Στο επίκεντρο των διεκδικήσεών τους βρίσκεται το αίτημα για καταβολή αποζημιώσεων για τις ζημιές που προκλήθηκαν τον Σεπτέμβρη, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν μια σειρά από προβλήματα όπως το αυξημένο κόστος παραγωγής, οι χαμηλές τιμές στα προϊόντα τους, που δυσκολεύουν την επιβίωσή τους.
Συγκεκριμένα, οι Αγροτικοί Σύλλογοι επισημαίνουν ότι «πέρασαν σχεδόν 8 μήνες από την πρωτόγνωρη καταστροφή που έπληξε την περιοχή μας και ακόμα περιμένουμε από την κυβέρνηση να μας αποζημιώσει, όπως έπραξε, και καλώς έκανε, με τους συναδέλφους αγρότες της Μαγνησίας. Δεν διεκδικούμε κάτι περισσότερο, θέλουμε και εμείς την ίδια μεταχείριση. 8 μήνες τα οικονομικά μας, πλέον, δεν μας επιτρέπουν να καλλιεργήσουμε και οι μηλοπαραγωγοί και οι καστανοπαραγωγοί της περιοχής μας βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν και να συνεχίσουν τις καλλιέργειές τους από τα χρέη».
Προσθέτουν ακόμα ότι «όσον αφορά τα μήλα, μια δεκαετία τώρα, μετά την απώλεια της ρωσικής αγοράς (εμπάργκο), πουλάμε σε τιμές κάτω του κόστους 0,25-0,35 λεπτά ανά κιλό, με κόστος παραγωγής 0,35-0,45 λεπτά ανά κιλό. Συσσώρευση χρέους σε μορφή χιονοστιβάδας. Κάθε χρόνο εγκαταλείπονται 1.000 στρέμματα μηλοειδή που μόνο το κόστος της εγκατάστασης ξεκινά από 2.000-2.500 ανά στρέμμα. Πολλοί αγρότες από αυτούς είναι μεγάλοι σε ηλικία και ψάχνουν για άλλες πηγές εισοδήματος αναζητώντας αλλού εύρεση εργασίας, συν το ότι τους ακολουθούν χρέη που δεν μπορούν να αποπληρώσουν. Στα κάστανα, ένα δυναμικό προϊόν για τον δήμο μας, που πραγματικά ζωντάνεψε πολλά ορεινά χωριά που θα απειλούνταν με εγκατάλειψη, εδώ και μια πενταετία περίπου αντιμετωπίζουμε απειλές που ακούνε στα ονόματα σφήκα και φαιά σήψη. Ένα έντομο και μια ασθένεια που αφανίζουν κυριολεκτικά φυτικό κεφάλαιο, παραγωγή, και κατ’ επέκταση μεταφορικά τους ίδιους τους καστανοπαραγωγούς. Η απώλεια εισοδήματος και η απώλεια φυτικού κεφαλαίου κάθε χρόνο μεγαλώνει. Να σημειωθεί δε ότι η περιοχή μας έχει ένα φυσικό μειονέκτημα. Ορεινοί όγκοι, μικρά κτήματα, μικρούς κλήρους, πολυτεμαχισμούς, που όλα αυτά δεν μας επιτρέπουν να επιβιώσουμε εύκολα στη γη μας και προσθέτει ένα κόστος επιπλέον λόγω αυτής της γεωγραφικής μας ιδιαιτερότητας. Αν σε όλα αυτά τα ζητήματα προσθέσουμε και την πρωτοφανή κακοκαιρία που έπληξε την περιοχή μας, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι απειλείται πλέον η οικονομική ζωή του δήμου μας».
Συνεχίζοντας, τονίζουν ότι «η υπομονή μας εξαντλήθηκε, καθώς και τα ψυχικά μας αποθέματα. Θέλουμε άμεσα δικαίωση από την κυβέρνηση και αναθεώρηση της δήλωσης Λυκουρέντζου ότι η Αγιά ζητά χρήματα χωρίς αιτία. Η Αγιά είναι από τους πλέον πλημμυρόπληκτους δήμους. Ο οδικός άξονας Αγιά - Λάρισα για βαριά οχήματα έμεινε κλειστός για ένα μήνα. Τα πλημμυρισμένα χωράφια, η κατεστραμμένη αγροτική οδοποιία, δεν μας επέτρεπαν να συλλέξουμε την παραγωγή μας (καθυστερημένη συλλογή, μη εμπορεύσιμο προϊόν), χάσαμε την έναρξη της συγκομιδής και τις ευνοϊκές τιμές των προϊόντων, την πρωιμότητα της περιοχής. Το φαινόμενο εξελίχθηκε κατά την έναρξη της συγκομιδής που είχε ολέθριες επιπτώσεις για την πορεία του προϊόντος. Τι άλλους λόγους να επικαλεστούμε για να καταλάβει η κυβέρνηση ότι έχουμε δίκιο και είναι υποχρέωσή της να μας στηρίξει; Το απαιτούμε και οι αγώνες θα κλιμακωθούν μέχρι την τελική δικαίωσή μας. Πάμε δυναμικά για τη μεγαλύτερη αγροτική συγκέντρωση που έχει δει ποτέ η Αγιά».
