«Ελλάδα θα πρέπει να πάρει μέτρα της τάξης περίπου του 4-5% του ΑΕΠ. Δεν μπορούμε να δούμε πώς μπορεί να το πετύχει αυτό η Ελλάδα χωρίς σημαντικές εξοικονομήσεις στις συντάξεις», αναφέρει σε άρθρο του Πολ Τόμσεν το οποίο αναρτήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 11 Φεβρουαρίου στην ιστοσελίδα του iMFdirect, μετά την ολοκλήρωση του Eurogroup.
Πάντως, ο κ. Τόμσεν επαναλαμβάνει την ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους: «όσες μεταρρυθμίσεις και να γίνουν, δεν θα μπορέσουν να καταστήσουν το ελληνικό χρέος βιώσιμο χωρίς την ελάφρυνσή του, και από την άλλη μεριά, όσες ελαφρύνσεις του χρέους και να γίνουν δεν θα μπορέσουν να καταστήσουν βιώσιμο το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα χωρίς ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις. Πρέπει να γίνουν και τα δύο. Αναμφίβολα, η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι της θα πρέπει να πάρουν δύσκολες πολιτικές αποφάσεις στους επόμενους μήνες, ώστε να καταλήξουν σε ένα πρόγραμμα που είναι βιώσιμο -ένα πρόγραμμα με νούμερα που βγαίνουν».
Αναφερόμενος στο ασφαλιστικό της Ελλάδας, ο κ. Τόμσεν το χαρακτηρίζει πολύ «γενναιόδωρο»: «Παρά τις ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012, το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα παραμένει σε οικονομικά- απλησίαστα και γενναιόδωρα επίπεδα. Για παράδειγμα, οι τυπικές συντάξεις σε ονομαστικούς όρους ευρώ, είναι σε γενικές γραμμές παρόμοιες στην Ελλάδα και στη Γερμανία, αν και η Γερμανία -με μέτρο το μέσο μισθό- είναι δύο φορές πιο πλούσια από την Ελλάδα. Οι Έλληνες εξακολουθούν να συνταξιοδοτούνται πολύ πιο νωρίς από τους Γερμανούς, και ότι η Γερμανία είναι πιο αποτελεσματική στην είσπραξη των ασφαλιστικών εισφορών. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Ελληνικός προϋπολογισμός χρειάζεται να μεταφέρει περίπου το 10% του ΑΕΠ για να καλύψει το μεγάλο κενό στο ασφαλιστικό σύστημα, σε σύγκριση με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι 2%. Σαφώς, αυτό δεν είναι βιώσιμο» αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Τόμσεν.
Ο ίδιος απαντά εμμέσως και στο ερώτημα αν θα μπορούσε να βρεθεί εναλλακτική λύση μέσα από την αύξηση της φορολογίας, πολιτική που θέλει να ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση: «Το περιθώριο αύξησης των φορολογικών συντελεστών, είναι πολύ περιορισμένο, αναφέρει ο κ. Τόμσεν και συνεχίζει: «Το μεγαλύτερο μέρος των άλλων δαπανών έχει ήδη κοπεί δραστικά στην προσπάθεια να προστατευτούν οι συντάξεις και οι κοινωνικές παροχές, ενώ η δυστοκία στη διεύρυνση της βάσης και στη βελτίωση της συμμόρφωσης έχει ήδη προκαλέσει μεγάλη εξάρτηση από υψηλούς φορολογικούς συντελεστές».
Ο κ. Τόμσεν απαντά εμμέσως στην ελληνική κυβέρνηση και όσον αφορά στο επιχείρημα ότι οι συντάξεις παίζουν ευρύτερο κοινωνικό ρόλο εκτιμώντας ότι αυτό δεν είναι δουλειά του ασφαλιστικού και απαιτεί να αναπτυχθεί ένα βιώσιμο κοινωνικό δίχτυ ασφάλειας. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η κυβέρνηση έχει δίκιο να επισημαίνει ότι οι συντάξεις στην Ελλάδα έχουν μια ευρύτερη κοινωνική λειτουργία. Όμως, η χρήση των συντάξεων με τον τρόπο αυτό δεν αποτελεί βιώσιμη λύση. Αυτό που χρειάζεται -και που είναι κάτι που το ΔΝΤ υποστηρίζει- είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας που είναι μεσοπρόθεσμα βιώσιμο».
