Ήδη από την πλευρά των παραγωγών ασκείται πίεση στις αρμόδιες αρχές για την κατ’ εξαίρεση έγκριση των προϊόντων Profoxidim, Quinclorac, Propanyl, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η τεχνική φροντίδα της καλλιέργειας και να μην επηρεασθεί η ποσότητα και ποιότητα της παραγωγής.
Σημειωτέον ότι καλλιέργεια ρυζιού στην Ελλάδα, με επίκεντρο τον νομό Θεσσαλονίκης, εκμεταλλεύεται εδάφη στα οποία δεν είναι δυνατή άλλη καλλιέργεια λόγω της κατάκλισης και γειτνίασης με την θάλασσα. Αποτελεί πολύτιμο εισόδημα για τους παραγωγούς αλλά και σαν εξαγώγιμο προϊόν, έχει θετικό ισοζύγιο στο αγροτικό εισόδημα της χώρας. Η αξία του εξαγώγιμης παραγωγής, είναι περίπου 3 φορές μεγαλύτερη από τις εισαγωγές.
Το κύριο πρόβλημα της καλλιέργειας είναι η διαχείριση των ζιζανίων που αναπτύσσουν μεγάλους πληθυσμούς και ανταγωνίζονται το ρύζι για φως και θρεπτικά στοιχεία, λόγω της κατάκλισης του νερού και της αφθονίας θρεπτικών στοιχείων. Τα ζιζάνια μπορεί να μειώσουν το συγκομιζόμενο προϊόν μέχρι και 70%. Σήμερα υπάρχουν εγκεκριμένες για χρήση 7 δραστικές ουσίες, ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται με κατά παρέκκλιση αδειοδοτήσεις άλλες 2 τουλάχιστον δραστικές (benzobicyclon, quinclorac), διότι οι πληθυσμοί ζιζανίων έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα με την συστηματική χρήση τους. Ωστόσο οι 7 δραστικές ανήκουν σε 3 διακριτές ομάδες ως προς τον τρόπο δράσης τους. Η διαρκής μείωση των διαθέσιμων ζιζανιοκτόνων επιτείνει το πρόβλημα της διαχείρισης, θέτοντας σοβαρό ζήτημα βιωσιμότητας για το ρύζι και καθιστώντας απαραίτητη την χρήση επιπλέων δραστικών με διαφορετικό τρόπο δράσης.
Έτσι λοιπόν κρίνεται απαραίτητη η κατ’ εξαίρεση έγκριση των προϊόντων Profoxidim, Quinclorac, Propanyl. Διαφορετικά υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η ποσότητα και η ποιότητα της παραγωγής να επηρεασθεί σημαντικά.
Καθυστέρηση των κατ’ εξαίρεση εγκρίσεων θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα εμπόδια στην καλλιέργεια του ρυζιού.
