Έτσι, τόσο οι συνδεδεμένες με την παραγωγή ενισχύσεις της πρώιμης περιόδου της ΚΑΠ, όσο και οι αποσυνδεδεμένες (τσεκ) των τελευταίων ετών, άφηναν μεγάλα περιθώρια στους συντελεστές της αγροτικής παραγωγής να εισπάττουν σημαντικά ποσά, χωρίς να καταβάλουν τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια.
Την πρώιμη περίοδο μετρούσε η ποσότητα, χωρίς να αποδίδεται καμιά ιδιαίτερη σημασία στην ποιότητα της παραγωγής και τη διαφοροποίηση των παραγόμενων προϊόντων, ενώ τα τελευταία χρόνια, τα μεγάλα δικαιώματα, που βασίζονταν σε ιστορικές περιόδους αναφοράς και είχαν άμεση συνάρτηση με το προηγούμενο καθεστώς, εξασφάλιζαν υψηλές άμεσες ενισχύσεις που δεν επέβαλαν υποχρεωτικά μεγαλύτερη προσπάθεια και στον τομέα της αύξησης και διαφοροποίησης της παραγωγής.
Αν κάτι αλλάζει τώρα, είναι που τα νέα δικαιώματα έρχονται εφόσον αναπτύσσεις δραστηριότητα στη διάρκεια της χρονιάς (ενεργοποιούνται κάθε χρόνο εφόσον παράγεις) και την ίδια στιγμή αυτό που σου εξασφαλίζουν ως ενίσχυση (28,5 ευρώ το στρέμμα στη φυτική παραγωγή και 23,7 ευρώ το δικαίωμα στη ζωική) είναι τόσο λίγο που δεν σου αφήνει περιθώρια για κατ’ επίφαση δραστηριότητα.
Τι μένει λοιπόν; Ή κινείσαι σοβαρά και συγκροτημένα στον τομέα της παραγωγής, δηλαδή οργανώνεις την καλλιεργητική φροντίδα και τη διάθεση της παραγωγής έτσι που να σου αφήνει ενδιαφέρον οικονομικό αποτέλεσμα μέσα από τη διαδικασία της αγοράς, ή διαφορετικά αφήνεις τη δουλειά να την κάνει κανένας άλλος!
Όλο αυτό δεν είναι μια απλή κουβέντα. Όπως πολλά πράγματα στη ζωή, θέτει σε πραγματική δοκιμασία την επαγγελματική δραστηριότητα ανθρώπων που «έφαγαν» τα νιάτα τους στο χωράφι και στον σταύλο και δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους άλλους να κινηθούν με μεγαλύτερες ταχύτητες και να διευρύνουν την εκμετάλλευσή τους.
Αν υπάρχει κάτι που πραγματικά αποτελεί αστάθμητο παράγοντα, είναι τι θα κάνουν οι μέχρι σήμερα ιδιοκτήτες (μικροί και μεγάλοι) γης, που δεν καλλιεργούσαν οι ίδιοι τα χωράφια τους αλλά τα νοίκιαζαν σε κάποιους άλλους, πραγματικούς καλλιεργητές! Αυτό που ανέφερα προηγούμενα για όλους τους δικαιούχους κοινοτικών ενισχύσεων, ισχύει περισσότερο από κάθε άλλη φορά και για τους ιδιοκτήτες αγροτικής γης που απέφευγαν να εμπλακούν οι ίδιοι με την παραγωγική διαδικασία.
Τα λεφτά του τσεκ είναι πλέον τόσο λίγα, ειδικά για τις παραγωγικές γαίες, που δεν βάζουν εύκολα τον άλλο στη σκέψη να ασχοληθεί ο ίδιος με τη γη του. Την ίδια στιγμή, τα «κόσκινα» που βάζει μπροστά ο κοινοτικός μηχανισμός προκειμένου να αποτρέψει τους «αγρότες του καναπέ» από τον κορβανά των κοινοτικών ενισχύσεων, είναι τέτοια που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για να ξανανοίξει η ιστορία με τα «μισακά» ή τα... δήλωσέ τα σε μένα!
