφόρτι.
Στην πραγματικότητα, το μερίδιο που συγκεντρώνεται στους αγρότες είναι ένα σημείο εκκίνησης. Για παράδειγμα, το αγροτικό μερίδιο του δολαρίου τροφίμων μπορεί να είναι υψηλότερο όπου η γεωργία παράγει πολλά φρούτα και κηπευτικά προϊόντα υψηλής αξίας. Και αν το μερίδιο των αγροκτημάτων μειωθεί λόγω της συνολικής οικονομικής ανάπτυξης σε μια χώρα, αυτό μπορεί να είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη, η οποία πιθανότατα θα ενισχύσει την αξία των γεωργικών εισροών σε τρόφιμα μακριά από το σπίτι, καθώς οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη προθυμία να πληρώσουν.
Το τρέχον σύνολο δεδομένων θα ενημερώνεται σταθερά και θα διευρύνεται σε περισσότερες χώρες, λαμβάνοντας περισσότερα δεδομένα που είναι διαθέσιμα σε όλο τον κόσμο. Προς το παρόν, το σύνολο δεδομένων περιλαμβάνει απαραιτήτως ευρείες κατηγορίες που μπορούν να περιλαμβάνουν εξωγενή στοιχεία όπως ο καπνός, ενώ οι περισσότερες τρέχουσες μετρήσεις του μεριδίου φαγητού εκτός σπιτιού περιλαμβάνουν χρεώσεις διαμονής ή αναψυχής.
Παρά τους περιορισμούς κάλυψης και τις αναπόφευκτες χρονικές καθυστερήσεις προς το παρόν, το άνοιγμα του τομέα σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την υιοθέτηση μιας ευρύτερης οπτικής γωνίας, που περιλαμβάνει τη διαδικασία που οδηγεί από την πρωτογενή παραγωγή στην κατανάλωση τροφίμων στο σύνολό της.
