Το έλκος κλαδίσκων (FusicoccumamygdaliήPhomopsisamygdali) είναι μυκητολογική ασθένεια από τις πλέον σοβαρότερες για την αμυγδαλιά, καθώς αντιμετωπίζεται δύσκολα ειδικά σε συνθήκες υγρασίας. Η ζημιά ξεκινάει συνήθως με τον σχηματισμό νεκρώσεων στη βάση γύρω από τους οφθαλμούς (μάτια), συνεχίζει με τα χαρακτηριστικά μικρά έλκη σε κλάδους, νεκρώσεις οφθαλμών και κλαδίσκων και τέλος ξηράνσεις κλάδων. Το παθογόνο είναι ικανό να επιφέρει εκτεταμένες καταστροφές σε αρκετές περιοχές κυρίως στην ποικιλία Φυρανιά (Ferragnes) που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην ασθένεια
Οι παραγωγοί προτείνεται να προβούν σε καταστροφές με καύση κατά τη διάρκεια του χειμερινού κλαδέματος για να απαλλαγούν από τις εστίες μόλυνσης. Ειδάλλως, η αντιμετώπιση καθίσταται αντιοικονομική διότι θα πρέπει να αφαιρεθούν ένα-ένα πολλά καρποφόρα όργανα
Χημικά σκευάσματα να χρησιμοποιούνται το φθινόπωρο κατά την πτώση των φύλλων, στο στάδιο της ανάπτυξης οφθαλμών και προφανώς κάθε φορά που δημιουργούνται ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, δηλαδή θερμοκρασία 25°Cκαι βροχοπτώσεις
ΜονίλιαΗ μονίλια ή φαιά σήψη –όπως αλλιώς ονομάζεται- οφείλεται στο μύκητα Monilialaxa, που σχηματίζει χαρακτηριστικά έλκη σε βλαστούς, αλλά και «μουμιοποίηση» καρπών. Με βροχερό καιρό εκκρίνεται κόμμι (ρετσίνι) από τους προσβεβλημένους φυτικούς ιστούς και συγκεκριμένα στα έλκη και τις νεκρές κορυφές κλάδων και κλαδίσκων
Βασική καλλιεργητική πρακτική είναι και πάλι η καταστροφή με καύση των μολυσμάτων, δηλαδή των ξερών κλάδων και μουμιοποιημένων καρπών, αλλά και ελκών. Έπειτα, συνιστάται η χημική καταπολέμηση με την εφαρμογή κατάλληλων σκευασμάτων κατά την πτώση των φύλλων και στα στάδια λευκής κορυφής και πλήρους άνθησης. Το στάδιο της άνθησης, γενικότερα, θεωρείται κρίσιμο διότι τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στα άνθη με μάρανση, καστανό μεταχρωματισμό και ξήρανση αρχικά στα πέταλα και ύστερα σε ολόκληρο το άνθος
Κορύνεο Ο φυτοπαθογόνος μύκητας Stigminacarpophilaείναι υπεύθυνος για την ασθένεια «κορύνεο» που προσβάλλει φύλλα, καρπούς και βλαστούς. Στα φύλλα προκαλεί νεκρωτικές κηλίδες που αποξηραίνονται και πέφτουν με συνέπεια το σύμπτωμα να ονομάζεται «τρύπες από σκάγια». Οι παραγωγοί όμως οφείλουν να είναι πολύ προσεκτικοί όταν το βλέπουν καθώς δεν θεωρείται παθογνωμονικό, δηλαδή δεν οδηγεί αβίαστα στην διάγνωση της ασθένειας. Στους καρπούς δημιουργεί υπερυψωμένες κηλίδες σαν σπυράκια και στους βλαστούς διάφορα έλκη
Οι μέθοδοι αντιμετώπισης που εφαρμόζονται στη μονίλια χρησιμεύουν και εναντίων του κορύνεου
ΠολυστίγμωσηΗ ασθένεια «πολυστίγμωση» έχει ως φυτοπαθολογικό αίτιο τον μύκητα Polystigmaochraceum που προσβάλλει αποκλειστικά τα φύλλα της αμυγδαλιάς με κυκλικές ακανόνιστες κηλίδες, ελαφρά υπερυψωμένες, αρχικά κίτρινες και αργότερα κοκκινωπές. Μπορεί να προκαλέσει έντονη φυλλόπτωση και εξασθένηση του δέντρου, αφού πρώτα τα φύλλα παχύνουν και καρουλιάσουν
Σε δέντρα που εμφάνισαν συμπτώματα στις αρχές του έτους, απαραίτητη θεωρείται η καταπολέμηση με χημικά μέσα πριν να πέσουν τα φύλλα. Έπεται κατά τους χειμερινούς μήνες η διενέργεια ψεκασμού εδάφους με ουρία 10-12% και η ενσωμάτωση των φύλλων στο έδαφος
Οι παραγωγοί προτείνεται να προβούν σε καταστροφές με καύση κατά τη διάρκεια του χειμερινού κλαδέματος για να απαλλαγούν από τις εστίες μόλυνσης. Ειδάλλως, η αντιμετώπιση καθίσταται αντιοικονομική διότι θα πρέπει να αφαιρεθούν ένα-ένα πολλά καρποφόρα όργανα
Χημικά σκευάσματα να χρησιμοποιούνται το φθινόπωρο κατά την πτώση των φύλλων, στο στάδιο της ανάπτυξης οφθαλμών και προφανώς κάθε φορά που δημιουργούνται ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, δηλαδή θερμοκρασία 25°Cκαι βροχοπτώσεις
ΜονίλιαΗ μονίλια ή φαιά σήψη –όπως αλλιώς ονομάζεται- οφείλεται στο μύκητα Monilialaxa, που σχηματίζει χαρακτηριστικά έλκη σε βλαστούς, αλλά και «μουμιοποίηση» καρπών. Με βροχερό καιρό εκκρίνεται κόμμι (ρετσίνι) από τους προσβεβλημένους φυτικούς ιστούς και συγκεκριμένα στα έλκη και τις νεκρές κορυφές κλάδων και κλαδίσκων
Βασική καλλιεργητική πρακτική είναι και πάλι η καταστροφή με καύση των μολυσμάτων, δηλαδή των ξερών κλάδων και μουμιοποιημένων καρπών, αλλά και ελκών. Έπειτα, συνιστάται η χημική καταπολέμηση με την εφαρμογή κατάλληλων σκευασμάτων κατά την πτώση των φύλλων και στα στάδια λευκής κορυφής και πλήρους άνθησης. Το στάδιο της άνθησης, γενικότερα, θεωρείται κρίσιμο διότι τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στα άνθη με μάρανση, καστανό μεταχρωματισμό και ξήρανση αρχικά στα πέταλα και ύστερα σε ολόκληρο το άνθος
Οι μέθοδοι αντιμετώπισης που εφαρμόζονται στη μονίλια χρησιμεύουν και εναντίων του κορύνεου
ΠολυστίγμωσηΗ ασθένεια «πολυστίγμωση» έχει ως φυτοπαθολογικό αίτιο τον μύκητα Polystigmaochraceum που προσβάλλει αποκλειστικά τα φύλλα της αμυγδαλιάς με κυκλικές ακανόνιστες κηλίδες, ελαφρά υπερυψωμένες, αρχικά κίτρινες και αργότερα κοκκινωπές. Μπορεί να προκαλέσει έντονη φυλλόπτωση και εξασθένηση του δέντρου, αφού πρώτα τα φύλλα παχύνουν και καρουλιάσουν
Σε δέντρα που εμφάνισαν συμπτώματα στις αρχές του έτους, απαραίτητη θεωρείται η καταπολέμηση με χημικά μέσα πριν να πέσουν τα φύλλα. Έπεται κατά τους χειμερινούς μήνες η διενέργεια ψεκασμού εδάφους με ουρία 10-12% και η ενσωμάτωση των φύλλων στο έδαφος
