Όπως είπε στην Αgrenda o ∆ηµήτρης Κανελλακόπουλος, οινολόγος και µέλος της 5ης γενιάς της οικογένειας Μερκούρη, η εταιρεία παράγει σήµερα περίπου 130.000 φιάλες ετησίως, µε το 45 % της παραγωγής να διατίθεται σε πάνω από 10 ευρωπαϊκές χώρες, όπως επίσης και στις Η.Π.Α., τον Καναδά, την Αυστραλία, την Σιγκαπούρη και την Κίνα.
Συνολικά παράγονται 6 ερυθροί οίνοι («Cava», «Αντάρης» κ. ά.), 1 ροζέ («Λαµπαδίας»), 4 λευκοί («Φολόη», «Καλλιστώ» κ.ά.) και 2 επιδόρπιοι («Χόρταις», «Belvedere»), καθώς και ένα εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο από ελαιόδενδρα ηλικίας περίπου ενός αιώνα.
Tο Κτήµα περιλαµβάνει 3 αµπελώνες συνολικής έκτασης 160 στρεµµάτων, που βρίσκονται στην περιοχή Κορακοχωρίου του Πύργου Ηλείας, όπου το µικροκλίµα και το έδαφος ευνοούν την παραγωγή οίνων υψηλής ποιότητας. Παράλληλα, για την παραγωγή του λευκού οίνου «Φολόη» η εταιρεία συνεργάζεται µε παραγωγούς στην ορεινή Ηλεία και Αιγιαλεία, όπου το υψόµετρο συµβάλλει στην ποιότητα της λευκής ποικιλίας «Ροδίτης».
Συνολικά, το κτήµα Μερκούρη καταλαµβάνει µια έκταση 250 στρεµµάτων, στα οποία προστίθενται 90 στρέµµατα µισθωµένης γης.
Πάνω από ένας αιώνας ιστορία
Η αρχή της ιστορίας του Κτήµατος ανάγεται στο 1864, όταν ο Θεόδωρος Μερκούρης, κοσµοπολίτης και επιχειρηµατίας µε δράση κυρίως στην Αλεξάνδρεια αγόρασε τις εκτάσεις του από παραχώρηση εθνικών γαιών.
Αρχικά καλλιεργήθηκε η κορινθιακή σταφίδα, ενώ ακολούθησε η εγκατάσταση του πρώτου αµπελώνα µε µοσχεύµατα της ποικιλίας Refosco από την βόρεια Ιταλία. Αργότερα ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση των πρώτων ελαιώνων, ενώ στο τέλος του 19ου αιώνα, το κρασί της οικογένειας εξάγεται στην Ευρώπη.
Το 1930 ο Λεωνίδας Μερκούρης, παρακινούµενος από τη ζήτηση του κρασιού, δηµιουργεί ένα σύγχρονο για την εποχή του οινοποιείο, που θα παραµείνει σε λειτουργία έως το ‘60. Ακολουθεί µια περίοδος 25 περίπου ετών χωρίς βιοτεχνική δραστηριότητα, κατά την διάρκεια της οποίας η παραγωγή σταφυλιών διοχετεύεται σε µεγάλες οινοποιίες στην περιοχή της Πάτρας ή οινοποιείται µόνο για οικογενειακή χρήση.
Εν τω µεταξύ η καλλιέργεια κορινθιακής σταφίδας σταµατά και αντικαθίσταται βαθµιαία από την επέκταση των αµπελώνων.
Στη συνέχεια, από το 1985, η 3η και 4η γενιά της οικογένειας αρχίζει µια νέα συγκροτηµένη προσπάθεια για την αναβίωση της οινοπαραγωγικής δραστηριότητας του Κτήµατος µε παραγωγή τυποποιηµένων κρασιών.
Στο πλαίσιο αυτό και µε την αξιοποίηση επενδυτικών προγραµµάτων εκσυγχρονίζονται και επεκτείνονται οι παλιές εγκαταστάσεις του οινοποιείου και ανανεώνονται οι αµπελώνες µε νέες φυτεύσεις, ενώ από το ‘92 το Κτήµα Μερκούρη παίρνει τη µορφή µίας οικογενειακής ανώνυµης εταιρείας.
