*του Τζούλιαν Λι
Αλλά και η λειτουργία των υφιστάµενων γραµµών γίνεται ολοένα και περισσότερο µε πολιτικά κριτήρια. Κι αυτό θα βλάψει τους πάντες. Υπάρχουν πολλά παραδείγµατα διαδροµών αγωγών που επιλέχθηκαν για να εξυπηρετήσουν γεωπολιτικούς σκοπούς. Ο πετρελαιαγωγός Μπακού-Τιφλίδα-Τσεϊχάν από την Κασπία Θάλασσα προς έναν τερµατικό σταθµό εξαγωγών στις µεσογειακές ακτές της Τουρκίας δεν ήταν η προφανής εµπορική επιλογή για τη διακίνηση του αργού πετρελαίου του Αζερµπαϊτζάν, ωστόσο επιλέχθηκε επειδή πληρούσε τους στόχους της αποφυγής του Ιράν και να είναι ανεξάρτητος από µια διέλευση από τη Ρωσία.[…]
Καθώς η Ευρώπη παλεύει µε µια υποφώσκουσα χειµερινή ενεργειακή κρίση, φαίνεται να κατακλύζεται από όλες τις πλευρές µε προµηθευτές και χώρες διέλευσης που χρησιµοποιούν αγωγούς για πολιτικούς σκοπούς. Είναι ακριβώς στις δεξαµενές που συνδέονται µε τη ρωσική Gazprom που υπάρχει έλλειψη φυσικού αερίου στη Γερµανία. Αν και ο πρόεδρος Βλαντιµίρ Πούτιν αρνείται ότι υπάρχουν πολιτικά κίνητρα πίσω από την «αποτυχία» της Ρωσίας να παραδώσει περισσότερο αέριο στην Ευρώπη, λίγοι - για την ακρίβεια ελάχιστοι - στην Ευρώπη τον πιστεύουν. Το µονοπώλιο εξαγωγών φυσικού αερίου της Ρωσίας, Gazprom, ισχυρίζεται ότι έχει ικανοποιήσει όλα τα αιτήµατα παράδοσης από πελάτες του, ωστόσο οι τιµές έχουν εκτοξευθεί στα ύψη επειδή τα επίπεδα αποθήκευσης είναι χαµηλά και, τουλάχιστον στη Γερµανία, οι χώροι αποθήκευσης που είναι σχεδόν άδειοι είναι αυτοί που ελέγχονται από την Gazprom.[…]
Ωστόσο δεν είναι µόνο στη βορειοανατολική Ευρώπη που η πολιτική χρήση των αγωγών δηµιουργεί αναταραχή τις αγορές. Στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρώπης, η αποµάκρυνση της Τουρκίας από τους συµµάχους της στο ΝΑΤΟ εγείρει φόβους ότι οι προµήθειες φυσικού αερίου προς την Ελλάδα, τις βαλκανικές χώρες και την Ιταλία θα µπορούσαν σύντοµα να γίνουν πιο επισφαλείς. Η Ευρώπη γίνεται όλο και πιο πολύ όµηρος της πολιτικοποίησης των αγωγών. Ενώ οι άµεσοι κίνδυνοι επιβαρύνουν περισσότερο τους καταναλωτές παρά τους προµηθευτές ενέργειας της περιοχής, µακροπρόθεσµα αυτοί οι προµηθευτές θα υποφέρουν επίσης, καθώς η Ευρώπη θα επιταχύνει τις κινήσεις της για να γίνει πιο ενεργειακά αυτάρκης στην µετά τους υδρογονάνθρακες εποχή.
*Aρθρογράφου Bloomberg
