Στα 57,8 ευρώ/στρέμμα η μέση αξία του δικαιώματος στις καλλιέργειες

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει σε έκθεσή της για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική η ΠΑΣΕΓΕΣ, στις καλλιεργούμενες εκτάσεις η μέση αξία ήταν 57,8 ευρώ το στρέμμα και στους βοσκότοπους 14,9 ευρώ το στρέμμα.

Και στις δύο περιπτώσεις οι συντάκτες της έκθεσης διαπιστώνουν ότι οι διαφορές μεταξύ των Περιφερειών κυμαίνονται ευρύτατα: Για τις καλλιεργούμενες εκτάσεις οι διαφορές κυμαίνονται από 106,1 ευρώ το στρέμμα στην Κρήτη έως 27,9 ευρώ το στρέμμα στο Νότιο Αιγαίο, ενώ στους βοσκότοπους το εύρος της διακύμανσης περιορίζεται (από 20,3 ευρώ το στρέμμα στην Κρήτη, έως 7,8 ευρώ το στρέμμα στην Αττική).

Επίσης, η έκθεση προσδιορίζει τη μέση αξία των ιστορικών δικαιωμάτων στις πεδινές και στις ορεινές περιοχές, αλλά και στις επιμέρους κατηγορίες εκτάσεων (καλλιεργούμενες - βοσκότοποι), με βάση τα προηγούμενα στοιχεία κατανομής της αξίας των ενισχύσεων στις δυνητικά επιλέξιμες εκτάσεις.

Όσον αφορά τις ανισότητες μεταξύ των περιφερειών, η μέση αξία των ιστορικών (εκτατικών) δικαιωμάτων ως προς το σύνολο των δυνητικά επιλέξιμων εκτάσεων κάθε Περιφέρειας κυμαίνεται ευρύτατα, με το μεγαλύτερο μέγεθος να αντιστοιχεί στην Περιφέρεια της Κρήτης (588 ευρώ το εκτάριο) και το μικρότερο στην Ήπειρο (164 ευρώ το εκτάριο), ενώ σημαντικές αποκλίσεις από το μέσο όρο (372 ευρώ το εκτάριο) παρουσιάζονται και στις άλλες Περιφέρειες. Ανάλογες αποκλίσεις της μέσης αυτής αξίας παρουσιάζονται και μεταξύ των Νομών κάθε Περιφέρειας.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία αναλύονται από τους συντάκτες της έκθεσης, προκειμένου να ενισχυθεί η επιχειρηματολογία της ΠΑΣΕΓΕΣ υπέρ της εφαρμογής του σεναρίου, που θέλει την Ελλάδα μία ενιαία περιφέρεια όσον αφορά την αξία του δικαιώματος ενίσχυσης, μέχρι το 2019, στα πλαίσια της μεταρρύθμισης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Σύμφωνα με την οργάνωση, το σενάριο, που θεωρεί τη χώρα ως μια ενιαία περιφέρεια, παρουσιάζει τη μεγαλύτερη σύγκλιση, ως προς το μέγεθος (755 εκατ. ευρώ) και το ποσοστό της (7,6%) μεταξύ όλων των σεναρίων που επεξεργά- στηκαν. Με την υιοθέτηση του σεναρίου αυτού ευνοούνται, με σημαντική μεταφορά πόρων, ορισμένες περιφέρειες, οι οποίες παρουσιάζουν, αναπτυξιακή, γενικότερα, υστέρηση, όπως η Ήπειρος (56%) και η Δυτική Μακεδονία (17%). Ωφελούνται επίσης ορισμένες νησιωτικές περιοχές, όπως το Νότιο Αιγαίο (+39%) και το Βόρειο Αιγαίο (+32%) στις οποίες η ποσοστιαία μεταφορά πόρων παραμένει μεγαλύτερη σε σχέση με την αντίστοιχη των υπόλοιπων σεναρίων. Απώλειες ωστόσο προκύπτουν κυρίως στην Κρήτη (-15%) και με μικρότερα ποσοστά στην Κεντρική Μακεδονία (-10%), στη Στερεά Ελλάδα, στα Ιόνια και στην Πελοπόννησο.

Σε επίπεδο πλήθους Νομών η θετική και η αρνητική μεταφορά πόρων είναι σχεδόν ισομερής (ευνοούνται 24 Νομοί έναντι των 27 που υφίστανται απώλειες), ενώ ουσιαστικό είναι το όφελος ορισμένων Νομών με σημαντική αναλογία ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, όπως τα Ιωάννινα (+134%) και η Ευρυτανία (+90%). Εξάλλου, ιδιαίτερα θετική συνεισφορά δέχονται ορισμένοι νησιωτικοί Νομοί, όπως η Χίος (+214%), η Κεφαλονιά (+92%) και οι Κυκλάδες (+61%), ενώ σημαντικό όφελος αποκτάται και σε άλλες, όπως η Σάμος (+32%), η Λέσβος (+22%) και τα Δωδεκάνησα (+21%). Οι απώλειες αφορούν κυρίως σε Νομούς των Ιονίων και της Κρήτης.

Με δεδομένη τη θέση της ΠΑΣΕΓΕΣ για την μεταφορά πόρων προς την κτηνοτροφία, το σενάριο αυτό κρίνεται από τους συντάκτες ως το πλέον θετικό μεταξύ των εξεταζόμενων, μια και η μεταφορά ενισχύσεων από τις καλλιεργούμενες εκτάσεις προς τους βοσκότοπους λαμβάνει τη μέγιστη αύξησή της (+62%). Ως πλεονέκτημα εξάλλου εκτιμάται η απλότητα που παρουσιάζει το σενάριο αυτό, αλλά και το μικρό διοικητικό κόστος που αναμένεται να προκύψει από την εφαρμογή του. Από την άλλη πλευρά ωστόσο μπορεί να θεωρηθεί ως μειονέκτημα το γεγονός ότι το σενάριο αυτό δεν λαμβάνει υπόψη του αγρονομικά κριτήρια για την κατανομή και σύγκλιση των ενισχύσεων.