Για να δούµε πόσο χρόνο θα χρειαστεί! Πάντως, στην πρώτη του συνάντηση µε τον Περιφερειάρχη ∆υτικής Μακεδονίας και βουλευτές Κοζάνης τους ενηµέρωσε ότι
θα πρέπει να βρεθούν πάνω από 20 εκατ. ευρώ για αποζηµιώσεις παγετού 2021 σε προανθικό στάδιο, αλλά ότι θα κάνει ό,τι απαιτείται ώστε εντός 10ηµέρου να προβεί σε ανακοινώσεις ώστε να αποζηµιωθούν κι αυτοί οι παραγωγοί.
Μισή χαρά, λένε οι αγρότες, για την έκπτωση στη ρήτρα αναπροσαρµογής, αφού ανέρχεται στο 42% και όχι στο 80%. Οι Οµοσπονδίες Παραγωγών Λαϊκών Αγορών, πάντως, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιούν ακόµα και για «τσουνάµι επισιτιστικής κρίσης» -όπως το αποκαλούν- από Μάρτιο και Απρίλιο, αν δεν ληφθούν άµεσα µέτρα µείωσης του κόστους παραγωγής. Μάλιστα, δεν διστάζουν να τονίσουν ότι µε 50% επιδότηση στη ρήτρα δεν θα υπάρξουν νέες φυτεύσεις….
Ξεκίνησε µε -µάλλον αρκετές- εκκρεµότητες ο νέος ένοικος της πλατείας Βάθη. Σε σύσκεψη µε βουλευτές Κορινθίας, Αχαΐας, Ηλείας, Μεσσηνίας και Ζακύνθου,για την ενίσχυση των παραγωγών κορινθιακής σταφίδας, τους είπε ότι κινείται στην κατεύθυνση ενίσχυσης των παραγωγών, αλλά και των επιχειρήσεων µεταποίησης και τόνισε ότι σε σύντοµο χρονικό διάστηµα θα ανακοινωθούν λεπτοµέρειες για τις λύσεις που θα επιλεγούν. Εν αναµονή…. Προς το παρόν, µια ακόµα παράταση πήραν µέχρι τις 11 Μαρτίου, για τις παραδόσεις ξερής σταφίδας, για να µη χάσουν και τη συνδεδεµένη….
Την ίδια ώρα, ο υφυπουργός Κεδίκογλου, σε συνάντησή του µε το βουλευτή Χαρακόπουλο, διαβεβαιώνει ότι έχει εισηγηθεί στον νέο υπουργό Γεωργαντά να θέσει το ζήτηµα του αυξηµένου κόστους αγοράς των λιπασµάτων στο Συµβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να µην υπάρξουν καταλογισµοί και πρόστιµα στη χώρα, όπως συνέβη στο παρελθόν.
Ο ίδιος ο υφυπουργός, πάντως, σπεύδει να µιλήσει για πρόβληµα διεθνές, καθώς η τιµή της αµµωνίας αυξήθηκε κατά 400% και µάλιστα να τονίσει ότι 4 µεγάλα εργοστάσια αµµωνίας στην Ευρώπη σταµάτησαν την παραγωγή της, λόγω της µειωµένης ζήτησης. Υπενθύµισε, µάλιστα, ότι και κατά τη χρηµατιστηριακή κρίση του 2008 υπήρξε µείωση χρήσης λιπασµάτων σε 750.000 τόνους από 1.200.000 τόνους, γεγονός που επέφερε ποσοτική µείωση και ποιοτική υποβάθµιση της παραγωγής. Αλλά, προς χαρά όλον, όπως είπε, η ανάκαµψη ήρθε – αν και αργά- και πέρυσι φτάσαµε πάλι τους 900.000 τόνους λιπάσµατα. Μην ανησυχείτε δηλαδή! Ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει!
