Ποτέ άλλοτε δεν υπέστησαν τόσες τροποποιήσεις, ποτέ άλλοτε δεν δόθηκαν τόσες παρατάσεις, ποτέ άλλοτε δεν συγκέντρωσαν τόσους επενδυτικούς φακέλους, ποτέ άλλοτε δεν προδιαγράφηκε τέτοιο «χάσµα» ανάµεσα στις αιτήσεις ενδιαφέροντος και στις εγκρίσεις που µπορούν να αντέξουν. Κι όµως, οι παρατάσεις συνεχίζονται, όπως συνεχίζεται και η υποβολή φακέλων.
∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι η παθογένεια των Σχεδίων Βελτίωσης είναι παλιά υπόθεση. Σε καµιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα, οι ενισχύσεις για την βελτίωση του µηχανολογικού εξοπλισµού και της εν γένει δοµής των αγροτικών εκµεταλλεύσεων δεν λειτουργεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Αποτελεί µοναδικό, ελληνικό φαινόµενο, η αγορά των αγροτικών µηχανηµάτων να περιορίζεται στα στενά χρονικά όρια µιας προκήρυξης, η οποία µάλιστα γίνεται µια φορά στα πέντε χρόνια και σχεδόν νοµοτελειακά, καθίσταται πεδίο µικροκοµµατικής εκµετάλλευσης και φθηνής συναλλαγής ανάµεσα σε οµάδες επιρροής και επιτελείς της δηµόσιας διοίκησης.
Ολόκληρο το ρεπορτάζ στην Agrenda που κυκλοφορεί το Σάββατο 21 Ιουλίου μαζί με το περιοδικό Beer & Brunch
