Στην πραγµατική οικονοµία, βέβαια, ο µετασχηµατισµός προχωράει. Η αναδιοργάνωση των αγροτικών εκµεταλλεύσεων συντελείται. Μόνο που οι µικρές µονάδες µε τα λίγα στρέµµατα, ειδικά των εκτατικών καλλιεργειών, δίνουν τη θέση τους σε λίγα και καλά οργανωµένα σχήµατα. Σ’ αυτά περιέρχονται µε τον καιρό τα αγροκτήµατα όλων εκείνων που δυσκολεύονται να ακολουθήσουν σήµερα το σκληρό παιχνίδι.
∆εν υπάρχει, µάλιστα, αµφιβολία ότι ο τρόπος µε τον οποίο γίνεται η «µετάβαση» στη χώρα µας, συνοδεύεται από µια ιδιότυπη διαδικασίας κοινωνικής περιθωριοποίησης.
Οι αλλαγές είναι δοµικές και συχνά βίαιες. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική δεν αποτελεί, όπως άλλοτε, εγγύηση, το «δίχτυ» των συνεταιρισµών έχει «σκιστεί», οι δυνατότητες της πολιτείας για ουσιαστική παρέµβαση, ακόµα κι αν υπήρχε κάποιο σοβαρό σχέδιο, µοιάζουν περιορισµένες.
Έτσι, η βοήθεια εξαντλείται σε ρουσφετολογικού χαρακτήρα διευθετήσεις, οι οποίες, από τη µια επιβαρύνουν περαιτέρω τα δηµόσια ταµεία κι από την άλλη δεν δηµιουργούν προϋποθέσεις για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας. Την ίδια ώρα, οι παθογένειες, η γραφειοκρατία και οι ασύµµετροι φόροι, αποδυναµώνουν τη θέση της διεθνώς. Οι παλαιάς κοπής αγρότες φεύγουν και την ίδια στιγµή, λίγοι από τους νέους που έρχονται ευηµερούν. Οι ευκαιρίες τελειώνουν!
*Εκδότης-Διευθυντής εφημερίδα Agrenda
24-04-2019 15:13Γιωργος. Παπαδοπουλος
Η γη υπαρχει κ οσο υπαρχρει θα υπαρχει ελπιδα αρκει να φυγουν τα λαμογια αγροτες, κ ο παθογενεις τομεας που λεγετε ΟΠΕΚΕΠε...που καταστρεφουν τους πραγματικους αγροτες...με εκτημηση απο εναν νεο αγροτη..που αγαπαει αυτο που κα ει.
Απάντηση