Η κατάσταση στην αγορά πάντως είναι τόσο πολύπλοκη που οι Ιταλοί αποφάσισαν προς έκπληξη όλων να μην ανακοινώσουν ακόμα τιμές για τη νέα σοδειά, ενώ η ίδια «σιωπή ασυρμάτου» καταγράφεται και από το χρηματιστήριο της Μπολόνια που μεταθέτει τις ανακοινώσεις για την ερχόμενη εβδομάδα.
Ταυτόχρονα με τις χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις, το πρόβλημα εστιάζεται στα αδύναμα ποιοτικά χαρακτηριστικά της φετινής συγκομιδής στη χώρα μας και κυρίως στο χαμηλό ειδικό βάρος που δυσκολεύει πολύ τις εξαγωγές. Σ’ αυτή τη βάση, η αγορά επιχειρεί να τιμολογήσει το διαθέσιμο προϊόν ανάλογα με την ποιότητα, ξεκινώντας τα λίγα καλά σιτάρια από τα 20-21 λεπτά το κιλό και οδηγώντας τις δεύτερες και τρίτες ποιότητες στα 18 και 16 λεπτά αντίστοιχα
Μ’ αυτά τα δεδομένα η φετινή καλλιεργητική περίοδος θα είναι ζημιογόνα για τους περισσότερους παραγωγούς, οι οποίοι εξετάζουν ήδη τις διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις για την επόμενη χρονιά. Η ένταξη του ηλίανθου στο πρόγραμμα απονιτροποίησης (πριμ 32 ευρώ το στρέμμα) είναι πολύ πιθανό να αποσπάσει κάποιες εκτάσεις από το σκληρό, εφ’ όσον βέβαια οι σχετικές πληροφορίες επιβεβαιωθούν και τα αντίστοιχα προγράμματα τρέξουν.
Η αγορά πάντως θα προδιαγράφεται ανοδική Αν εξετασθούν πάντως προσεκτικά οι συνθήκες που προδιαγράφονται στην αγορά του σκληρού, κρίνεται βέβαιο ότι τα λίγα καλής ποιότητας σιτάρια (76% ειδικό βάρος 65% υαλώδη) θα ζητηθούν πολύ το επόμενο διάστημα και φυσικά θα πληρωθούν ανάλογα. Η σύσταση λοιπόν προς τους παραγωγούς είναι να ξεχωρίσουν τις παραγωγές μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά, είτε αποθηκεύοντας είτε παραδίνοντας με σαφή πρόβλεψη που θα λαμβάνει υπόψη τις εξελίξεις στις αγορές. Μιλάμε βέβαια για πολύ μικρό ποσοστό της ήδη συρρικνωμένης φέτος εγχώριας παραγωγής σκληρού σίτου, η οποία μόλις και μετά βίας αρκεί για να καλύψει τις υπογεγραμμένες συμβάσεις παραγωγών και ομάδων παραγωγών, κυρίως με την μεταποιητική βιομηχανία ή και με κάποιους εμπορικούς οίκους όπως π.χ. η Δημητριακή.
Γνώστες της αγοράς επιμένουν ότι από πλευράς τιμών τα ποιοτικά σκληρά σιτάρια, χαράσσουν ήδη το δικό τους «δρομολόγιο», διευρύνοντας τη διαφορά τους με τα μέτρια και τα κτηνοτροφικά, καθώς προχωρά ο αλωνισμός της νέας σοδειάς. Ως εκ τούτου, αναμένονται σημαντικά βελτιωμένες τιμές για τα καλά σκληρά που θα λάβουν ώθηση από την ανησυχία που υπάρχει γύρω από τις ποιότητες, καθώς οι τοπικοί μύλοι θα χρειαστεί να καλύψουν εγκαίρως τις ανάγκες τους
Με δεδομένο πάντως ότι οι «μεγάλοι παίκτες» αποφεύγουν να δώσουν με επίσημο τρόπο το στίγμα τους για τις τιμές φέτος, κακή εντύπωση έκανε στην αγορά και κυρίως στις τάξεις των παραγωγών του προϊόντος η ανακοίνωση της ΕΑΣ Βόλου από το περασμένο Σάββατο 10 Ιουνίου, με την οποία καθόριζε την τιμή συγκέντρωσης του σκληρού στα 19 λεπτά το κιλό. Μένει να διευκρινισθεί τώρα αν η τιμή αυτή είναι ενιαία για όλες τις ποιότητες, οπότε έχει κάποιο ενδιαφέρον, σε διαφορετική περίπτωση, δηλαδή αν αφορά μόνο στις πρώτες ποιότητες, η ανακοίνωση δίνει κακό σήμα στην αγορά.
Με ενδιαφέρον αναμένονται πάντως οι πρώτες κοπές σκληρού στην περιοχή του Δομοκού ή και νοτιότερα, όπου οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν ήταν μάλλον καλύτερες απ’ αυτές της Θεσσαλίας. Κάπου εκεί, δηλαδή αρχές της ερχόμενης εβδομάδας θα ακουστούν τιμές παραγωγού από τους μεγάλους εμπορικούς οίκους. Όσον αφορά στις εξαγωγές οι πρώτες κουβέντες γίνονται στα 230-235 ευρώ ανά τόνο FOB για καλά σιτάρια
Η πρώτη εικόνα στην ιταλική αγοράΠαρόμοιες είναι και οι πρώιμες τιμολογιακές προβλέψεις στην ιταλική αγορά, με την μόνη διαφορά πως μέχρι στιγμής στη γειτονική χώρα η σοδειά είναι εξαιρετικής ποιότητας. Επομένως η μεγάλη διαφορά τιμής αφορά τα φετινά ποιοτικά σιτάρια με τα περσινά μέτρια αποθέματα. Ως γνωστών η κατάσταση της Ιταλικής αγοράς και η αγοραστική διάθεση των εμπόρων δίνουν την κατεύθυνση αλλά και θέτουν τον πήχη για την ελληνική σοδειά.
Οι εξαιρετικές πρώτες ποιότητες έχουν κινητοποιήσει τους μεγάλους τοπικούς αγοραστές της Ιταλίας (διεθνή μακαρονοποιία) οι οποίοι πλήρωναν στις πρώτες μέρες του αλωνισμού από 30-40 ευρώ/τόνο πριμ πάνω από τις τιμές των μέτριων περσινών αποθεμάτων. Τα στοκ της προηγούμενης σεζόν είναι μεν αρκετά σε ποσότητα (περίπου 1 εκατ. τόνοι) αλλά η ποιότητα τους είναι περίπου 50% υαλώδη και 11% πρωτεΐνες
Διαβάστε περισσότερα στην εφημερίδα Agrenda που θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 17 Ιουνίου με ειδικό ένθετο για τα Αγροτικά Προγράμματα.
Το πρόβληµα εντοπίζεται στα χαρακτηριστικά παραγωγής (ποιοτικά και ποσοτικά) του σκληρού σίτου που αποτελεί και την αιχµή του δόρατος των σιτηρών, ενώ λίγο καλύτερη µοιάζει η εικόνα στα κριθάρια, τα οποία προηγούνται και µε τα οποία ασχολήθηκαν στη διάρκεια της εβδοµάδας οι περισσότερες αλωνιστικές
Τα στοιχεία που συνθέτουν την ποιοτική εικόνα στο σκληρό σιτάρι είναι χαµηλό ειδικό βάρος (74-75% µέσο όρο στα πρώιµα), πολύ υψηλοί δείκτες πρωτεΐνης (17-18% όταν προηγούµενα χρόνια ήταν ζητούµενο το 14%) και χαµηλά υαλώδη (30-40% όταν άλλες χρονιές ήταν σύνηθες το 80-90%).
(Φωτογραφία Βασιλική Πασχάλη-Τσαντοπούλου)
Αυτά για τις ποιότητες, γιατί, στα ποσοτικά στοιχεία τα πράγµατα είναι ακόµα δυσκολότερα. Οι στρεµµατικές αποδόσεις σηµατοδοτούν ιστορικά χαµηλά, στα ξερικά µετά βίας φθάνουν στα 100-120 κιλά το στρέµµα, ενώ και στα ποτισµένα ή όσα ευνοήθηκαν από βροχές, τα κιλά παραµένουν πολύ δύσκολη υπόθεση. Λίγα, πολύ λίγα είναι τα «σηµάδια» που προσεγγίζουν τα 500 κιλά, είναι κτήµατα που έτυχαν ιδιαίτερης καλλιεργητικής φροντίδας (π.χ. οδηγίες προγραµµάτων συµβολαιακής) και σε περιοχές οι οποίες απέφυγαν τα ακραία καιρικά φαινόµενα (ξηρασία ή άκαιρες καταιγίδες, πρόωροι νοτιάδες, έντονες διακυµάνσεις θερµοκρασίας κ.α.).
Από 23 μέχρι 25 λεπτά η πρώτη τιμή για τα λίγα σκληρά άριστης ποιότητας Μέσα σ’ όλα αυτά, η αγορά καλείται να λειτουργήσει και δεν αποκλείεται, σε κάποιο βαθµό, να υπάρξουν αφορµές και για ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις, όπου τα στοιχεία της ποιότητας, εποµένως και της δουλειάς που έγινε από τους καλλιεργητές, να βρίσκουν την ανταµοιβή τους. Αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό φέτος, είναι ότι τα εγχώρια σκληρά µε τα χαρακτηριστικά που δείχνουν να έχουν δεν θα είναι ιδιαίτερως εµπορεύσιµα, οι καλές ποιότητες που συνήθως συµβαδίζουν µε τις καλές αποδόσεις θα είναι περιορισµένες και εδώ παίζει ρόλο ποιος είσαι και ποια είναι η διαπραγµατευτική σου θέση. Το εµπόριο, είναι σαφές, ότι θα επιδιώξει να κάνει «χαρµάνια» αναµειγνύοντας ποιότητες, ώστε και τα «κακά» σιτάρια να µπορέσουν να φορτωθούν και να φύγουν για το εξωτερικό, όπου ο παράγοντας ειδικό βάρος, παίζει πάντα κυρίαρχο ρόλο
Η πολιτική των εταιρειών Σηµειωτέον ότι για τους αλευρόµυλους (παράγουν αλεύρι και σιµιγδάλι) το ειδικό βάρος παραµένει το πρώτο ζητούµενο, ενώ, αυτό το στοιχείο έχει µικρότερη σηµασία για τις βιοµηχανίες ζυµαρικών, όπου το πρώτο που αποτιµάται είναι η πρωτεΐνη. Ακόµα και τα υαλώδη έρχονται σε δεύτερη µοίρα, ενώ έχει πολύ µικρότερη σηµασία έχει το ειδικό βάρος.
Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική των µεταποιητικών µονάδων (Barilla, Melissa κ.α.) και τα συµβόλαια που αυτές έχουν κλείσει µε τους παραγωγούς διατηρούν τη σηµασία τους, δίνοντας ένα πρώτο στίγµα για τις τιµές. Όπως δηλώνει στην Agrenda ο Κώστας Θεοχαρίδης, υπεύθυνος προµηθειών πρώτης ύλης για τη Barrila, τα συµβόλαια παίζουν ήδη το ρόλο τους, όχι µόνο γιατί εξασφαλίζουν στους παραγωγούς µια πρώτη τιµή αλλά και γιατί, χρόνο µε το χρόνο τους καθοδηγούν σωστά, ώστε να έχουν υψηλές αποδόσεις και φυσικά σύµφωνες µε τις προδιαγραφές που βάζει η βιοµηχανία. Με δεδοµένο ότι φέτος η αγορά για τα καλά σιτάρια δείχνει να φεύγει ψηλά, η βιοµηχανία είναι έτοιµη να προσθέσει στην τιµή των παραγωγών, που κινούνται σύµφωνα µε τις προδιαγραφές, 1-2 ή και 3 λεπτά, από τα 21 λεπτά το κιλό που προβλέπονται στο συµβόλαιο. Αυτό δεν θα είναι, τονίζει για όλους τους παραγωγούς και για όλη την παραγωγή τους, θα προσµετρείται µε βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και θα έρχεται να καλύψει τυχόν σαφή κίνηση του εµπορίου σε υψηλότερα επίπεδα, έστω και για τα λίγα, άριστης ποιότητας σιτηρά.
Σηµειωτέον ότι σε γενικές γραµµές, η εικόνα των κτηµάτων δείχνει καλύτερη στις νοτιότερες της Θεσσαλίας περιοχές (Φθιώτιδα, Βοιωτία), όπου έβρεξε παραπάνω τον καιρό που ήταν χρήσιµο, γι’ αυτό και υπάρχει µια καθυστέρηση στη συγκοµιδή, ενώ, µεγάλες αναµένονται οι διαφοροποιήσεις στη B. Ελλάδα, όπου και παρατεταµένη ξηρασία επικράτησε (Μάρτιο – Απρίλιο) και καταιγίδες σηµειώθηκαν τελευταία. Άλλωστε εκεί ο αλωνισµός αργεί και τα αποτελέσµατα θα έρθουν στην τελευταία φάση του
Με βάση τα παραπάνω, κάθε πρόβλεψη για τις τιµές που θα κυριαρχήσουν στις παραλαβές είναι παρακινδυνευµένη, θα εξαρτηθεί από την περαιτέρω εξέλιξη των ποιοτικών και ποσοτικών στοιχείων της παραγωγής και θα επηρεαστεί από τις «αναµείξεις» που θα υποχρεωθεί να κάνει το εµπόριο για να πετύχει τις ελάχιστες προδιαγραφές που θα του επιτρέψουν να διευρύνει τις εξαγώγιµες ποσότητες
Η υπ’ αριθµόν ένα σύσταση προς τους παραγωγούς είναι να αποφύγουν «τυφλές» παραδόσεις και µάλιστα µε ανοιχτή τιµή, ειδικά από τη στιγµή που κρίνουν ότι η παραγωγή τους κινείται σε καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Το µόνο βέβαιο είναι ότι οι καλές ποιότητες θα λείψουν φέτος σε µεγάλους όγκους από την αγορά, η οποία θα υποχρεωθεί να ανεβάσει «στροφές» και να πληρώσει ανάλογα. Το αντίθετο ισχύει βέβαια για τις µέτριες και χαµηλές ποιότητες, οι οποίες θα συναντήσουν προβλήµατα, εποµένως, αυτά, καλό είναι να φύγουν µε συγκεκριµένη τιµή, πριν η υπόθεση πάρει διαστάσεις.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την παραλαβή του προϊόντος, όπως ενηµερώνει µε ανακοίνωσή της η ΕΑΣ Βόλου, είναι η προσκόµιση του δελτίου αποστολής, εφόσον οι παραγωγοί είναι υπόχρεοι, ενώ οι πληρωµές θα γίνονται στα γραφεία της ΕΒΟΛ στην Α’ ΒΙΠΕ κάθε Τρίτη και Πέµπτη
Ταυτόχρονα με τις χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις, το πρόβλημα εστιάζεται στα αδύναμα ποιοτικά χαρακτηριστικά της φετινής συγκομιδής στη χώρα μας και κυρίως στο χαμηλό ειδικό βάρος που δυσκολεύει πολύ τις εξαγωγές. Σ’ αυτή τη βάση, η αγορά επιχειρεί να τιμολογήσει το διαθέσιμο προϊόν ανάλογα με την ποιότητα, ξεκινώντας τα λίγα καλά σιτάρια από τα 20-21 λεπτά το κιλό και οδηγώντας τις δεύτερες και τρίτες ποιότητες στα 18 και 16 λεπτά αντίστοιχα
Μ’ αυτά τα δεδομένα η φετινή καλλιεργητική περίοδος θα είναι ζημιογόνα για τους περισσότερους παραγωγούς, οι οποίοι εξετάζουν ήδη τις διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις για την επόμενη χρονιά. Η ένταξη του ηλίανθου στο πρόγραμμα απονιτροποίησης (πριμ 32 ευρώ το στρέμμα) είναι πολύ πιθανό να αποσπάσει κάποιες εκτάσεις από το σκληρό, εφ’ όσον βέβαια οι σχετικές πληροφορίες επιβεβαιωθούν και τα αντίστοιχα προγράμματα τρέξουν.
Γνώστες της αγοράς επιμένουν ότι από πλευράς τιμών τα ποιοτικά σκληρά σιτάρια, χαράσσουν ήδη το δικό τους «δρομολόγιο», διευρύνοντας τη διαφορά τους με τα μέτρια και τα κτηνοτροφικά, καθώς προχωρά ο αλωνισμός της νέας σοδειάς. Ως εκ τούτου, αναμένονται σημαντικά βελτιωμένες τιμές για τα καλά σκληρά που θα λάβουν ώθηση από την ανησυχία που υπάρχει γύρω από τις ποιότητες, καθώς οι τοπικοί μύλοι θα χρειαστεί να καλύψουν εγκαίρως τις ανάγκες τους
Με δεδομένο πάντως ότι οι «μεγάλοι παίκτες» αποφεύγουν να δώσουν με επίσημο τρόπο το στίγμα τους για τις τιμές φέτος, κακή εντύπωση έκανε στην αγορά και κυρίως στις τάξεις των παραγωγών του προϊόντος η ανακοίνωση της ΕΑΣ Βόλου από το περασμένο Σάββατο 10 Ιουνίου, με την οποία καθόριζε την τιμή συγκέντρωσης του σκληρού στα 19 λεπτά το κιλό. Μένει να διευκρινισθεί τώρα αν η τιμή αυτή είναι ενιαία για όλες τις ποιότητες, οπότε έχει κάποιο ενδιαφέρον, σε διαφορετική περίπτωση, δηλαδή αν αφορά μόνο στις πρώτες ποιότητες, η ανακοίνωση δίνει κακό σήμα στην αγορά.
Με ενδιαφέρον αναμένονται πάντως οι πρώτες κοπές σκληρού στην περιοχή του Δομοκού ή και νοτιότερα, όπου οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν ήταν μάλλον καλύτερες απ’ αυτές της Θεσσαλίας. Κάπου εκεί, δηλαδή αρχές της ερχόμενης εβδομάδας θα ακουστούν τιμές παραγωγού από τους μεγάλους εμπορικούς οίκους. Όσον αφορά στις εξαγωγές οι πρώτες κουβέντες γίνονται στα 230-235 ευρώ ανά τόνο FOB για καλά σιτάρια
Η πρώτη εικόνα στην ιταλική αγοράΠαρόμοιες είναι και οι πρώιμες τιμολογιακές προβλέψεις στην ιταλική αγορά, με την μόνη διαφορά πως μέχρι στιγμής στη γειτονική χώρα η σοδειά είναι εξαιρετικής ποιότητας. Επομένως η μεγάλη διαφορά τιμής αφορά τα φετινά ποιοτικά σιτάρια με τα περσινά μέτρια αποθέματα. Ως γνωστών η κατάσταση της Ιταλικής αγοράς και η αγοραστική διάθεση των εμπόρων δίνουν την κατεύθυνση αλλά και θέτουν τον πήχη για την ελληνική σοδειά.
Οι εξαιρετικές πρώτες ποιότητες έχουν κινητοποιήσει τους μεγάλους τοπικούς αγοραστές της Ιταλίας (διεθνή μακαρονοποιία) οι οποίοι πλήρωναν στις πρώτες μέρες του αλωνισμού από 30-40 ευρώ/τόνο πριμ πάνω από τις τιμές των μέτριων περσινών αποθεμάτων. Τα στοκ της προηγούμενης σεζόν είναι μεν αρκετά σε ποσότητα (περίπου 1 εκατ. τόνοι) αλλά η ποιότητα τους είναι περίπου 50% υαλώδη και 11% πρωτεΐνες
Διαβάστε περισσότερα στην εφημερίδα Agrenda που θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 17 Ιουνίου με ειδικό ένθετο για τα Αγροτικά Προγράμματα.
Η Agrenda στο προηγούμενο φύλλο έγραφε:
Το πρόβληµα εντοπίζεται στα χαρακτηριστικά παραγωγής (ποιοτικά και ποσοτικά) του σκληρού σίτου που αποτελεί και την αιχµή του δόρατος των σιτηρών, ενώ λίγο καλύτερη µοιάζει η εικόνα στα κριθάρια, τα οποία προηγούνται και µε τα οποία ασχολήθηκαν στη διάρκεια της εβδοµάδας οι περισσότερες αλωνιστικές
Τα στοιχεία που συνθέτουν την ποιοτική εικόνα στο σκληρό σιτάρι είναι χαµηλό ειδικό βάρος (74-75% µέσο όρο στα πρώιµα), πολύ υψηλοί δείκτες πρωτεΐνης (17-18% όταν προηγούµενα χρόνια ήταν ζητούµενο το 14%) και χαµηλά υαλώδη (30-40% όταν άλλες χρονιές ήταν σύνηθες το 80-90%).
(Φωτογραφία Βασιλική Πασχάλη-Τσαντοπούλου)
Αυτά για τις ποιότητες, γιατί, στα ποσοτικά στοιχεία τα πράγµατα είναι ακόµα δυσκολότερα. Οι στρεµµατικές αποδόσεις σηµατοδοτούν ιστορικά χαµηλά, στα ξερικά µετά βίας φθάνουν στα 100-120 κιλά το στρέµµα, ενώ και στα ποτισµένα ή όσα ευνοήθηκαν από βροχές, τα κιλά παραµένουν πολύ δύσκολη υπόθεση. Λίγα, πολύ λίγα είναι τα «σηµάδια» που προσεγγίζουν τα 500 κιλά, είναι κτήµατα που έτυχαν ιδιαίτερης καλλιεργητικής φροντίδας (π.χ. οδηγίες προγραµµάτων συµβολαιακής) και σε περιοχές οι οποίες απέφυγαν τα ακραία καιρικά φαινόµενα (ξηρασία ή άκαιρες καταιγίδες, πρόωροι νοτιάδες, έντονες διακυµάνσεις θερµοκρασίας κ.α.).
Από 23 μέχρι 25 λεπτά η πρώτη τιμή για τα λίγα σκληρά άριστης ποιότητας Μέσα σ’ όλα αυτά, η αγορά καλείται να λειτουργήσει και δεν αποκλείεται, σε κάποιο βαθµό, να υπάρξουν αφορµές και για ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις, όπου τα στοιχεία της ποιότητας, εποµένως και της δουλειάς που έγινε από τους καλλιεργητές, να βρίσκουν την ανταµοιβή τους. Αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό φέτος, είναι ότι τα εγχώρια σκληρά µε τα χαρακτηριστικά που δείχνουν να έχουν δεν θα είναι ιδιαίτερως εµπορεύσιµα, οι καλές ποιότητες που συνήθως συµβαδίζουν µε τις καλές αποδόσεις θα είναι περιορισµένες και εδώ παίζει ρόλο ποιος είσαι και ποια είναι η διαπραγµατευτική σου θέση. Το εµπόριο, είναι σαφές, ότι θα επιδιώξει να κάνει «χαρµάνια» αναµειγνύοντας ποιότητες, ώστε και τα «κακά» σιτάρια να µπορέσουν να φορτωθούν και να φύγουν για το εξωτερικό, όπου ο παράγοντας ειδικό βάρος, παίζει πάντα κυρίαρχο ρόλο
Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική των µεταποιητικών µονάδων (Barilla, Melissa κ.α.) και τα συµβόλαια που αυτές έχουν κλείσει µε τους παραγωγούς διατηρούν τη σηµασία τους, δίνοντας ένα πρώτο στίγµα για τις τιµές. Όπως δηλώνει στην Agrenda ο Κώστας Θεοχαρίδης, υπεύθυνος προµηθειών πρώτης ύλης για τη Barrila, τα συµβόλαια παίζουν ήδη το ρόλο τους, όχι µόνο γιατί εξασφαλίζουν στους παραγωγούς µια πρώτη τιµή αλλά και γιατί, χρόνο µε το χρόνο τους καθοδηγούν σωστά, ώστε να έχουν υψηλές αποδόσεις και φυσικά σύµφωνες µε τις προδιαγραφές που βάζει η βιοµηχανία. Με δεδοµένο ότι φέτος η αγορά για τα καλά σιτάρια δείχνει να φεύγει ψηλά, η βιοµηχανία είναι έτοιµη να προσθέσει στην τιµή των παραγωγών, που κινούνται σύµφωνα µε τις προδιαγραφές, 1-2 ή και 3 λεπτά, από τα 21 λεπτά το κιλό που προβλέπονται στο συµβόλαιο. Αυτό δεν θα είναι, τονίζει για όλους τους παραγωγούς και για όλη την παραγωγή τους, θα προσµετρείται µε βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και θα έρχεται να καλύψει τυχόν σαφή κίνηση του εµπορίου σε υψηλότερα επίπεδα, έστω και για τα λίγα, άριστης ποιότητας σιτηρά.
Το «προικοσύμφωνο» στην πλάστιγγα
«Ακόµα µιλάµε µε τις δηµοσκοπήσεις», δηλώνει στην Agrenda παράγοντας της αγοράς σιτηρών, «ενώ θα µπορούµε να µιλάµε για το αποτέλεσµα των exit poll σε µια βδοµάδα, εφόσον θα έχει επεκταθεί ο θερισµός σε περισσότερες περιοχές της χώρας και θα είναι γνωστά τα στοιχεία παραγωγής τουλάχιστον στο 30% της επικράτειας».Σηµειωτέον ότι σε γενικές γραµµές, η εικόνα των κτηµάτων δείχνει καλύτερη στις νοτιότερες της Θεσσαλίας περιοχές (Φθιώτιδα, Βοιωτία), όπου έβρεξε παραπάνω τον καιρό που ήταν χρήσιµο, γι’ αυτό και υπάρχει µια καθυστέρηση στη συγκοµιδή, ενώ, µεγάλες αναµένονται οι διαφοροποιήσεις στη B. Ελλάδα, όπου και παρατεταµένη ξηρασία επικράτησε (Μάρτιο – Απρίλιο) και καταιγίδες σηµειώθηκαν τελευταία. Άλλωστε εκεί ο αλωνισµός αργεί και τα αποτελέσµατα θα έρθουν στην τελευταία φάση του
Με βάση τα παραπάνω, κάθε πρόβλεψη για τις τιµές που θα κυριαρχήσουν στις παραλαβές είναι παρακινδυνευµένη, θα εξαρτηθεί από την περαιτέρω εξέλιξη των ποιοτικών και ποσοτικών στοιχείων της παραγωγής και θα επηρεαστεί από τις «αναµείξεις» που θα υποχρεωθεί να κάνει το εµπόριο για να πετύχει τις ελάχιστες προδιαγραφές που θα του επιτρέψουν να διευρύνει τις εξαγώγιµες ποσότητες
Η υπ’ αριθµόν ένα σύσταση προς τους παραγωγούς είναι να αποφύγουν «τυφλές» παραδόσεις και µάλιστα µε ανοιχτή τιµή, ειδικά από τη στιγµή που κρίνουν ότι η παραγωγή τους κινείται σε καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Το µόνο βέβαιο είναι ότι οι καλές ποιότητες θα λείψουν φέτος σε µεγάλους όγκους από την αγορά, η οποία θα υποχρεωθεί να ανεβάσει «στροφές» και να πληρώσει ανάλογα. Το αντίθετο ισχύει βέβαια για τις µέτριες και χαµηλές ποιότητες, οι οποίες θα συναντήσουν προβλήµατα, εποµένως, αυτά, καλό είναι να φύγουν µε συγκεκριµένη τιµή, πριν η υπόθεση πάρει διαστάσεις.
Στα 16 λεπτά παραλαµβάνει κριθάρι η ΕΑΣ Βόλου
Στα 16 λεπτά το κιλό καθόρισε την τιµή για το κριθάρι η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισµών Βόλου, η οποία καλεί τους παραγωγούς να παραδίδουν το προϊόν τους στο σιλό του Αγ. ∆ηµητρίου, όπου ξεκίνησε η συγκέντρωση από την Κυριακή 4 Ιουνίου στις 4 το απόγευµα.Απαραίτητη προϋπόθεση για την παραλαβή του προϊόντος, όπως ενηµερώνει µε ανακοίνωσή της η ΕΑΣ Βόλου, είναι η προσκόµιση του δελτίου αποστολής, εφόσον οι παραγωγοί είναι υπόχρεοι, ενώ οι πληρωµές θα γίνονται στα γραφεία της ΕΒΟΛ στην Α’ ΒΙΠΕ κάθε Τρίτη και Πέµπτη
