Με βάση το διεθνές περιβάλλον µέσα στο οποίο καλείται να αναπτυχθεί η αγροτική δραστηριότητα, αφενός έχει να αντιµετωπίσει οξύ ανταγωνισµό, αφετέρου έχει να επωφεληθεί από νέα, τεχνολογικά και άλλα µέσα, τα οποία διευκολύνουν σε σηµαντικό βαθµό την ανάπτυξη. Παλιότερα λέγαµε ότι ο αγρότης οφείλει να γίνει επαγγελµατίας, µετά µιλούσαµε για τον αγρότη επιχειρηµατία, σήµερα, τύχη στο παγκόσµιο οικονοµικό γίγνεσθαι, έχει µόνο ο αγρότης που είναι πάρα πολύ καλός επιχειρηµατίας.
Στα κηπευτικά για παράδειγµα, η παραδοσιακή παραγωγή υπαίθριας ντοµάτας, µάλλον δεν έχει καµιά τύχη στην παγκοσµιοποιηµένη αγορά της ντοµάτας. Ενδεχοµένως να υπάρχουν πάντα οι λίγοι επίµονοι καταναλωτές που να προτιµούν να προµηθεύονται τα κηπευτικά τους από τον πάγκο κάποιου παραγωγού που «κάνει» κάτι λίγες ντοµάτες και µερικά ακόµα ζαρζαβατικά, ωστόσο, αυτό δεν συνιστά οργανωµένη αγορά. Το παιχνίδι παίζεται στην παραγωγή των συστηµατικών θερµοκηπίων ή στα οργανωµένα θερινά διχτυοκήπια, όπου οι αποδόσεις είναι 5πλάσιες, δηλαδή πάνω από 25 τόνους το στρέµµα, µε τις υπαίθριες να φθάνουν δύσκολα τους 5 τόνους το στρέµµα. (σχετικό ρεπορτάζ σελ. 10 και στο ενθετο περιοδικό Fresher).
Γιάννης Πανάγος