Γιατί, τι χρειάζεται η χώρα μας στο αγελαδινό γάλα; Περισσότερες και πιο παραγωγικές αγελάδες, είναι η απάντηση! Ποιο είναι το πνεύμα που κυριάρχησε στην πολιτική της κυβέρνησης; Να διευρύνουμε την περίοδο ζωής στο «φρέσκο» γάλα, έτσι ώστε να μπορεί να έρθει στην ελληνική αγορά φθηνό εισαγόμενο και να πέσουν οι τιμές στην κατανάλωση!
Λίγο φθηνό εισαγόμενο μπορεί να ήρθε, οι τιμές όμως στην κατανάλωση δεν έπεσαν, πρώτον, γιατί η μεταφορά από τη βόρεια Ευρώπη έχει κόστος και δεύτερον, γιατί κανένας ανταγωνισμός δεν επιβάλει μια ουσιαστική διαφοροποίηση των τελικών τιμών διάθεσης του προϊόντος. Αντίθετα, το μόνο που πιέστηκε ήταν η εγχώρια αγελαδοτροφία, πράγμα που σημαίνει με τον καιρό, λιγότερες αγελάδες, μικρότερη παραγωγή γάλακτος, ακριβότερο προϊόν για τον καταναλωτή!
Αν κάτι χρειάζεται λοιπόν, είναι ένας σοβαρός σχεδιασμός για την αύξηση της παραγωγής και μάλιστα με τους όρους του διεθνούς ανταγωνισμού. Δεν είναι αδύνατο, μπορεί να γίνει, χρειάζεται δουλειά! Ήδη ορισμένες μονάδες, έστω και λίγες προς το παρόν, είναι σε θέση να παράγουν με τους ίδιους όρους που διαθέτουν το γάλα και οι αντίστοιχες εκμεταλλεύσεις του Βορρά. Τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα αν καλούνταν να λειτουργήσουν μέσα σε ένα σταθερό και ξεκάθαρο περιβάλλον λειτουργίας της αγοράς.
Η αγροτική παραγωγή έχει ανάγκη από επιλογές τομέων προτεραιότητας, από ζώνες ανάπτυξης των αντίστοιχων τομέων, ακόμα και από «ξεσκαρτάρισμα» προϊόντων, εκεί όπου η προσπάθεια καθίσταται άδικος κόπος! Γι’ αυτό όμως, χρειάζονται ηγέτες με τόλμη και όραμα!
Γιάννης Πανάγος
