Σε 500 εκατ. ευρώ υπολογίζεται το κόστος της ανεπαρκούς δακοκτονίας
To 2016 ήταν από πλευράς παραγωγής µία από τις χειρότερες χρονιές για τους παραγωγούς ελαιολάδου στη χώρα µας. Εκτιµάται ότι χάθηκε το 30-40% της ελαιοπαραγωγής πανελλήνια, ενώ ένα αναλογα µεγάλο ποσοστό έδωσε προϊόν ποιοτικά υποβαθµισµένο (οξύτητα >των 2 µονάδων).
Η πρωτοφανής ζηµιά στο εθνικό µας προϊόν προήλθε λόγω της πολύ υψηλής γόνιµης δακοπροσβολής, η οποία κυµάνθηκε από 30-100% τους µήνες Σεπτέµβριο και Οκτώβριο, σε συνδυασµό µε τη δευτερογενή προσβολή από γλοιοσπόριο.
Οι κλιµατολογικές συνθήκες µε το θερµό χειµώνα που προηγήθηκε, αλλά και τη ζεστή άνοιξη και το καλοκαίρι µε τις υψηλές θερµοκρασίες, σε συνδυασµό µε την υψηλή σχετική υγρασία, ευνόησαν τους µεγάλους πληθυσµούς στη 2η γενεά.
Η δολωµατική δακοκτονία µε την πρωτόγονη αντιµετώπιση και την ανεπαρκή ετοιµότητα και οργάνωση δεν θα µπορούσε να αποτρέψει και να αντιµετωπίσει τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικράτησαν. Το ερώτηµα που έχει ο κάθε ελαιοπαραγωγός αυτής της χώρας, αλλά και ο Έλληνας πολίτης, είναι εύλογο και αναφέρεται στο αν θα µπορούσε να υπήρχε καλύτερη έκβαση τη φετινή χρονιά αλλά και να µην ξανασυµβεί η ίδια ζηµιά.
Σαφώς η απάντηση είναι «ναι», εφόσον υπάρξει άλλος σχεδιασµός και διαφορετικές προϋποθέσεις στην καταπολέµηση του δάκου. Άλλωστε το πρόβληµα είναι διαχρονικό και στερεί κάθε χρόνο από τους παραγωγούς και την οικονοµία ανυπολόγιστα µεγάλα ποσά. Για µια ακόµα φορά αποδείχθηκε ότι οι ελαιοπαραγωγοί που στηρίχθηκαν στη δακοκτονία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, υπέστησαν πολύ µεγάλη ζηµιά που έφθασε µέχρι την ολική πτώση του καρπού. Αντίθετα παραγωγοί που στηρίχθηκαν στις δικές τους δυνάµεις και είχαν παρακολουθήσει τον πληθυσµό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου, κατάφεραν να παράγουν ποιοτικό προϊόν και µάλιστα µε ελάχιστες απώλειες (λιγότερο από 10%).
Νοµίζω ότι το απαρχαιωµένο και δυσλειτουργικό σύστηµα της δακοκτονίας - κλείνοντας περίπου 50 χρόνια στην πλάτη του, θα πρέπει να αντικατασταθεί µε έναν σύγχρονο, αποκεντρωµένο, ευέλικτο και αποτελεσµατικό τρόπο διαχείρισης.
Μέσω του Προγράµµατος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020
H αξιοποίηση του Συστήµατος Παροχής Γεωργικών Συµβουλών, του οποίου η ανάπτυξη και η επέκταση σε όλες τις αγροτικές περιοχές µπορεί να χρηµατοδοτηθεί από το Μέτρο 2 του ΠΑΑ 2014-2020 και σε συνεργασία µε τις οµάδες παραγωγών µπορεί να παίξει σηµαντικό ρόλο στη λύση του προβλήµατος.
Η λειτουργία δοµών παροχής γεωργικών συµβουλών που θα συγκροτηθούν από καταρτισµένους και έµπειρους επιστήµονες στις αγροτικές περιοχές, αποτελεί το καταλληλότερο σχήµα για την παρακολούθηση των πληθυσµών του δάκου και την οργάνωση του σχεδίου καταπολέµησης, µέσω της αξιοποίησης των καταλληλότερων µέσων και υλικών αλλά και της εξεύρεσης των απαραίτητων πόρων. Η σύνδεση των µέτρων φυτοπροστασίας µε όλες τις άλλες απαραίτητες καλλιεργητικές φροντίδες που µπορούν να µειώσουν σηµαντικά την πίεση προσβολής από το δάκο, αλλά και να συµβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας του προϊόντος, στην προστασία του περιβάλλοντος και στη βιωσιµότητα της ελαιοκαλλιέργειας, µπορεί να γίνει µε συνέπεια και συνέχεια µέσα από σύγχρονες, οργανωµένες και ανταγωνιστικές Συµβουλευτικές ∆οµές που θα αξιοποιούν τους γεωτεχνικούς σε άµεση σύνδεση µε τις καθηµερινές ανάγκες.
Είναι βέβαιο ότι η πρόταση που αναπτύχθηκε παραπάνω, θα κοστίσει λιγότερο και θα φέρει πολύ καλύτερα αποτελέσµατα για µια αειφόρο καλλιέργεια της ελιάς. Το µοντέλο της δακοκτονίας που χρησιµοποιείται σήµερα χωρίς αποτέλεσµα φέρνει πίσω την Ελλάδα του αύριο, πρέπει να εκλείψει και να αντικατασταθεί µε ένα µοντέρνο και αποτελεσµατικό τρόπο διαχείρισης προς όφελος της ελληνικής γεωργίας.
Μονόδροµος για την ελαιοπαραγωγή η εφαρµογή ενός νέου συστήµατος δακοκτονίας
Η ζηµιά εκτιµάται ότι ξεπέρασε τους 120.000 τόνους ελαιόλαδου, που οι παραγωγοί δεν µάζεψαν ποτέ, γιατί οι ελιές βρέθηκαν στο έδαφος και παράλληλα όσες τελικά συνέλεξαν, παρήγαγαν ποιοτικά υποβαθµισµένο προϊόν. Η συνολική αξία ζηµιάς για τους ελαιοπαραγωγούς εκτιµάται γύρω στα 450 -500 εκατ. ευρώ.
Το άκαιρο των ψεκασµών, αλλά και η ελλιπής παρακολούθηση έβγαλαν εκτός λειτουργίας και αποτελεσµατικότητας τα προγράµµατα της δακοκτονίας. Έτσι οι δαπάνες δακοκτονίας (24 εκατ. ευρώ) που προήλθαν από προµήθεια προϊόντων φυτοπροστασίας (αξίας 5,5 εκατ. ευρώ), αλλά και οι προσλήψεις γεωπόνων, εργολάβων και υπόλοιπου προσωπικού για τη διενέργεια των ψεκασµών (18,5 εκατ. ευρώ), δεν έφεραν κάποιο αποτέλεσµα.
Του Βασίλη Γούναρη, Διευθύνοντος συμβούλου της BASF HELLAS
Διαβάστε μερικά από τα περιεχόμενα της Agrenda:
ΟΙΚΟΝΟMΙΑ
• Ξεκίνησε 17 Φλεβάρη παραλαβή αιτήσεων επιστροφής ΦΠΑ των αγροτών, σελ. 24
ΠΡΟΓΡΑMMΑΤΑ
• Κινήσεις του κλάδου να πάρει µπροστά το σχέδιο ελληνικό βαµβάκι, σελ. 32
ΕMΠΟΡΕΥMΑΤΑ
• ∆ιασπορά ποικιλιών για να ισορροπήσουν προσφορά και ζήτηση θέλει το ρύζι, σελ. 22
EDITORIAL
Είναι πολύς καιρός τώρα που σ’ αυτήν τη χώρα, θέλουµε να πάµε µπροστά και κοιτάζουµε συνεχώς πίσω. Το βλέπουµε εδώ και χρόνια στην περιβόητη διαπραγµάτευση µε τους πιστωτές, το παρατηρούµε στις µακραίωνες συζητήσεις για την αναθεώρηση του φορολογικού συστήµατος και την πάταξη της φοροδιαφυγής, το εντοπίζουµε και στην ταλαιπωρηµένη, κάθε χρόνο, υπόθεση υποβολής των δηλώσεων ΟΣ∆Ε.
Το τελευταίο, αποτελεί µια µικρογραφία της κακοδαιµονίας που χαρακτηρίζει τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της δηµόσιας διοίκησης, τη βαθιά διάβρωση που αυτή υφίσταται από τα κάθε είδους ιδιωτικά συµφέροντα που καραδοκούν και την αναβλητικότητα των υπεύθυνων αρχών να δώσουν ένα τέλος σε νοσηρά καθεστώτα, ακόµα κι όταν έχουν εντοπίσει για τα καλά το πρόβληµα και αντιλαµβάνονται τις επιπτώσεις που αυτό έχει στην πρόοδο της κοινωνίας.
Το λέµε ξεκάθαρα. ∆εν θα διαθέταµε ούτε µια γραµµή σ’ αυτή την εφηµερίδα για το σπάταλο από κάθε άποψη καθεστώς του ΟΣ∆Ε, αν δεν ήµασταν βέβαιοι ότι, πέραν της οικονοµικής επιβάρυνσης που µεταφέρει στις πλάτες των αγροτών και πέραν της διαδικασίας εύκολου πλουτισµού που εξασφαλίζει σε µια µικρή παρέα επιτηδείων, αποτελεί µόνιµη πηγή στρέβλωσης της παραγωγικής διαδικασίας και απαξίωσης ενός κρίσιµου εργαλείου, όπως θα µπορούσε από τη φύση της να είναι η «βιβλιοθήκη του ΟΣ∆Ε» για τη χάραξη αγροτικής πολιτικής.
Σηµειωτέον ότι οι λεγόµενες υπηρεσίες του ΟΣ∆Ε, αποτέλεσαν από τις αρχές της περασµένης 10ετίας τον «δούρειο ίππο» για τον εκφαυλισµό, τον αποπροσανατολισµό και την εξαθλίωση του συνεταιριστικού κινήµατος. Στη συνέχεια λειτούργησαν ως µέσο για τον πιστωτικό έλεγχο των χρηµατοροών προς τον αγροτικό χώρο, ανάγκη πάνω στην οποία οικοδοµήθηκε, σαν πύργος στην άµµο, το αµαρτωλό σχέδιο υφαρπαγής πόρων εις βάρος των αγροτών από µια µικρή περιθωριακή παρέα.
Σήµερα, εκτός από θερµοκήπιο µιας σκανδαλώδους ανάθεσης έργου σε έναν φορέα που δεν είναι σε θέση να προσφέρει τίποτα το ουσιώδες, συνιστά πηγή σπατάλης, αναχρονισµού, ταλαιπωρίας και απουσίας σχεδιασµού για το αύριο της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Είναι αυτό που κρατάει δεµένο τον αγροτικό χώρο στο χθες.
Agrenda
