Η υπό εξέλιξη διαδικασία για τη δηµιουργία του νέου φορέα των συνεταιρισµών, απηχεί ακριβώς αυτή τη διαµάχη. Από τη µια οι ιστορικές δυνάµεις του χώρου που παρά τα µεγάλα στραβοπατήµατά τους παραµένουν συνεπείς στις συνεταιριστικές αρχές και επιδιώκουν, έστω και µε µεγάλη καθυστέρηση την επανεκκίνηση κι από την άλλη, µια «παρεούλα» που γλυκάθηκε στα… σύκα του ΟΣ∆Ε και είναι έτοιµη να φάει και τα συκόφυλλα. Από τη µια οι υπέρµαχοι της νέας ΠΑΣΕΓΕΣ, µε την ελπίδα βέβαια ότι έχουν διδαχθεί από τα λάθη τους και παραµένουν συνεπείς στο όραµα του συνεργατισµού κι από την άλλη, οι εµπνευστές ενός Συνδέσµου που… όλα τα σφάζει και όλα τα µαχαιρώνει
Τίποτα πιο αποκαλυπτικό του τι πρεσβεύει ο εν λόγω «Σύνδεσµος», από την κυνική οµολογία του Χρήστου Γιαννακάκη, µέχρι πρόσφατα µέλους του ∆.Σ. της ΠΑΣΕΓΕΣ και σήµερα νεροκουβαλητή του µηχανογράφου, που µε δηλώσεις του στο ΑΠΕ, είπε µεταξύ άλλων, ότι «µε δεδοµένο ότι δεν προβλέπεται κρατική ενίσχυση και οι συνεταιρισµοί έχουν οικονοµικά προβλήµατα, χρειάζεται να βρεθούν χρηµατοδότες (βλέπε Κοινοπραξία), κατ’ αρχήν που είναι του ευρύτερου συνεταιριστικού χώρου, αλλά και να αξιοποιηθούν ευρωπαϊκά κονδύλια που µπορούν να χρησιµοποιηθούν για την κάλυψη λειτουργικών εξόδων του φορέα».