Σύμφωνα με τον βουλευτή η εξέλιξη αυτή βάζει και οριστικά την «ταφόπλακα» στο ταφόπλακα στο Εργοστάσιο Ζάχαρης της Ορεστιάδας παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου από την κυβέρνηση.
Το αποτέλεσμα – σύμφωνα με τον κ. Δημοσχάκη - είναι να μην μπορεί να λειτουργήσει καθόλου και οι 60 υπάλληλοι, οι οποίοι σημειωτέον παραμένουν απλήρωτοι εδώ και τέσσερις μήνες, να μην μπορούν να επιτελέσουν τις εργασίες τους.
Κι όλα αυτά τη στιγμή που παραμένουν απλήρωτοι και οι τευτλοπαραγωγοί (95 παραγωγοί πέρυσι, 70 το 2017), καθώς από το 2017 έχουν μείνει ασυγκόμιστα 2.360 στρέμματα τεύτλων, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα 2.200 στρέμματα που έμειναν πέρυσι ασυγκόμιστα, χωρίς να υπάρχει κάποια επίσημη ενημέρωση για αποζημιώσεις
Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους 25 με 30 παραγωγούς που παρέδωσαν σοδειά και δεν αποζημιώθηκαν, καθώς κάποιοι απ’ αυτούς απουσίαζαν την εποχή που υπογράφονταν τα συμφωνητικά με την Συνεταιριστική Τράπεζα των Σερρών.
Η Κυβέρνηση σε ρόλο παρατηρητή το μόνο που κάνει εδώ και 4 χρόνια είναι να αλλάζει διοικήσεις, έχουν αλλάξει 6 μέχρι σήμερα, ενώ φρούδες φαίνεται να είναι οι υποσχέσεις για την ύπαρξη επενδυτή, γεγονός που φέρνει ακόμα πιο κοντά το λουκέτο σε ένα Εργοστάσιο που αποτελεί βασικό πυλώνα της τοπικής οικονομίας, συντηρώντας πολλές οικογένειες της ευρύτερης περιοχής εδώ και δεκαετίες.
Ο Βουλευτής ρωτάει τους Υπουργούς για ποιο λόγο δεν υπήρξε ρύθμιση των χρεών του Εργοστασίου στη ΔΕΗ. Κι σε περίπτωση που είχε γίνει τι περιελάμβανε αυτή;
Επίσης αν το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας είχε κάνει τις κατάλληλες ενέργειες, ώστε να μη διακοπεί το ρεύμα και να μην σταματήσουν οι όποιες εργασίες επιτελεί το Εργοστάσιο.
Παράλληλα αν υπάρχει μέριμνα για την καταβολή των αποζημιώσεων στους τευτλοπαραγωγούς κι αν υπάρχει σχεδιασμός για την εξυγίανση της ΕΒΖ και για το μέλλον του Εργοστασίου Ζάχαρης της Ορεστιάδας.
