Η κύρια συνέπεια αυτής της απόφασης είναι ότι το δικαστήριο ακύρωσε την εκτελεστική πράξη της Επιτροπής για την επιβολή μέτρων διασφάλισης στις εισαγωγές από τις δύο χώρες. Η Καμπότζη και η Μιανμάρ έχουν ωφεληθεί πολύ τα τελευταία χρόνια από τη συμφωνία «EBA», η οποία τους επέτρεψε να εξάγουν σημαντικές ποσότητες ρυζιού δίχως δασμούς στην Ευρώπη, θέτοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των παραγωγών της ΕΕ. Καθώς ο κανονισμός για το Γενικευμένο Σύστημα Δασμολογικών Προτιμήσεων (ΣΓΠ) λειτουργεί στις Βρυξέλλες, η Copa και η Cogeca καλούν τους ευρωπαίους φορείς λήψης αποφάσεων να λάβουν υπόψη την απόφαση, προτείνοντας ένα ενισχυμένο σύστημα προς δυναμικό όφελος των ευρωπαίων παραγωγών.
Η Copa-Cogeca αναφέρει πως η κυβέρνηση της Καμπότζης ισχυρίστηκε παραβίαση των άρθρων 22 παράγραφοι 1 και 2 και 23 του Κανονισμός 978/2012 για την εφαρμογή συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων (ΣΓΠ), καθώς στον εκτελεστικό κανονισμό η Επιτροπή παρερμήνευσε την έννοια των «ενωσιακών παραγωγών ομοειδών ή άμεσα ανταγωνιστικών προϊόντων» και την περιόρισε στην προέλευση των πρώτων υλών. Το Συνέδριο υποστηρίζει ότι παρόλο που τα προϊόντα που είναι επιλέξιμα για μέτρα διασφάλισης είναι «καταγωγής δικαιούχου χώρας», η αρχή καταγωγής δεν ισχύει για «ομοειδή ή άμεσα ανταγωνιστικά προϊόντα». Επιπλέον, το δικαστήριο επικύρωσε τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης της Καμπότζης για πρόδηλα σφάλματα εκτίμησης που έκανε η Επιτροπή κατά την προσαρμογή των τιμών της ΕΕ και των τιμών εισαγωγής.
«Η Copa και η Cogeca αναγνωρίζουν την κρίση και σέβονται το αποτέλεσμα, αν και λυπούμαστε για την ακύρωση της πράξης εφαρμογής. Ωστόσο, κατανοούμε ότι η ενεργοποίηση των άρθρων 22 και 24 παράγραφος 2 του ΣΓΠ, λόγω της ευρείας και γενικής φύσης του, θα μπορούσε να ήταν περίπλοκη. Μάλιστα, η εφαρμογή της ρήτρας διασφάλισης τον Ιανουάριο του 2019 αποτελεί την πρώτη και μοναδική περίπτωση στο πλαίσιο του κανονισμού ΣΓΠ».
Στην ανακοίνωσή της , η Copa-Cogeca σημειώνει πως «οι ευρωπαίοι ρυζοκαλλιεργητές καλούν τα κράτη μέλη να συνεχίσουν τη διαπραγμάτευση, εστιάζοντας στην επίτευξη ενός σαφούς, σταθερού και αποτελεσματικού μηχανισμού, ο οποίος θα ενεργοποιείται μόνο όταν καταγράφονται ζημίες στους ρυζοκαλλιεργητές. Επιπλέον, αυτός ο μηχανισμός θα πρέπει να είναι γρήγορος, διαφορετικά θα προκληθεί ζημιά σε έναν ευρωπαϊκό τομέα ρυζιού που έχει ήδη επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις πρόσφατες κρίσεις».
