Στο κρόκιασμα η ελιά χρειάζεται πολλή φροντίδα υπάρχει ωστόσο τρόπος για μεγάλες αποδόσεις

Η κρίση της πανδηµίας δίνει την ευκαιρία στο ελληνικό ελαιόλαδο να εκµεταλλευτεί τη συγκυρία που διαµορφώνεται σε διεθνές επίπεδο γύρω από το αληθινά premium τρόφιµο.

Αποφασιστικά βήµατα καλείται να κάνει ο εγχώριος κλάδος του ελαιολάδου προκειµένου να µπορέσει να εκµεταλλευτεί την ευνοϊκή συγκυρία που διαµορφώνεται γύρω από το ποιοτικό τρόφιµο, έπειτα από το σοκ του κορωνοϊού. Άνθρωποι που παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στον τοµέα τροφίµων, βλέπουν ότι οι καταναλωτές βάζουν πλέον σε πρώτη µοίρα, περισσότερο από ποτέ, ζητήµατα υγείας, µε ένα premium προϊόν να αποτελεί την «ανταµοιβή» τους. «Το καλύτερο παράδειγµα σαν προϊόν είναι το ελαιόλαδο, όπου η σχέση ποιότητας - διαθρεπτικής αξίας και τιµής είναι άριστα συνδεδεµένα» εξηγεί ο Άρης Κεφαλογιάννης, µε περγαµηνές στον κλάδο του ελαιολάδου που πλέον εστιάζει την προσοχή του στην ανάδειξη ποιοτικών ελληνικών προϊόντων αγροδιατροφής µέσα από το εγχείρηµά του στην Στοά Αρσακείου.

«Οι έρευνες και τα στοιχεία από το παρελθόν µάς λένε ότι σε µεγάλες οικονοµικές κρίσεις όπου έχουµε περιορισµό της καταναλωτικής δαπάνης έξω από το σπίτι, βλέπουµε ότι υπάρχει αύξηση στην πώληση premium προϊόντων. Αυτό είναι επαρκώς τεκµηριωµένο στη βιοµηχανία τροφίµων και ιστορικά» αναφέρει ο ίδιος, επισηµαίνοντας την ουσιαστική διαφορά ανάµεσα στο premium και στην πολυτέλεια.

«Οι καταναλωτές από δω και µπρος θα αρχίσουν να δίνουν µεγαλύτερη σηµασία στη διατροφή τους» εκτιµά ο ίδιος, υποστηρίζοντας πως αποτελεί χαρακτηριστικό στο προφίλ του σύγχρονου ανθρώπου η πρόθεσή του να πληρώσει κάτι παραπάνω, αν έναντι αυτού παίρνει ένα προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας και ποιότητας. «Είναι αποδεδειγµένο στο ελαιόλαδο, όσο µεγαλύτερο το κόστος παραγωγής, τόσο πιο ποιοτικό και πιο ακριβό στο ράφι».

Βέβαια είναι άλλο η ποιότητα και άλλο η υπερβολικά ακριβή συσκευασία. «∆εν πίστευα ποτέ ότι ο καταναλωτής είναι διατεθειµένος να πληρώσει παραπάνω για το σχέδιο. Αυτού του είδους το premium θα πεθάνει», εξηγεί.

Ωστόσο η χώρα καλείται να κάνει τεράστια βήµατα στο κοµµάτι αυτό της ποιότητας. «Μένουµε σταθερά πίσω στα θέµατα της ποιότητας, µας σώζει το ότι βγάζουµε µεγάλο ποσοστό της παραγωγής µας σε µια µέτρια ποιότητα, όµως όσον αφορά την πολύ ποιοτική κατηγορία εκεί υστερούµε» υποστηρίζει ο κ. Κεφαλογιάννης.

Το νέο συνεταιριστικό σχήµα

Αυτό το πρόβληµα θα πρέπει να το αντιµετωπιστεί σε βάθος χρόνου, κυρίως µέσα από οµάδες παραγωγών και συνενώσεις τονίζει ο συνοµιλητής µας. «Είναι καιρός να δηµιουργηθεί το νέο συνεταιριστικό σχήµα, είναι απαραίτητο να γίνει αυτό. Βεβαίως συνεταιρισµοί που θα έχουν χαρακτήρα εταιρείας και δεν θα είναι αυτό που γνωρίσαµε στο παρελθόν στην Ελλάδα, που µόνο εµπορικό αντικείµενο δεν είχαν», σηµειώνει.